Πρόλογος
Η μνήμη και η εξάρτηση της ιστορίας του ανθρώπου από αυτήν αποτελεί σημαντικό στοιχείο της εξέλιξής του. Μια επιδημία του 21ουαιώνα είναι και η νόσος Αλτσχάϊμερ. Σύμφωνα με την παγκόσμια έκθεση Alzheimer οι εξαρτημένοι ηλικιωμένοι από 101 εκατομμύρια περίπου στη δεκαετία που διανύουμε, θα φτάσουν τα 277 στο έτος 2050.
Γι’ αυτό η καθημερινή κλινική πράξη, πέρα από οποιεσδήποτε παρεμβάσεις, στάσεις, συμπεριφορές ή ηθικά και δεοντολογικά προβλήματα που σχετίζονται ή απορρέουν από αυτήν, απαιτεί κάτι περισσότερο από εκείνα που ορίζει ο νόμος. Απαιτεί πλήρη σεβασμό προς την ανθρώπινη ζωή, απαιτεί αγάπη, απαιτεί να είσαι άνθρωπος και να δίνεις τον καλύτερό σου εαυτό για τον συνάνθρωπo.
Το έργο
Τζέσσυ. Μέρφυ. Ντόρι. Τζάσμιν. Λίλα. Σάρα. Ρίτα…
Οι ιστορίες των ηλικιωμένων γυναικών που φρόντισε η ηθοποιός Χριστίνα Κοροβίλα στα χρόνια που έζησε στην Αγγλία, ζωντανεύουν επί σκηνής σε μία σύνθεση ντοκουμέντου και αναπαράστασης, προσκαλώντας μας να μπούμε στη θέση των ανθρώπων που πάσχουν από άνοια ή Alzheimer, αλλά και στη θέση των φροντιστών ή των οικείων τους.
Η θεατρική ομάδα «Άνθρωπος στη Θάλασσα» παρουσιάζει ένα πρωτότυπο έργο, σε σύλληψη και σκηνοθεσία Κλαίρης Χριστοπούλου, που, μιλώντας με τρυφερότητα και χιούμορ για το εφήμερο της ύπαρξης (το βέλος του χρόνου), μας προσκαλεί να δούμε την ομορφιά της ζωής σε όλα της τα στάδια, τονίζοντας τη σημασία της αγάπης και της φροντίδας.
«Η ομορφιά του μπονσάι είναι αποτέλεσμα επίμονης, καθημερινής φροντίδας.»
Haru. Natsu. Aki. Fuyu. Άνοιξη. Καλοκαίρι. Φθινόπωρο. Χειμώνας.
Άνοιξη: Η εποχή της αναγέννησης και της ανθοφορίας
Καλοκαίρι: Η εποχή της καρποφορίας και της συγκομιδής.
Φθινόπωρο: Η εποχή της ήπιας αποσύνθεσης και της θλίψης
Χειμώνας: Η εποχή του «θανάτου» και της ανασυγκρότησης
Άνοιξη, καλοκαίρι, φθινόπωρο, χειμώνας… και άνοιξη. Η διακειμενική παραπομπή του τίτλου στο αριστούργημα του Κορεάτη Κιμ Κι Ντουκ διόλου τυχαία δε μοιάζει. Εκείνος ο περίφημος κύκλος της ζωής, κύκλος στον οποίο θητεύουμε καθημερινά με το ξημέρωμα και τη δύση του ηλίου, είναι ο φάρος που αναβοσβήνει ηλεκτρικά στο θέατρο και μέσα στο έργο της Χριστίνας Κορολίβα. Σ’ αυτόν τον κύκλο των πραγμάτων, δεσπόζει το εγκώμιο της θεάς Εστίας, μέσω της υλικής εκδοχής της (εστία- σπίτι), κι εκείνη η δεύτερη ευκαιρία που αναζητούμε όλοι, καθώς στην πρώτη λαθέψαμε ή χάσαμε το μονοπάτι.
Βιογραφικό της ομάδας «Άνθρωπος στη Θάλασσα»:
Η ομάδα «Άνθρωπος Στη Θάλασσα» δημιουργήθηκε το 2010 από τη σκηνοθέτιδα και ηθοποιό Κλαίρη Χριστοπούλου, τον εικαστικό Νάσο Χαλκίδη και τη Ροδή Στεφανίδου στην οργάνωση παραγωγής, ενώ από το 2014 στο δυναμικό της ομάδας προστέθηκε η ηθοποιός Νατάσσα Αστρεινίδη.
