thasos.news
  • Αγροτικά
  • Αρχική
  • Αστυνομικά
  • Καβάλα
  • Νέα
  • Οικονομία
  • Όροι και Ασφάλεια
  • Περιφέρεια
  • Πολιτισμός
Connect with us
thasos.news thasos.news

thasos.news

Κ.Θ.Β.Ε. «Αγγέλα» του Γιώργου Σεβαστίκογλου

  • Αρχική
  • Νέα Θάσου
    • Απολογισμός-ενός-πλούσιου-έργου-στην-κοπή-της-πίτας-του-Δημοτικού-Λιμενικού-Ταμείου-Θάσου

      Απολογισμός ενός πλούσιου έργου στην κοπή της πίτας του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου Θάσου

    • Αυξάνονται-τα-ενοικιαζόμενα-καταλύματα-στην-Θάσο

      Αυξάνονται τα ενοικιαζόμενα καταλύματα στην Θάσο

    • Ο-Δήμος-της-Θάσου-σε-Διεθνείς-Εκθέσεις-Τουρισμού-στην-Βουλγαρία-και-στη-Ρουμανία

      Ο Δήμος της Θάσου σε Διεθνείς Εκθέσεις Τουρισμού στην Βουλγαρία και στη Ρουμανία

    • Κυριάκος-Σταυρίδης:-Εντυπώσεις-και-λαϊκισμός-με-το-δέντρο-που-έπεσε-στην-πλατεία-Καπνεργάτη

      Κυριάκος Σταυρίδης: Εντυπώσεις και λαϊκισμός με το δέντρο που έπεσε στην πλατεία Καπνεργάτη

    • Ολική-αναβάθμιση-της-ανατολικής-εξόδου-Λιμεναρίων

      Ολική αναβάθμιση της ανατολικής εξόδου Λιμεναρίων

  • Καβάλα
    • Αναβαθμίζεται-σε-Ταξιαρχία-η-Πυροσβεστική-Υπηρεσία-Καβάλας

      Αναβαθμίζεται σε Ταξιαρχία η Πυροσβεστική Υπηρεσία Καβάλας

    • «Ενωτική-Συνεργασία-Εμπόρων-Καβάλας»:-Συλλογικότητα,-αλληλεγγύη,-ανάπτυξη-και-αποτέλεσμα

      «Ενωτική Συνεργασία Εμπόρων Καβάλας»: Συλλογικότητα, αλληλεγγύη, ανάπτυξη και αποτέλεσμα

    • Θάσος:-Ψαράς-μπλέχτηκε-στα-δίχτυα-και-έπεσε-στη-θάλασσα

      Θάσος: Ψαράς μπλέχτηκε στα δίχτυα και έπεσε στη θάλασσα

    • Ανέστης-Δημητριάδης:-Να-φύγει-αυτό-το-μαύρο-σύννεφο-από-τους-βρεφονηπιακούς-σταθμούς

      Ανέστης Δημητριάδης: Να φύγει αυτό το μαύρο σύννεφο από τους βρεφονηπιακούς σταθμούς

    • Εγκαίνια-της-έκθεσης-«Υφαίνοντας-Στιγμές»-της-Δομής-Φιλοξενίας-Μεταναστών-Καβάλας

      Εγκαίνια της έκθεσης «Υφαίνοντας Στιγμές» της Δομής Φιλοξενίας Μεταναστών Καβάλας

  • Περιφέρεια
    • Ψήφισμα-του-Περιφερειακού-Συμβουλίου-για-τον-Ευστάθιο-Τσιτλακίδη

      Ψήφισμα του Περιφερειακού Συμβουλίου για τον Ευστάθιο Τσιτλακίδη

    • Εγκρίθηκε-η-ανακαίνιση-του-Αμφιθεάτρου-«Γεώργιος-Παυλίδης»-της-ΠΕ-Καβάλας

      Εγκρίθηκε η ανακαίνιση του Αμφιθεάτρου «Γεώργιος Παυλίδης» της ΠΕ Καβάλας

    • Συνάντηση-του-Χρήστου-Μέτιου-με-τον-Κώστα-Παπακοσμά

      Συνάντηση του Χρήστου Μέτιου με τον Κώστα Παπακοσμά

    • Αλέξης-Πολίτης:-Έχουμε-τα-πλεονεκτήματα-για-την-ανάπτυξη-του-θρησκευτικού-τουρισμού

      Αλέξης Πολίτης: Έχουμε τα πλεονεκτήματα για την ανάπτυξη του θρησκευτικού τουρισμού

    • Ηλεκτρολογικές-εργασίες-και-περιποίηση-θάμνων-στο-οδικό-δίκτυο-της-ΠΕ-Καβάλας

      Ηλεκτρολογικές εργασίες και περιποίηση θάμνων στο οδικό δίκτυο της ΠΕ Καβάλας

  • Πολιτισμός
    • Το-Δημοτικό-Ωδείο-Καβάλας-ευχαριστεί-τον-Δημοσθένη-Τουλκίδη

      Το Δημοτικό Ωδείο Καβάλας ευχαριστεί τον Δημοσθένη Τουλκίδη

    • «Οι-Λουόμενες»-της-Κατερίνας-Μαυρογεώργη-στο-Αντιγόνη-Βαλάκου

      «Οι Λουόμενες» της Κατερίνας Μαυρογεώργη στο Αντιγόνη Βαλάκου

    • Ο-αξιόποινος-μα-και-αξιέπαινος-«Συνεργός»-του-Γιώργου-Χριστοδούλου-από-το-ΔΗΠΕΘΕ-Καβάλας

      Ο αξιόποινος μα και αξιέπαινος «Συνεργός» του Γιώργου Χριστοδούλου από το ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας

    • «h-tριλογία-του-Παραθερισμού»-του-Κάρλο-Γκολντόνι-από-το-ΚΘΒΕ-και-τη-«bijoux-de-kant».

      «H Tριλογία του Παραθερισμού» του Κάρλο Γκολντόνι από το Κ.Θ.Β.Ε. και τη «bijoux de kant».

    • cosmopolis-festival:-Ανοιχτή-Πρόσκληση-προς-Καλλιτέχνες-&-Φορείς

      COSMOPOLIS Festival: Ανοιχτή Πρόσκληση προς Καλλιτέχνες & Φορείς

  • Οικονομία
    • Φώτης-Πούλος:-Ανεξήγητη-η-αύξηση-των-τιμών-στα-καύσιμα

      Φώτης Πούλος: Ανεξήγητη η αύξηση των τιμών στα καύσιμα

    • Άνοιξε-η-πλατφόρμα-στήριξης-των-ευάλωτων-δανειοληπτών

      Άνοιξε η πλατφόρμα στήριξης των ευάλωτων δανειοληπτών

    • Νo-1-στην-Ελλάδα-η-re/max-choice-του-Ομίλου-Εταιρειών-Κουρτίδη

      Νo 1 στην Ελλάδα η RE/MAX Choice του Ομίλου Εταιρειών Κουρτίδη

    • 1.182-νέες-επιχειρήσεις-άνοιξαν-μέσα-στην-κρίση

      1.182 νέες επιχειρήσεις άνοιξαν μέσα στην κρίση

    • Άλυτος-γρίφος-η-έλλειψη-προσωπικού-στον-τουρισμό

      Άλυτος γρίφος η έλλειψη προσωπικού στον τουρισμό

  • Αγροτικά
    • Δρομολογήθηκε-η-εξόφληση-αποζημιώσεων-για-τους-αγρότες-του-Παγγαίου

      Δρομολογήθηκε η εξόφληση αποζημιώσεων για τους αγρότες του Παγγαίου

    • Ο-Αλέξης-Πολίτης-άκουσε-τα-προβλήματα-των-αγροτών-του-ΤΟΕΒ-Πιερίας-Κοιλάδας

      Ο Αλέξης Πολίτης άκουσε τα προβλήματα των αγροτών του ΤΟΕΒ Πιερίας Κοιλάδας

    • Ανακοινώθηκαν-ενισχύσεις-για-τους-παραγωγούς-επιτραπέζιων-σταφυλιών-της-Π-Ε.-Καβάλας

      Ανακοινώθηκαν ενισχύσεις για τους παραγωγούς επιτραπέζιων σταφυλιών της Π. Ε. Καβάλας

    • Ανεβαίνει-επίπεδο-η-ανάπτυξη-του-πρωτογενούς-τομέα-στην-ΑΜΘ

      Ανεβαίνει επίπεδο η ανάπτυξη του πρωτογενούς τομέα στην ΑΜΘ

    • ΓΕΩΤΕΕ-–-ΑΜ:-Αναγκαία-η-οικονομική-ενίσχυση-για-τα-επιτραπέζια-σταφύλια 

      ΓΕΩΤΕΕ – ΑΜ: Αναγκαία η οικονομική ενίσχυση για τα επιτραπέζια σταφύλια 

  • Αστυνομικά
    • Κοντά-στο-αυτοκίνητό-του-βρέθηκε-νεκρός-ο-άτυχος-κυνηγός

      Κοντά στο αυτοκίνητό του βρέθηκε νεκρός ο άτυχος κυνηγός

    • ΚΑΒΑΛΑ:-Νεκρή-γυναίκα-βρέθηκε-στο-Περιγιάλι

      ΚΑΒΑΛΑ: Νεκρή γυναίκα βρέθηκε στο Περιγιάλι

    • Βρέθηκε-νεκρός-ο-κυνηγός-στην-περιοχή-της-Λεκάνης

      Βρέθηκε νεκρός ο κυνηγός στην περιοχή της Λεκάνης

    • Αγνοείται-κυνηγός-στα-ορεινά-της-Λεκάνης

      Αγνοείται κυνηγός στα ορεινά της Λεκάνης

    • Καβάλα:-Συνελήφθησαν-5-γυναίκες-για-παράνομο-εμπόριο-καλλυντικών

      Καβάλα: Συνελήφθησαν 5 γυναίκες για παράνομο εμπόριο καλλυντικών

Πολιτισμός

Κ.Θ.Β.Ε. «Αγγέλα» του Γιώργου Σεβαστίκογλου

ΚΘΒΕ.-«Αγγέλα»-του-Γιώργου-Σεβαστίκογλου
  • Share
  • Tweet

Πρόλογος

Η Αγγέλα είναι ένα από τα σημαντικότερα έργα της νεοελληνικής δραματουργίας.

Γράφτηκε στη Μόσχα το 1957, λίγα χρόνια μετά τον ελληνικό εμφύλιο κι ενώ είχε, ήδη, αρχίσει η περίοδος του ψυχρού πολέμου. Παίχτηκε τον επόμενο χρόνο στο θέατρο Βαχτάνγκωφ.

Στην Ελλάδα παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο θέατρο Τέχνης το 1964. Έχει μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες κι έχει ανεβεί σε πολλά θέατρα της Ελλάδας και του εξωτερικού.

Πρώτη παρουσίαση από το Κ.Θ.Β.Ε. στη Σταυρούπολη Θεσσαλονίκης, στο Δημοτικό Θέατρο, στις 27/03/1996. Σκηνοθεσία: Παντελής Βούλγαρης.

Μια λαϊκή τραγωδία μεταξύ ποίησης και ρεαλισμού η «Αγγέλα», ανεβαίνει ξανά στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, είκοσι έξι χρόνια μετά την πρώτη παρουσίασή της, σε σκηνοθεσία – διασκευή Δημήτρη Μπίτου.

Υπόθεση

Δεκαετία του ’50. Η Αγγέλα, ένα ορφανό κορίτσι, έρχεται στην Αθήνα από το χωριό της στον άγνωστο κόσμο της πρωτεύουσας αναζητώντας δουλειά. Εκεί αντικαθιστά μια υπηρέτρια που έχει αυτοκτονήσει, κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες. Στο σκοτεινό και ετερόκλητο πλήθος θα συναντήσει τις άλλες υπηρέτριες μιας πολυκατοικίας, θα αφουγκραστεί τους καημούς τους, θα ανακαλύψει τα μυστικά τους, θ’ αποκτήσει φίλους κι εχθρούς. Πολύ σύντομα, όμως, ο ερχομός του Λάμπρου, αδερφού της προκατόχου της, θα ανατρέψει κάθε ισορροπία, όταν η αγωνιώδης αναζήτησή του για τους πραγματικούς λόγους της αυτοχειρίας της πρώτης υπηρέτριας, θα φέρει όλους τους ήρωες αντιμέτωπους με τα ηθικά τους διλήμματα και θα τους αναγκάσει να επαναπροσδιορίσουν άποψη.

Αγγέλα και Λάμπρος μοιραία εμπλέκονται σ’ ένα επικίνδυνο αλλά και γοητευτικό ταξίδι προς την αλήθεια, τον έρωτα και τη ζωή, ένα ταξίδι που στην πορεία αποδεικνύεται εξίσου επώδυνο και ανατρεπτικό, με απρόβλεπτες συνέπειες για τους ίδιους και για όσους τους περιτριγυρίζουν.

Μνήμες της επαρχίας, σχέσεις, όνειρα αλλά και ένας μυστηριώδης θάνατος μπερδεύονται, με φόντο μια Ελλάδα τραυματισμένη από τον Εμφύλιο, όπου κυριαρχούν η φτώχεια, η εκμετάλλευση, η αστυνόμευση, το όνειρο της φυγής, η μετανάστευση στην Αμερική.

Ανάγνωση

Η Αγγέλα δεν είναι ένα δράμα για τις υπηρέτριες και τη μοίρα τους, αλλά ένα έργο που απομονώνει και φωτίζει τη λεπτομέρεια ενός μεγάλου πίνακα: την πραγματικότητα της δεκαετίας του ’50 με τις πληγές από το μετεμφυλιακό καθεστώς, των διώξεων και της αυθαιρεσίας να κακοφορμίζουν.

Ο συγγραφέας επιλέγει μια ομάδα απόκληρων, που υφίστανται έντονα την εκμετάλλευση και την καταπίεση, ενώ παράλληλα είναι ευάλωτοι στη διαφθορά. Ο μηχανισμός της ηθικής διάβρωσης και της διαφθοράς, που συντηρείται από τους ισχυρούς και τον κόσμο του χρήματος, κυριαρχεί δραματουργικά στο στήσιμο της πλοκής και οδηγεί στην αποκάλυψη της λειτουργίας του ίδιου του συστήματος.

Το έργο του Σεβαστίκογλου δεν καταγράφει απλώς τα περιστατικά, αλλά διερευνά τα αίτια πίσω από τα φαινόμενα, τα εντοπίζει και τα καταγγέλλει. Το σύστημα λειτουργεί ομαλά, όσο δε συμβαίνει κανένα απρόοπτο, όσο κανείς δεν αντιδρά, δε διαμαρτύρεται από φόβο, δειλία, από συμφέρον ή υπολογισμό. Και η αυτοκτονία της Τασίας είναι μια αντίδραση απελπισίας, που θα προκαλέσει την πρώτη ρωγμή. Στην πορεία του έργου το ενδιαφέρον επικεντρώνεται όχι τόσο στη λύση του μυστηρίου αλλά στα πρόσωπα και στην τοποθέτησή τους απέναντι στα περιστατικά. Το καθένα από αυτά, υπακούοντας στη δική του λογική, είναι υποχρεωμένο να εκδηλωθεί και να επαναπροσδιοριστεί. Ανανεώνεται διαρκώς και οξύνεται το ηθικό δίλημμα: αντίσταση ή υποχώρηση μπροστά στον κόσμο της σήψης και της διαφθοράς;

Ο συγγραφέας

Ο Γιώργος Σεβαστίκογλου ( 1913-1990) τροφοδότησε το νεοελληνικό θέατρο με σημαντικό συγγραφικό, μεταφραστικό, σκηνοθετικό και παιδαγωγικό έργο.

Πρέπει να μνημονεύει κανείς με ιδιαίτερο σεβασμό την περίπτωση του Γιώργου Σεβαστίκογλου. Άνθρωπος ταγμένος στην Αριστερά και χρόνια εξόριστος, αγάπησε το θέατρο όσο λίγοι, το μετέφρασε, το σκηνοθέτησε, το δίδαξε. Ακαταπόνητος μελετητής, προχώρησε από νωρίς και στη συγγραφή, αν θυμηθεί κανείς το λυρικό πρωτόλειό του «Κωνσταντίνου και Ελένης» (1943), καθώς και το πολιτικό-ψυχολογικό «Θάνατος βασιλικού επιτρόπου». Από τα πολλά της πολυκύμαντης ζωής του σταχυολογώ: δίπλα στον Κουν, μετά με τους «Νέους» των «Ενωμένων Καλλιτεχνών», κατόπιν στο θέατρο Βαχτάνγκωφ, αργότερα με τον Αντουάν Βιτέζ, στο θέατρο του Ιβρύ και στη Σορβόννη και, τέλος, μόνος με τον θεατρικό του οργανισμό «Πράξις» στο Παρίσι, μέχρι την επάνοδό του στην πατρίδα (1981) και τις μετρημένες εδώ σκηνοθεσίες του στη δεκαετία του ’80.