Κύριο στόχο της ομάδας αποτελεί η σύνδεση του καλλιτέχνη με την εποχή του, μέσα από τη θεώρηση του θεάτρου ως τόπο συνάθροισης, συνάντησης με την ετερότητα και διαμόρφωσης πολιτικής και κοινωνικής ταυτότητας.
Η ευαισθητοποίηση του κοινού σε κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα, η αποδοχή της διαφορετικότητας, η άρση των στερεοτύπων, η ανασύσταση της ιστορικής μνήμης, η φωνή στον αδύναμο και τον καταπιεσμένο ορίζουν αυτό που σημαίνει για μας το θέατρο: μία σχεδία που απλώνει το χέρι στον άνθρωπο στη θάλασσα.
Η παράσταση
Η παράνοια, η συσσώρευση βασανιστικών συμπτωμάτων, η περιπλάνηση στον παρελθόντα χρόνο, το άγχος της ανασκαφής στο θαμμένο στη λήθη λεξιλόγιο, ο ξαφνικός θυμός και η λεκτική επίθεση, είναι μερικές συνιστώσες ενός αρρωστημένου συνόλου που αναπαριστάται στη σκηνή, ενώ η πλατεία συμπάσχει και προβληματίζεται: τι, άραγε, έρχεται; Και, ίσως, προσεύχεται: « … εἰ δυνατόν ἐστί, παρελθέτω ἀπ᾿ ἐμοῦ τὸ ποτήριον τοῦτο».
Η αληθινή ιστορία της Χριστίνας Κοροβίλα, ηθοποιού και φροντίστριας κατ’ οίκον ηλικιωμένων γυναικών που πάσχουν από διαταραχές της μνήμης, συνδυάζεται με ερευνητικό υλικό για την τρίτη ηλικία και ζωντανεύει επί σκηνής σε μία σύνθεση ντοκουμέντου και αναπαράστασης με τρεις ηθοποιούς, προσκαλώντας μας να μπούμε στη θέση των ανθρώπων που πάσχουν από άνοια ή Alzheimer αλλά και στη θέση των φροντιστών ή των οικείων τους.
Πρόκειται για μια παράσταση, εμπειρία. Μια, έστω με αργούς ρυθμούς, θεατρική περιπέτεια σε μια ιδιότυπη «συνεδρία», στην οποία απρόσμενα γίναμε κοινωνοί πονεμένων καταστάσεων, ανθρώπινων δραμάτων που, είτε τις ζούμε εκ του σύνεγγυς είτε εξ αποστάσεως, μένουμε στην ασφάλεια της υγιούς δικής μας κλινικής εικόνας. Πρωτότυπη σκηνοθετική ανάγνωση η αφήγηση της ομάδας «άνθρωπος στη θάλασσα» στη σκηνή, μια θεατρική ματιά σ’ ένα τεράστιο πρόβλημα, η οποία προτάσσει στο κοινό μια ιδιαιτερότητα μετατρέποντάς την, ταυτόχρονα, σε ένα «ολικό» θέαμα, όπου ο λόγος, η κίνηση και η μουσική συγκεράζονται με μια καταλυτική δυναμική που σε ωθεί να αισθάνεσαι, εκτός και εντός, αναπόσπαστο κομμάτι της θεατρικής πράξης κι όχι ένας θεατής βολεμένος στο κάθισμά του και ξένος με την υπόθεση.
Στην κατανόηση των παραπάνω βοήθησε και το «σεμινάριο Ρέικι» στη μέση της παράστασης.
Το «Ρέικι» είναι παραδοσιακή ιαπωνική ενεργειακή θεραπεία, που βασίζεται στην μεταβίβαση της πνευματικής συμπαντικής ενέργειας «Ρέικι», η οποία έχει ευεργετικά αποτελέσματα, όπως βελτίωση της υγείας, σωματική ευεξία, χαλάρωση, νοητική ηρεμία, αισιοδοξία, ανάπτυξη θετικών συναισθημάτων, ανάπτυξη συμπόνιας, πνευματική ανέλιξη.