Σύντροφος της ζωής του από το 1945 υπήρξε η γνωστή συγγραφέας Άλκη Ζέη, με την οποία απέκτησε δύο παιδιά. Πέθανε στην Αθήνα το 1990.

Έγραψε τα θεατρικά έργα: «Κόκκινη Κλωστή Δεμένη», «Κωνσταντίνου και Ελένης», «Να λευτερώσουμε τους Αλυσωμένους», «Η Μαρούσω η Βαγγέλαινα», «Σε Μαρμαρένια Αλώνια», «Αγγέλα», «Ο Θάνατος Βασιλικού Επίτροπου».

Δάσκαλος του σκηνικού λόγου, ο Γιώργος Σεβαστίκογλου εστιάζει με δεξιοτεχνία στον μικρόκοσμο, ζωγραφίζοντας την ίδια στιγμή τον κοινωνικό χάρτη μιας Ελλάδας αναγνωρίσιμης στις ζωντανές μας μνήμες ή στις παλιές οικογενειακές μας φωτογραφίες. Μετά από τρεις δεκαετίες στις σκηνές του εγχώριου θέατρου και του εξωτερικού, η «Αγγέλα» είναι, αναμφίβολα, μια από τις ευτυχέστερες στιγμές της νεοελληνικής δραματουργίας.

Η παράσταση

Φορμαλιστική και ιδιαίτερης αισθητικής γραμμής παράσταση, δουλευμένη στη λεπτομέρεια της φόρμας που επέλεξε ο σκηνοθέτης Δημήτρης Μπίτος. Το ζήτημα της Αισθητικής κυρίαρχο στη δομή της, εμφανές στη σκηνική εικαστική εγκατάσταση, στην ερμηνεία ηθοποιών με ρυθμούς Χορού αρχαίας τραγωδίας, στην επιβλητική μουσική, στα διασκευασμένα, μερικώς, ρεμπέτικα τραγούδια, στους καίριους και υποβλητικούς φωτισμούς, στην εναρμόνιση του εξαιρετικού ensemble του Κ.Θ.Β.Ε.

Πρώτος ο Πλάτωνας εισήγαγε την ιδέα της φόρμας. Η μορφή ήταν το μόνο κοινό στοιχείο και στα αισθητά και στα νοητά. Η σκέψη του Πλάτωνα αποτέλεσε τη βάση της Αισθητικής – της μελέτης του Ωραίου. Ο Αριστοτέλης πίστευε ότι η κάθαρση μπορεί να επιτευχθεί μόνο εάν το ίδιο το έργο κυριαρχείται από τη φόρμα του. Ο Ιμμάνουελ Καντ, από την άλλη, ενδιαφερόταν, κυρίως, για την έννοια της καθολικότητας. Τρία στοιχεία που ο έμπειρος θεατής αναγνωρίζει, από την είσοδο ακόμη, στο Μικρό της Μονής Λακαριστών.

Όπως λέγει και ο καθηγητής θεατρολογίας Νικηφόρος Παπανδρέου: «η όποια αποτελεσματικότητα, ψυχολογική ή πολιτική της θεατρικής δημιουργίας, εξαρτάται από την αισθητική της καταξίωση. Αν η σχέση μας με μια θεατρική παράσταση διαφέρει από τη σχέση μας με ένα εγχειρίδιο πολιτικής οικονομίας ή ψυχολογίας, είναι γιατί το θέατρο, όπως κάθε τέχνη, μας προσφέρει απόλαυση, την απόλαυση που μας δίνει κάθε φορά το σοκ της επαφής μας με την ομορφιά. Η καλλιτεχνική εμπειρία είναι απολαυστική. Άλλωστε, οι μορφές, η φόρμα, δεν είναι απλό περίβλημα. Η φόρμα δεν είναι ποτέ ανώδυνη. Στο θέατρο ο τύπος είναι η ουσία.

Μια διάταξη «κέρινων ομοιωμάτων» μας υποδέχεται στην αίθουσα του «Μικρού» της Μονής Λαζαριστών. Αγάλματα που δίνουν στίγμα της φορμαλιστικής αισθητικής της παράστασης, πλαγγόνες που, ευθύς, ζωντανεύουν για να ξετυλίξουν μια μαγική ιστορία διαπροσωπικών σχέσεων και πικρών καταστάσεων με ελάχιστα ψήγματα χαράς, μια θαυμαστή πλέξη, επί της ουσίας, μύθου και πραγματικότητας. Από τη βουβή βιτρίνα στον ζωντανό στίβο δράσης.

Δεσπόζει στο κέντρο της σκηνής μια πλατφόρμα δεμένη με σύρματα ακροβασίας, άλλοτε ως ταράτσα πολυκατοικίας- τόπος συνάντησης υπηρετριών – άλλοτε εξομολογητήριο, αλλά και πεδίο βολής φαρμακερών βελών από ταξικές κοινωνικές μερίδες σε επιλεγμένους στόχους. Ταυτόχρονα, είναι ένας Γολγοθάς για πληγωμένες ψυχές κι ένα πατητήρι παθών και πόθων, ώσπου το απόσταγμα να ρέει στην πλατεία και να γίνεται «θεία» κοινωνία. (σκηνικά – κοστούμια Νέλλη Σφακιανάκη).

Ο Δημήτρης Μπίτος αφαιρεί αυτόματα τα σύνορα της χώρας, δίνει στο έργο του Σεβαστίκογλου οικουμενικότητα και δαμάζει τον χρόνο. Η δράση γίνεται άχρονη, αλλά ουσιώδης. Αξιόλογη πρόταση. Καινοτόμα και άκρως ενδιαφέρουσα.

Το ηθικό δίλημμα ορίζει τον κύριο δραματικό άξονα του έργου, ωστόσο, η ρύθμιση των προσώπων γύρω από τον άξονα αυτόν είναι περίπλοκη. Οι χαρακτήρες είναι αντιφατικοί, ο καθένας με τις δικές του καταβολές και αδυναμίες, τα πάθη και τις ιδιαίτερες επιδιώξεις, συμβιβασμένοι και αγανακτισμένοι, ενδοτικοί και ανένδοτοι. Όμως, στην παράσταση όλοι αυτοί οι τύποι αλληλοσυμπληρώνονται σ’ ένα ενιαίο σύνολο ανθρώπων, που δρα μέσα κι έξω από τη σύμβαση που ορίζει ο σκηνικός χώρος. Με εξαιρετικό τρόπο. Σωματική κίνηση αδιάκοπη, πολυφωνία, αριστοτεχνική λεκτική σκυταλοδρομία και μεμονωμένες έξοχες σκηνές, όπως αυτή που, σαν τον γητευτή Ορφέα μελωδό, ο ήχος του πιάνου συγκεντρώνει γύρω του τα ζωάκια του σκότους ή η συναρπαστική σκηνή του νυχτερινού ραντεβού Λάμπρου- Αγγέλας στην πλατφόρμα – ταράτσα, που καθηλώνει το κοινό.

Η δυάδα Γιάννης Καραμφίλης και Νάντια Παυλίδου στο μπουζούκι, την κιθάρα και το τραγούδι, καθορίζει σημεία δράσης, συγκινεί και φέρνει εικόνες της μαυρόασπρης εποχής στο σήμερα. Σημαντική συμμετοχή, ευφυής σύζευξη από τη σκηνοθεσία.

Ο Στράτος (Ιορδάνης Αϊβάζογλου), ο άνθρωπος που ελέγχει το κύκλωμα, ο συνδετικός κρίκος του υποκόσμου με την εξουσία, έχει δίπλα του την υποτακτική του Γεωργία (Μελίνα Αποστολίδου), που είναι θύτης και θύμα μαζί, με την τυφλή της εξάρτηση από τον εραστή της.

Θύμα, επίσης, που φέρει ακέραια την ευθύνη της επιλογής της είναι η Νέρα (Ζωή Ευθυμίου), το ίδιο και η Άννα (Ελένη Μιχαηλίδου), η οποία στον απελπισμένο αγώνα για επιβίωση εκβιάζει κι εκμεταλλεύεται τη σύγχυση και προσπαθεί να επωφεληθεί.

Πολύ ακριβά, θυσιάζοντας το σπλάχνο της, θα πληρώσει η ανέμελη Φανή (Θεοδώρα- Έλλη Αθανασοπούλου) την αυθόρμητη αντίθεσή της στη σπείρα των εκμαυλιστών.

Εντυπωσιακή φιγούρα «Τζόκερ» ο Θοδωρής Πολυζώνης, βγαλμένος θαρρείς από τον «άνθρωπο που γελάει» του Ουγκώ, ακκίζεται σε slow motion ρυθμό και παριστάνει χαρακτήρες πολυδιάστατους. Από αφηγητής, γίνεται σερβιτόρος, σύζυγος, Ειβαλάς.

Ωστόσο, η επιχείρηση θα σκοντάψει, κυρίως, στην αντίσταση του Λάμπρου και της Αγγέλας, μια κίνηση που θα υποχρεώσει τα όργανα του μηχανισμού να δείξουν το αληθινό τους πρόσωπο, ν’ αποκαλύψουν τις διασυνδέσεις που διατηρούν με την εξουσία, απ’ όπου αντλούν και τη δύναμή τους ή εξασφαλίζουν την ατιμωρησία τους. Και οι δυο χαρακτήρες, της πονεμένης ηρωίδας και του αγαπημένου της, δεν είναι εξαρχής δεδομένοι. Φτιάχνονται μέσα στη δοκιμασία, ενώ σιγά- σιγά στήνεται και ορθώνεται το ηθικό τους ανάστημα.

Το έργο χαρακτηρίστηκε κατά καιρούς υπερεκτιμημένο, εξαιτίας της αριστερής ιδεολογικής τοποθέτησης του συγγραφέα και της δύσκολης εποχής στην οποία αναφέρεται. Ακόμα, υπάρχουν πολλές ελλείψεις στη δομή του. Όλη η δράση και οι ήρωες κινούνται στη δεκαετία του ’50, αλλά μόνο στον δρόμο των αριστερών. Φτωχοί, πλην τίμιοι άνθρωποι απέναντι στον υπόκοσμο και στο σύστημα που κυβερνά, ενώ κυριαρχεί το κλισέ «αγνά δουλικά – μοχθηρές κυρίες». Απόψεις, που κυκλοφορούν και σήμερα.

Όμως, η φρέσκια παράσταση που ανεβάζει το Κ.Θ.Β.Ε είναι πολύ ανώτερη από το ίδιο το έργο. Μια θαυμάσια «αναπαλαίωση» ξεφτισμένου οικοδομήματος, όπου δεν είναι απλώς η αισθητική ή η ηθική δύναμη που μεταφέρεται στον θεατή, αλλά η αυθεντική ποίηση που ο Δημήτρης Μπίτος έχει προσδώσει. Ο Σεβαστίκογλου έβαλε στην «Αγγέλα» τις ελπίδες του για έναν κόσμο καλύτερο. Έπλασε μια ηρωίδα – πεισματάρα «Αντιγόνη», που, εδώ, αντί να θάψει τον αδερφό της, αψηφώντας τη διαταγή της πολιτείας, τον ζωντανεύει στο πρόσωπο του «Λάμπρου», αψηφώντας και πάλι τη διαταγή της πολιτείας, για να πάει τον κόσμο – κόντρα σε όλους και όλα τα ισχύοντα στην εποχή- ένα βήμα μπροστά.

Το Κ.Θ.Β.Ε. τοποθέτησε με την «Αγγέλα», για άλλη μια φορά, ψηλά τον πήχη. Το έργο του Σεβαστίκογλου απαιτεί βαθύτατη και όχι επιφανειακή γνώση της ελληνικής εμφυλιακής και μετεμφυλιακής ιστορίας και κοινωνίας. Των αξιών και των ηθών, των αγώνων, των πόθων και των παθών του λαού μας. Ακόμη, απαιτεί και την άριστη γνώση της μορφολογίας και θεματολογίας που «εισήγαγε» η «Αγγέλα» του Σεβαστίκογλου στη μεταπολεμική δραματουργία και στη θεατρική τέχνη. Έργο απόλυτα πολιτικοκοινωνικό. Απόλυτης, έως σκληρής, ρεαλιστικής ακρίβειας και αλήθειας. Ο πολιτιστικός φορέας πέτυχε μια παράσταση προσεγμένη στη λεπτομέρεια, με ρυθμούς και τόνους μαυρόασπρης κινηματογραφικής ταινίας – κειμήλιο, νοσταλγικής αισθητικής. Πέτυχε να δώσει ένα δημιούργημα τέχνης.

Άλλωστε, ένα τωρινό ανέβασμα πρέπει να αντιμετωπίσει το δίλημμα ανάμεσα στη γοητεία που ασκεί το παλιό υλικό και στην ανάγκη ρεαλιστικής αμεσότητας που επιβάλλει το έργο.

Η Νάντια Παυλίδου παίζει κιθάρα, ο Γιάννης Καραμφίλης παίζει μπουζούκι και οι δύο τραγουδάνε ζωντανά στη σκηνή, την οποία φωτίζει τεχνηέντως ο Νύσος Βασιλόπουλος, ενώ τα μινιμαλιστικά σκηνικά και τα κοστούμια υπογράφει η Νέλλη Σφακιανάκη.

Βέβαια, ας μη γελιόμαστε. Όλα πια στην «Αγγέλα» είναι λίγο έως αρκετά «παλιά»: πρωτίστως η γλώσσα, επίσης τα κοινωνικά προβλήματα, η -μετεξελιγμένη- μοίρα αστικής και εργατικής τάξης, οι ψυχολογίες, τα μοντέλα ζωής και συγκρούσεων. Έτσι, για να υπηρετηθεί σωστά ένα τέτοιο υλικό, δε φθάνουν οι ορθές οδηγίες, απαιτούνται και έμπειροι ηθοποιοί για να αναπαραστήσουν πειστικά μια εποχή περασμένη, μαζί με τα ήθη της. Η παράσταση διαθέτει νέους και παλιούς ηθοποιούς, αφοσιωμένους αλλά και άτεχνους, ορμητικούς αλλά και κατά περίπτωση υπερβολικούς, μέσα στην περίσταση, αλλά όχι πάντα και μέσα στη γενική συνθήκη. Ωστόσο, αναγνωρίζω- όπως πάντα – ότι οι ηθοποιοί μεταφέρουν έντονα τον τελειοθηρικό μόχθο που καταβάλουν, για να επιτύχουν ερμηνευτική συνοχή και ποιότητα, όχι τελειότητα.

Η Ιωάννα Παγιατάκη ερμηνεύει δυναμικά την Αγγέλα ( είχε παίξει και στην παράσταση του Τάσου Μπαντή το 1998), αντιπροσωπευτικότερη στο γνήσιο αίσθημά της, ενώ ο νεαρός Νικόλαος Δροσόπουλος, υποδειγματικά υποδύεται τον Λάμπρο, ένα στιβαρό πρότυπο αρσενικού ανδροκρατούμενης εποχής.

Όλοι οι συντελεστές αξίζουν επαίνους. Είναι τόσο ολοκληρωμένη η άποψη, που το κοινό την επιβραβεύει με θερμό χειροκρότημα.

Επίλογος

Ένα βίαιο παραμύθι ενηλικίωσης, ξετυλίγεται ανάμεσα στις αντιθέσεις…

Όνειρα που συνθλίβονται στην πραγματικότητα…

αλήθειες που βυθίζονται στα ψέματα…

κραυγές που πνίγονται στη σιωπή,

μνήμες που παρασύρονται στη λήθη…

και μια αναγκαία αντίσταση που παλεύει με την υποταγή, στο γνωστότερο και πιο πολυπαιγμένο έργο του Σεβαστίκογλου. Γραμμένη το 1957 στη Μόσχα και με εκλεκτικές συγγένειες προς την «Αυλή των θαυμάτων» και την «Έβδομη μέρα της δημιουργίας» του Καμπανέλλη, με εμφανείς επιρροές Τσέχωφ και Λόρκα και σε ζουμερή λαϊκή γλώσσα, έγινε σύμβολο μιας εποχής.

Η πρόταση του Κ.Θ.Β.Ε. με την υπογραφή Δημήτρη Μπίτου είναι, πιστέψτε με, ισχυρή πρόκληση για να δείτε την παράσταση στο «Μικρό» της Μονής Λαζαριστών.

Συντελεστές

Δραματουργική επεξεργασία- Σκηνοθεσία: Δημήτρης Μπίτος

Σκηνικά- Κοστούμια: Νέλλη Σφακιανάκη

Φωτισμοί: Νύσος Βασιλόπουλος

Βοηθός Σκηνοθέτη: Ελένη Μεντεκίδου

Βοηθός Σκηνογράφου-ενδυματολόγου: Χριστίνα Θαλασσά

Οργάνωση παραγωγής: Μαριλύ Βεντούρη

Photos under That long black cloud 

Παίζουν οι ηθοποιοί: Θεοδώρα – Έλλη Αθανασοπούλου (Φανή), Ιορδάνης Αϊβάζογλου (Στράτος), Μελίνα Αποστολίδου (Γεωργία), Νικόλαος Δροσόπουλος (Λάμπρος), Ζωή Ευθυμίου (Νέρα), Γιάννης Καραμφίλης (Μουσικός- Εϊβαλάδες), Ελένη Μιχαηλίδου (Άννα), Ιωάννα Παγιατάκη (Αγγέλα), Θοδωρής Πολυζώνης (Μένιος)

Μουσικοί επί σκηνής: Γιάννης Καραμφίλης (Μπουζούκι, φωνή), Νάντια Παυλίδου (Κιθάρα, φωνή)

ΠΑΥΛΟΣ ΛΕΜΟΝΤΖΗΣ

Πηγή: KavalaWebNews

Related Topics:
Up Next

«Η Πινακοθήκη των Ηλιθίων» του Νίκου Τσιφόρου στο Κ.Θ.Β.Ε

Don't Miss

Ερρίκος Ίψεν: «’Εντα Γκάμπλερ» στο θέατρο «Τ» Θεσσαλονίκης

Continue Reading
Advertisement

You may like

Click to comment

You must be logged in to post a comment Login

Leave a Reply

Ακύρωση απάντησης

Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.