Η δράση συντελείται σε ένα σκηνικό λιτό, όπου ένας χώρος καθημερινότητας, φιλοξενεί τα πρόσωπα κι έξω απ’ αυτόν δεσπόζει ένα πράσινο bonsai, το οποίο συμβολίζει τον κύκλο ζωής, όπως διδάσκει η φιλοσοφία της Ανατολής .
Οι τρεις γυναίκες επί σκηνής: Νατάσσα Αστρεινίδη-Χριστίνα Κοροβίλα-Δήμητρα Σταματίου, ερμηνεύουν και αφηγούνται μαρτυρίες παθόντων αλλά και σημασιολογικά στοιχεία γύρω από την ιαπωνική φιλοσοφία ζωής, ενώ ακούμε μια σύντομη εισήγηση – απόπειρα μύησης στην τεχνική φροντίδας ενός μπονσάι.
Το «δια ταύτα» της παράστασης: Οι φάσεις της ζωής μας ακολουθούν τους ρυθμούς της φύσης. Το ίδιο και οι ψυχολογικές μας εκφάνσεις αλλάζουν είτε το θέλουμε είτε όχι. Το σώμα μας είναι φτιαγμένο μ’ αυτόν τον τρόπο από την Υπέρτατη Διάνοια, που άλλοι την ονομάζουν Θεό, άλλοι Σύμπαν κι άλλοι, Ενέργεια.
Έξυπνο είναι να μάθουμε να ακολουθούμε αυτούς τους ρυθμούς, ώστε να κερδίζουμε μέγιστα οφέλη για το σώμα, για την ψυχή και το πνεύμα μας. Οι περισσότεροι αναζητούν την αιωνιότητα και φοβούνται το τέλος. Η φύση δεν φοβάται τον χειμώνα, επειδή ξέρει πως η άνοιξη θα ξανάρθει. Και αυτό είναι τροφή για σκέψη.
Ταυτότητα Παράστασης:
Σύλληψη – Κείμενο – Σκηνοθεσία: Κλαίρη Χριστοπούλου
Σκηνικά: Μαρία Όσσα
Κοστούμια – Ειδικές κατασκευές: ΠένηΝτάνη
Μουσική: Ανδρέας Ασημακόπουλος
Κίνηση: Δέσποινα Καπουλίτσα
Σχεδιασμός φωτισμών: Αθηνά Μπανάβα
Ειδική συνεργάτιδα έρευνας: Κατερίνα Κανδυλίδου
Φωτογραφίες: Χρήστος Κυριαζίδης
Trailer: Γιώργος Γεωργακόπουλος
Επικοινωνία: Λία Κεσοπούλου
Παραγωγή: Ομάδα «Άνθρωπος στη Θάλασσα»
Η παράσταση πραγματοποιείται με την οικονομική υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού.
Επί Σκηνής:
Νατάσσα Αστρεινίδη-Χριστίνα Κοροβίλα-Δήμητρα Σταματίου
Θέατρο Αμαλία
Αμαλίας 71, Θεσσαλονίκη
Θεατρική παράσταση: Bonsai. Ιστορίες για το Βέλος του Χρόνου
Πρεμιέρα Παρασκευή 3 Δεκεμβρίου 2021 στις 21:100
Παραστάσεις έως Κυριακή 26 Δεκεμβρίου 2021
Διάρκεια 80 λεπτά
Εισιτήρια
Τιμές εισιτηρίων:
14€ κανονικό | 10€ μειωμένο (φοιτητών, ανέργων, ΑΜΕΑ, πολυτέκνων, άνω των 65 & ομαδικά άνω των 10 ατόμων)
Ατέλειες ηθοποιών και σπουδαστών δραματικών σχολών κάθε Πέμπτη με σειρά προτεραιότητας
Προπώληση εισιτηρίων: Goldmall.gr, TicketPlus
Πληροφορίες – Κρατήσεις: 2310 842 509 και 6934 130 803
Ενημέρωση:
Το Θέατρο Αμαλία λειτουργεί ως «αμιγής» χώρος. Η είσοδος επιτρέπεται με την επίδειξη πιστοποιητικού εμβολιασμού ή νόσησης. Η μάσκα είναι υποχρεωτική καθ’ όλη τη διάρκεια παραμονής των θεατών μέσα στο θέατρο.
ΠΑΥΛΟΣ ΛΕΜΟΝΤΖΗΣ
You must be logged in to post a comment Login