Πολιτισμός

Το Δημοτικό Ωδείο Καβάλας ευχαριστεί τον Δημοσθένη Τουλκίδη

Το-Δημοτικό-Ωδείο-Καβάλας-ευχαριστεί-τον-Δημοσθένη-Τουλκίδη

Το Δημοτικό Ωδείο Καβάλας ευχαριστεί θερμά τον κ.  Δημοσθένη Τουλκίδη για την ευγενική δωρεά ενός δίσκαλου αρμονίου,  μάρκας Yamaha, μοντέλο «Electon», το οποίο θα χρησιμοποιηθεί για την κάλυψη των εκπαιδευτικών αναγκών των μαθητών του ΔΩΚ.

Αξίζει να σημειωθεί ότι τέτοιες ενέργειες είναι αξιέπαινες  και οποιαδήποτε συνδρομή στο εκπαιδευτικό έργο είναι ευπρόσδεκτη, γιατί οι υποδομές του Ωδείου βελτιώνονται και η παρεχόμενη εκπαίδευση αναβαθμίζεται.

Ο Πρόεδρος του Δ.Σ. του ΔΩΚ

Παναγιώτης Παπαδόπουλος

Πηγή: KavalaWebNews

Continue Reading

Πολιτισμός

«Οι Λουόμενες» της Κατερίνας Μαυρογεώργη στο Αντιγόνη Βαλάκου

«Οι-Λουόμενες»-της-Κατερίνας-Μαυρογεώργη-στο-Αντιγόνη-Βαλάκου

Το Υδροθεραπευτήριο «Ο Ασκληπιός» ανοίγει ξανά. Αυτή τη φορά στην Καβάλα. «Οι Λουόμενες», σε κείμενο και σκηνοθεσία της Κατερίνας Μαυρογεώργη, μετά από τα συνεχόμενα sold out και τις διθυραμβικές κριτικές που απέσπασαν στις παραστάσεις της Αθήνας, υποδέχονται ξανά τους θεατές στο θέατρο Αντιγόνη Βαλάκου. Στην «ιαματική» αυτή παράσταση κυριαρχούν οι δυνατές ερμηνείες των Κατερίνα Λάττα, Νικολίτσα Ντρίζη και Μαρία Πετεβή.

Υπόθεση

«Παραμονή Πρωτοχρονιάς, και σε μία μικρή επαρχιακή λουτρόπολη οι δρόμοι έχουν ερημώσει, καθώς όλοι ετοιμάζονται για την αλλαγή του χρόνου. Κι όμως, το Υδροθεραπευτήριο «Ο Ασκληπιός» είναι ανοιχτό… Εκεί μέσα βρίσκονται τρεις άγνωστες μεταξύ τους γυναίκες. Η Λύντια είναι η ιδιοκτήτρια του «Ασκληπιού», η Κάτια και η Μαρία λουόμενες που καταφθάνουν απρόσμενα. Καμία από τις τρεις δεν έχει θέμα υγείας, όμως κάθε μία κουβαλά κι από ένα μυστικό που τη βαραίνει και την αγριεύει. Και οι τρεις έχουν κάτι να ξεπλύνουν, και οι τρεις ψάχνουν από κάτι να ξεφύγουν.

Οι τρεις λουόμενες γνωρίζονται και αρχίζουν να παρακολουθούν όπερα από ένα μικρό κόκκινο τηλεορασάκι, τον Αστακό. Παθιάζονται με την Τραβιάτα και την Μαντάμ Μπατερφλάι, ταυτίζονται με τα τραγικά φινάλε που επιφυλάσσει η όπερα στις πρωταγωνίστριές της, καθώς τα πάθη τους μοιάζουν με τα δικά τους και τα λιμπρέτα φαίνεται να μιλούν για τους δικούς τους δαίμονες. Όσο κυλάει η ώρα στο υδροθεραπευτήριο, οι τρεις γυναίκες συνδέονται μεταξύ τους, το ιαματικό νερό αρχίζει να καίει την επιφάνεια των πραγμάτων και τα μυστικά είναι έτοιμα να ξεχειλίσουν από μέσα τους σαν πηγές που αναβλύζουν.

Κι ενώ το νέο έτος καταφθάνει ηρωικά, μέσα από έναν αυθόρμητα τελετουργικό χορό, οι ηρωίδες φτάνουν σε μία εκστατική κατάσταση όπου ουσιαστικά εξαγνίζουν η μία την άλλη.»

Το έργο διακρίθηκε τόσο για την πλοκή του, όσο και για το έντονο χιούμορ του. Μέσα από έναν γρήγορο ρυθμό θίγει καίρια ζητήματα της γυναικείας ταυτότητας και της ανάγκης για αυτοπροσδιορισμό πέρα των κοινωνικών ρόλων που αποδίδονται σε κάθε φύλο. Ζητήματα που υπό το φως της βίαιης επικαιρότητας, αλλά και των αλλαγών που έφεραν στο θέατρο και στη ζωή μας η πανδημία και η κρίση φωτίζονται από ένα νέο πρίσμα και μοιάζουν να βρίσκονται ακόμα πιο κοντά μας.

Έγραψαν για την παράσταση:

 «Η Κατερίνα Μαυρογεώργη σκηνοθετεί και την παράσταση μεταδίδοντας τη θέρμη και την τρυφερότητα για τις ηρωίδες που έπλασε  στη σκηνική ενσάρκωσή τους. Οι τρεις ερμηνεύτριες αστράφτουν επί σκηνής, δίνοντας σώμα και ψυχή σε τρεις διαφορετικές ιδιοσυγκρασίες, απολαυστικές η καθεμία ξεχωριστά και με υπέροχη χημεία μεταξύ τους.Μια παράσταση-ίαμα για όλους, των θεατών συμπεριλαμβανομένων»

Τώνια Καράογλου, Αθηνόραμα

«Αν η Κατερίνα Μαυρογεώργη είχε ζητήσει τη γνώμη μου, θα της είχα πει να μη βιαστεί να γράψει, και αν το πράξει οπωσδήποτε να μην το σκηνοθετήσει η ίδια. Θα είχα κάνει λάθος και στα δύο: έγραψε μια εργάρα και σκηνοθέτησε μια παραστασάρα.»

Γιώργος Βουδικλάρης, elculture.gr

«Μια παράσταση αληθινή, μην τη χάσετε.» Μαντώ Χαντζή, debop.gr

«Πριν από τις προσλαμβάνουσες του metoo αλλά και της εκκίνησης ενός δημόσιου διαλόγου για τη θέση της γυναίκας, η Κατερίνα Μαυρογεώργη έγραψε ένα έργο – φωνή στην ελευθερία των γυναικών να υπάρχουν ελεύθερες, να χαίρονται το σώμα τους, τις επιλογές τους, χωρίς να καταπιέζονται από στερεότυπα.»

Στέλλα Χαραμή, monopoli.gr

«Η Μαρία Πετεβή με την επαναστατική της νιότη, η Κατερίνα Λάττα, πόσο φοβερή στο να σε κάνει να γελάς, να νιώσεις, να σκεφτείς και η Νικολίτσα Ντρίζη, ιδιοκτήτρια του υδροθεραπευτηρίου τόσο φυσική στο πάιξιμό της θα σου βγάλει ανεπιτήδευτα και το γέλιο μα και τη συγκίνηση στη δραματική στιγμή.»

Σοφία Αλεξίου, Mom And The City

«Μπορεί να είναι το δεύτερό της έργο και να γράφτηκε πριν από την πανδημία, αλλά ο ρέων λόγος και η τρυφερότητα για τις ηρωίδες και τις πληγές τους, οι δύσκολες εξομολογήσεις και η διακωμώδηση του τραύματος, η διαπλοκή των ιστοριών με την τραγική μοίρα των γυναικών στην όπερα παραδίδουν ένα έργο βαθιά ανθρώπινο και λυτρωτικό».

Ιωάννα Σωτήρχου, Εφημερίδα των Συντακτών

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ 

Κείμενο-Σκηνοθεσία: Κατερίνα Μαυρογεώργη

Μουσική: Δημήτρης Τάσαινας

Σχεδιασμός Φωτισμών: Σεραφείμ Ράδης, Γιάννης Καραμπάτσος

Κοστούμια: Ιφιγένεια Νταουντάκη

Επιμέλεια σκηνικού χώρου: Άρτεμις Φλέσσα

Σχεδιασμός επιγραφής «Ο Ασκληπιός»: Θάλεια Μέλισσα

Βοηθοί σκηνοθέτη: Μαριτίνα Κουτσοχιώνη, Έλια Ζαχαριουδάκη, Μαρία Μακρή

Παίζουν: Κατερίνα Λάττα, Νικολίτσα Ντρίζη, Μαρία Πετεβή

Voice Over: Αλέξανδρος Χρυσανθόπουλος

Παραγωγή: ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΟΜΑΔΑ INKAL

Διάρκεια παράστασης: 80 λεπτά

Το κείμενο των Λουόμενων κυκλοφορεί από την Κάπα Εκδοτική.

«Οι Λουόμενες» της Κατερίνας Μαυρογεώργη

Κυριακή 12/2 στις 20.00

Δευτέρα 13 – Τρίτη 14/2 στις 21.00

Θέατρο Αντιγόνη Βαλάκου

Τιμές εισιτηρίων: Γενική Είσοδος 14€, Μειωμένο 12€ (φοιτητικό, κάρτα ανεργίας, ΑΜΕΑ)

 Προπώληση εισιτηρίων καθημερινά από την Τετάρτη 8 Φεβρουαρίου 11.00 – 14.00 & 18.00 – 20.00 στο Κέντρο πληροφόρησης επισκεπτών Δήμου Καβάλας (πρώην ΕΟΤ) Κεντρική Πλατεία, τηλ: 2510-620566.

Ηλεκτρονική Προπώληση: http://viva.gr

 Για περισσότερες πληροφορίες και κρατήσεις θέσεων μπορείτε να καλείτε στα τηλέφωνα του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Καβάλας 2510. 220876 – 7 ώρες γραφείου.

*Οι παραστάσεις – εκδηλώσεις στο θέατρο Αντιγόνη Βαλάκου θα πραγματοποιούνται ακολουθώντας τις ειδικές οδηγίες των υγειονομικών αρχών, με προτεραιότητα τη δημόσια υγεία και με αίσθημα ευθύνης απέναντι στο κοινό και τους καλλιτέχνες.

 ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Καβάλας

Πηγή: KavalaWebNews

Continue Reading

Πολιτισμός

Ο αξιόποινος μα και αξιέπαινος «Συνεργός» του Γιώργου Χριστοδούλου από το ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας

Ο-αξιόποινος-μα-και-αξιέπαινος-«Συνεργός»-του-Γιώργου-Χριστοδούλου-από-το-ΔΗΠΕΘΕ-Καβάλας

Πρόλογος

Γυναικοκτονία! Πιθανώς, πολλοί συντηρητικοί κύκλοι στην Ελλάδα να μην αποδέχονται τον συγκεκριμένο όρο και να τον θεωρούν μια απόπειρα να «φορεθεί» ιδεολογικό πρόσημο στις δολοφονίες, ενώ άλλοι, ακόμα πιο ακραίοι, ισχυρίζονται ότι αυτός ο όρος δεν μπορεί να αφορά τα επί της Ευρώπης δρώμενα.

Η αλήθεια είναι, βέβαια, πολύ διαφορετική. Ο όρος έχει καθιερωθεί επιστημονικά και ο ορισμός του έχει δοθεί από το Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο για την Ισότητα των Φύλων.

Σύμφωνα, λοιπόν, μ’ αυτόν τον ορισμό «γυναικοκτονία» είναι: δολοφονίες γυναικών και κοριτσιών εξαιτίας του φύλου τους, οι οποίες διαπράττονται ή γίνονται ανεκτές τόσο από ιδιώτες όσο και από δημόσιους φορείς.

Ο όρος περιλαμβάνει μεταξύ άλλων τη δολοφονία γυναίκας ως αποτέλεσμα άσκησης βίας από ερωτικό σύντροφο, τον βασανισμό και τη δολοφονία γυναίκας ως αποτέλεσμα μισογυνισμού, τη δολοφονία γυναικών και κοριτσιών ως «εγκλήματα για λόγους τιμής» και λοιπές μορφές δολοφονίας, τη στοχευμένη δολοφονία γυναικών και κοριτσιών στο πλαίσιο ένοπλων συγκρούσεων, και περιπτώσεις γυναικοκτονίας οι οποίες συνδέονται με συμμορίες, το οργανωμένο έγκλημα, εμπόρους ναρκωτικών και την εμπορία γυναικών και κοριτσιών.

Ο συγγραφέας και σκηνοθέτης Γιώργος Χριστοδούλου ευαισθητοποιήθηκε από τα πολλά συμβάντα γυναικοκτονίας στη χώρα μας και έγραψε ένα έργο, τοποθετώντας μεν τα σύνορά του στην πόλη της Βέροιας, αλλά στην ανάπτυξή του τα αποσύρει και διευρύνει το «δια ταύτα», εφόσον το ζήτημα είναι οικουμενικό.

Το αυτό θέμα δεν είναι η πρώτη φορά που ανεβαίνει στο θέατρο. Πέρυσι παραστάθηκε στην Αθήνα το «Ουράνιο Τόξο» της Εύας Γκουντάρα, προηγήθηκε το «Γεύμα» της Λείας Βιτάλη, σαφώς και άλλα από την παγκόσμια δραματουργία, αλλά επειδή τα εγκλήματα συνεχίζονται, δυστυχώς, με τελευταίο αυτό της Νίκαιας, όπου εκ των υστέρων οι γείτονες που ήξεραν για την κακοποίηση της γυναίκας από τον σύζυγό της, έβλεπαν, άκουγαν κραυγές και δε μιλούσαν, λάλησαν στις κάμερες.

Υπόθεση

Μ’ αφορμή ένα αληθινό περιστατικό γυναικοκτονίας το 2020, στη Βέροια, που απασχόλησε έντονα την ελληνική κοινή γνώμη, ο Γιώργος Χριστοδούλου γράφει το θεατρικό έργο «Ο Συνεργός» το οποίο και σκηνοθετεί.

Ο Αποστόλης ζει ήρεμα τη ζωή του μαζί με τη γυναίκα του στο χωριό, όταν ένα βράδυ ο αγαπημένος του ξάδερφος θα του ομολογήσει πως σκότωσε την κοπέλα του, ζητώντας του να τον βοηθήσει να κρύψει το πτώμα. Εκείνος δέχεται και τότε ξεκινάει ένα γαϊτανάκι καταστροφής, ψεμάτων και ενοχών.

Σε μια εποχή που τα όρια του καλού και του κακού διερευνώνται εκ νέου, ο Γιώργος Χριστοδούλου, στην τρίτη του προσωπική σκηνοθεσία, μαζί με τους ηθοποιούς της παράστασης, προσπαθούν να κατανοήσουν το πώς ένας άνθρωπος αλλά και μια ολόκληρη κοινωνία, γίνεται πολύ εύκολα συνεργός.

 Ανάγνωση

Η έννοια του καλού και του κακού ορίζονται πάνω στη σχέση του ανθρώπου με τον ίδιο του τον εαυτό και ανάμεσα σε αυτόν με τους συνανθρώπους του. Το καλό και το κακό σχετίζονται με την ύπαρξη ήθους και την απώλεια ήθους σε έναν άνθρωπο, αντίστοιχα. Ο άνθρωπος γεννιέται χωρίς ήθος. Επομένως, το κακό ενυπάρχει σε αυτόν εκ γενετής. Ο «οπλισμός» του ανθρώπου και της κοινωνίας του με ήθος προϋποθέτει μία σχετική προδιάθεση του ατόμου, ώστε να δεχθεί να ασκηθεί σε πράξεις που θεμελιώνουν ένα σχετικό ηθικό υπόβαθρο. Άρα, το καλό είναι μία αξία διαφορετική από το κακό και είναι επίκτητη όπως και όλες οι ηθικές αρετές.

Επιπροσθέτως, η σιωπή για λόγους ευθυνοφοβίας περισσότερο, παρά αδιαφορίας, αυτοπτών μαρτύρων σε βίαια και ακραία περιστατικά και, μάλιστα, επαναλαμβανόμενα στην περιοχή τους, όχι μόνο ακυρώνει το απόφθεγμα «η σιωπή είναι χρυσός» αλλά επιβεβαιώνει το ρητό «ο σιωπών δοκεί συναινείν».

Οι δύο αυτές παράγραφοι θεωρώ ότι είναι το «δια ταύτα» του έργου που έγραψε ο Γιώργος Χριστοδούλου, έχοντας πηγή έμπνευσης ζοφερές καταστάσεις που αφορούν στα εγκλήματα έμφυλης βίας και με επίκεντρο την πασίγνωστη γυναικοκτονία του 2005 στη Βέροια.

Η παράσταση

Αδρεναλίνη στα ύψη. Κόκκινο της φωτιάς, σαν κι αυτή που σιγοκαίει από την αρχή της παράστασης. Σύντομα η θρυαλλίδα εκρήγνυται, γίνεται πυρκαγιά, τυλίγει τα πρόσωπα, οι σπίθες αγκαλιάζουν την πλατεία κι όταν χορταίνει το κακό καταλήγει σε μια ήρεμη, ήσυχη, στάχτη. Εκεί στ’ αποκαΐδια πάνω, οι τέσσερις εξαιρετικοί ηθοποιοί της παράστασης υποκλίνονται στο κοινό και η αίθουσα με τη σειρά της υποκλίνεται σ’ αυτούς. Και σε κείνους που έχτισαν αυτό το οικοδόμημα τέχνης ή, αν θέλετε, αυτό το ενενηντάλεπτο κατηχητικό.

Αν και η μεταφορά στο θέατρο πραγματικών γεγονότων, όπως αυτό του 2005 στην ελληνική επαρχία, με τα τόσο έντονα στοιχεία ναρκισσισμού και αγωνίας που εμφανίστηκαν στην τηλεόραση, είναι δύσκολη και προκλητική, εντούτοις, ο Γιώργος Χριστοδούλου κατάφερε να δομήσει ένα κείμενο γεμάτο δύναμη και εκφραστικότητα, που ίσως στην αρχή ξαφνιάζει τον απροετοίμαστο θεατή με την προσέγγιση του, αλλά σύντομα τον απορροφά απόλυτα. Τον καθιστά «ένορκο» απέναντι στον αυτουργό, τον αναγκάζει να ερευνήσει τον εσωτερικό του κόσμο, να ανιχνεύσει θέσεις και αντιθέσεις του στο ζήτημα της συνέργειας του αυτόπτη ή αυτήκοου μάρτυρα, να χρωματίσει την ενσυναίσθησή του με το λευκό της αθωότητας ή το μαύρο της ενοχής.

Η σκηνοθεσία από τον ίδιο τον συγγραφέα δίνει έμφαση στη λεπτομέρεια. Σκηνές εκρηκτικές σε γρήγορους ρυθμούς, θαρρείς ένα δάνειο από το «Σπιρτόκουτο» του Οικονομίδη, σκηνές ένοχης σιωπής που καθηλώνουν τον θεατή, εμβόλιμα βίντεο σε ρόλο επεξηγηματικό, μα και περιγραφικό και κινηματογραφικές σεκάνς που μεγεθύνουν την ουσία, ελληνικά τραγούδια λαϊκά και έντεχνα, θέματα υπαινικτικά για συναισθηματικές καταστάσεις ηρώων και, σαφώς, έξυπνη εκμετάλλευση όλων των χώρων του θέατρου.

Ο συγγραφέας κρατά τα αληθινά γεγονότα και προσθέτει το δικό του μυθοπλαστικό πλαίσιο της οικογένειας του συνεργού, ενώ τα πρόσωπα που παίρνουν μέρος στη δράση είναι ο ίδιος ο δράστης, η μητέρα του θύματος και η σύζυγος του συνεργού.

«Είχα στο μυαλό μου, μελετώντας την υπόθεση, ότι υπάρχει ένα πρόσωπο που μέσα σε ένα βράδυ γίνεται συνεργός σε ένα τέτοιου τύπου έγκλημα από το πουθενά» δηλώνει ο Γιώργος Χριστοδούλου, ο οποίος δεν προσεγγίζει την ιστορία του ούτε από την πλευρά του θύματος ούτε από την πλευρά του θύτη, αλλά μέσα από το πρίσμα του περίγυρου που εμπλέκεται ουσιαστικά σ’ αυτό το ανθρώπινο δράμα.

Θα μπορούσα να χαρακτηρίσω την παράσταση του Γιώργου Χριστοδούλου «διδακτικό θέατρο», επειδή, μέσα από τον ρεαλισμό του αποσκοπεί στο να κατηχήσει το κοινό, καλώντας το να επεξεργαστεί ένα θέμα- πρόβλημα, να κατανοήσει μια νοσηρή κατάσταση (παθογένεια κοινωνίας – βλέπω, σιωπώ, συγκαλύπτω), και να υιοθετήσει μετά τη θέαση μια συγκεκριμένη ηθική ή πολιτική στάση. ΄Άλλωστε η παράσταση προσφέρει με σαφήνεια τη δύναμη του μηνύματος: Γνωρίζω και σιωπώ, είμαι συνεργός!

Η διανομή ευτύχησε στην απόδοση των ερμηνευτών.

Η ερμηνεία ενός ηθοποιού, στο όποιο έργο καλείται να υπηρετήσει, ποικίλει από την προβλεπόμενη, την κανονισμένη υπόκριση από τον σκηνοθέτη -συγγραφέα, μέχρι μια προσωπική μεταφορά, μια πλήρη αναδημιουργία εκ μέρους του ηθοποιού με βάση τις ικανότητές του. Ακριβώς αυτό συμβαίνει στην παράσταση από τον Χρήστο Κοντογεώργη, τον Γιώργο Τριανταφυλλίδη, την Μαρία Προϊστάκη, οι οποίοι αναλαμβάνουν πλήρως την κατασκευή των σημασιών, ώστε η ερμηνεία τους δε συνιστά μια δεύτερη γλώσσα, αλλά το ίδιο το υλικό του θέματος.

Δυνατή ερμηνεύτρια και η Φανή Παναγιωτίδου στον ρόλο της μητέρας, η οποία μελετημένα αναταράσσει τα ηθικά διλήμματα του συνεργού, ας πούμε ανάμεσα στο οικογενειακό, στο καθαρά συναισθηματικό και στο κοινωνικό καθήκον.

Μέσα στο λευκό κυβιστικό σκηνικό του Αλέξανδρου Γαρνάβου και της Τζίνας Ηλιοπούλου – ένα πεδίο όπου η σιωπή και η έκρηξη αντιμάχονται, ενώ ξεχύνεται από τη γλάστρα στο δάπεδο το χώμα, υπόγειος θανατερός ρύπος βρωμίζοντάς το – το θέμα αναδύεται χωρίς να υποβιβάζεται η παράσταση σε λαϊκό μελό, σε μια σκηνική συνάντηση ρεαλισμού και ντοκουμέντου.

Η μουσική επιμέλεια του Γιάννη Λατουσάκη, ένα «ναΐφ» μοτίβο, ντύνει την παράσταση, ενώ οι φωτισμοί της Ναυσικάς Χριστοδουλάκου ακολουθούν τα συναισθηματικά σκαμπανεβάσματα. Από το φως στο σκοτάδι και τανάπαλι.

Επίλογος

Μέσα από τη γλώσσα του συμμετοχικού θεάτρου, ο θεατής γίνεται ταυτόχρονα και πρωταγωνιστής, που δρα, αλληλεπιδρά και μπορεί να ανατρέψει την αρνητική συνθήκη που του παρουσιάζεται, με στόχο να αναζητηθεί συλλογικά η «λύση» και να προχωρήσει στη συλλογική δράση.

Τα τελευταία χρόνια, οι λέξεις γυναικοκτονία, σεξουαλική κακοποίηση, revenge porn βρίσκονται πλέον καθημερινά στις συζητήσεις όλων μας και ιδιαίτερα των νέων ανθρώπων που βιώνουν την αυξανόμενη βία.

Οφείλουμε, λοιπόν, να δώσουμε διέξοδο σε παλιές και νέες γενιές και να αναπτύξουμε τρόπους αντιμετώπισης και διαχείρισης της κλιμακούμενης έμφυλης βίας και των βαθιά εμπεδωμένων πατριαρχικών συμπεριφορών στην ελληνική κοινωνία.

Το θέατρο, πρωτίστως ως κοινωνικό λειτούργημα και ακολούθως ως ψυχαγωγία, είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος κατήχησης.

Το έργο συνεχίζει τις παραστάσεις του στο θέατρο «Επι Κολωνώ»

Συντελεστές

Σκηνοθεσία – κείμενο: Γιώργος Χριστοδούλου

Συμμετοχή στα Βίντεο-Τραγούδι: Αθηνά Σακαλή

Φωτισμοί: Ναυσικά Χριστοδουλάκου

Σκηνικά – Κοστούμια: Αλέξανδρος Γαρνάβος, Τζίνα Ηλιοπούλου

Παίζουν οι ηθοποιοί: Χρήστος Κοντογεώργης, Γιώργος Τριανταφυλλίδης, Μαρία Προϊστάκη, Φανή Παναγιωτίδου

ΠΑΥΛΟΣ ΛΕΜΟΝΤΖΗΣ

Πηγή: KavalaWebNews

Continue Reading
Advertisement

Προτεινόμενα

  • Νέα Θάσου2 έτη ago

    Προκήρυξη Διεθνούς Διαγωνισμού Ποίησης εις Μνήμη του Πρωτοπρεσβύτερου Ποιητή Γεωργίου Ι. Διαμαντόπουλου. Με θέμα ꓽ «Υπάρχουν Άνθρωποι»

  • Νέα Θάσου2 έτη ago

    Θάσος: Αναστέλλεται η λειτουργία σχολικών τμημάτων και του «Θεαγένη»

  • Νέα Θάσου2 έτη ago

    Ο Δήμαρχος Θάσου για το πρόγραμμα ενίσχυσης επιχειρήσεων της ΑΜΘ με την διαδικασία της μη επιστρεπτέας προκαταβολής

  • Καβάλα2 έτη ago

    Καμπανάκι για την μείωση των δρομολογίων στη γραμμή Πρίνος-Καβάλα

  • Νέα Θάσου2 έτη ago

    Χορωδίες δήμου θάσου 2020

  • Νέα Θάσου2 έτη ago

    Ο Δήμος Θάσου κοντά στον πολίτη, δίνει χρήσιμες συμβουλές για την εξοικονόμηση ενέργειας

  • Νέα Θάσου2 έτη ago

    Ξεκινούν οι εγγραφές στην Παιδική Θεατρική Σκηνή του Δήμου Θάσου

  • Ελλάδα2 έτη ago

    Σε κακούργημα μετατρέπεται το αδίκημα βασανισμού των ζώων

thasos.news

Copyright © 2022 Thasos News | Όροι και Ασφάλεια | Created by yobibyte

Σεβόμαστε την ιδιωτικότητά σας

Ο ιστότοπός μας χρησιμοποιεί cookies. Ορισμένα από αυτά είναι απαραίτητα για τη λειτουργία της ιστοσελίδας μας και άλλα μας βοηθούν να παρέχουμε το μέγιστο των υπηρεσιών μας. Επιλέξτε εσείς ποια cookies αποδέχεστε, τα οποία μπορείτε να αλλάξετε οποιαδήποτε στιγμή.
Αποδοχή
Αλλαγή ρυθμίσεων
Cookie Box Settings Απόρρητο
Cookie Box Settings Απόρρητο

Σεβόμαστε την ιδιωτικότητά σας

Επιλέξτε εσείς ποια cookies αποδέχεστε. Ωστόσο, ορισμένα από αυτά είναι αναγκαία για την σωστή λειτουργία της ιστοσελίδας και μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα ορισμένες λειτουργίες να μην είναι πλέον διαθέσιμες. Για πληροφορίες σχετικά με τη διαγραφή των cookies, συμβουλευτείτε τη λειτουργία βοήθειας του προγράμματος περιήγησης. Μάθετε περισσότερα σχετικά με τα cookies που χρησιμοποιούμε κάνοντας κλικ εδώ

Εδώ μπορείτε να ενεργοποιήσετε ή να απενεργοποιήσετε διαφορετικούς τύπους cookies:

  • Block all
  • Essential
  • Functionality
  • Analytics
  • Advertising

Η ιστοσελίδα θα:

  • Αποθηκεύει την ρύθμιση προτιμήσεων των cookies
  • Επιτρέπει τα cookies περιοδικής λειτουργείας
  • Πιστοποιεί ότι είστε συνδεμένος στον λογαριασμό σας
  • Αποθηκεύει την επιλεγμένη γλώσσα
  • Συγκεντρώνει πληροφορίες τι έχετε εισάγει στις φόρμες επικοινωνίας

Η ιστοσελίδα δεν θα:

  • Αποθηκεύσει τα στοιχεία της σύνδεσης σας
  • Αποθηκεύσει τις ρυθμίσεις των μέσων κοινωνικής δικτύωσης
  • Αποθηκεύσει την επιλεγμένη περιοχή και χώρα σας
  • Εντοπίσει τις σελίδες επισκέψεων και την αλληλεπίδραση σας με αυτές
  • Εντοπίσει την τοποθεσία και την περιοχή σας με βάση την διεύθυνση IP
  • Εντοπίσει τον χρόνο που δαπανάται σε κάθε σελίδα
  • Προσαρμόσει τις πληροφορίες και τη διαφήμιση στα ενδιαφέροντά σας με βάση π.χ. το περιεχόμενο που έχετε επισκεφτεί προηγουμένως
  • Συγκεντρώσει στοιχεία προσωπικής ταυτοποίησης, όπως όνομα και τοποθεσία.

Η ιστοσελίδα θα:

  • Αποθηκεύει την ρύθμιση προτιμήσεων των cookies
  • Επιτρέπει τα cookies περιοδικής λειτουργείας
  • Πιστοποιεί ότι είστε συνδεμένος στον λογαριασμό σας
  • Αποθηκεύει την επιλεγμένη γλώσσα
  • Συγκεντρώνει πληροφορίες τι έχετε εισάγει στις φόρμες επικοινωνίας
  • Αποθηκεύσει τις ρυθμίσεις των μέσων κοινωνικής δικτύωσης
  • Αποθηκεύσει την επιλεγμένη περιοχή και χώρα σας.

Η ιστοσελίδα δεν θα:

  • Εντοπίσει τις σελίδες επισκέψεων και την αλληλεπίδραση σας με αυτές
  • Εντοπίσει την τοποθεσία και την περιοχή σας με βάση την διεύθυνση IP
  • Εντοπίσει τον χρόνο που δαπανάται σε κάθε σελίδα
  • Προσαρμόσει τις πληροφορίες και τη διαφήμιση στα ενδιαφέροντά σας με βάση π.χ. το περιεχόμενο που έχετε επισκεφτεί προηγουμένως
  • Συγκεντρώσει στοιχεία προσωπικής ταυτοποίησης, όπως όνομα και τοποθεσία.

Η ιστοσελίδα θα:

  • Αποθηκεύει την ρύθμιση προτιμήσεων των cookies
  • Επιτρέπει τα cookies περιοδικής λειτουργείας
  • Πιστοποιεί ότι είστε συνδεμένος στον λογαριασμό σας
  • Αποθηκεύει την επιλεγμένη γλώσσα
  • Συγκεντρώνει πληροφορίες τι έχετε εισάγει στις φόρμες επικοινωνίας
  • Αποθηκεύσει τις ρυθμίσεις των μέσων κοινωνικής δικτύωσης
  • Αποθηκεύσει την επιλεγμένη περιοχή και χώρα σας
  • Εντοπίσει τις σελίδες επισκέψεων και την αλληλεπίδραση σας με αυτές
  • Εντοπίσει την τοποθεσία και την περιοχή σας με βάση την διεύθυνση IP
  • Εντοπίσει τον χρόνο που δαπανάται σε κάθε σελίδα

Η ιστοσελίδα δεν θα:

  • Προσαρμόσει τις πληροφορίες και τη διαφήμιση στα ενδιαφέροντά σας με βάση π.χ. το περιεχόμενο που έχετε επισκεφτεί προηγουμένως
  • Συγκεντρώσει στοιχεία προσωπικής ταυτοποίησης, όπως όνομα και τοποθεσία.

Η ιστοσελίδα θα:

  • Αποθηκεύσει τις ρυθμίσεις των μέσων κοινωνικής δικτύωσης
  • Αποθηκεύσει την επιλεγμένη περιοχή και χώρα σας
  • Εντοπίσει τις σελίδες επισκέψεων και την αλληλεπίδραση σας με αυτές
  • Εντοπίσει την τοποθεσία και την περιοχή σας με βάση την διεύθυνση IP
  • Εντοπίσει τον χρόνο που δαπανάται σε κάθε σελίδα
  • Προσαρμόσει τις πληροφορίες και τη διαφήμιση στα ενδιαφέροντά σας με βάση π.χ. το περιεχόμενο που έχετε επισκεφτεί προηγουμένως
  • Συγκεντρώσει στοιχεία προσωπικής ταυτοποίησης, όπως όνομα και τοποθεσία.

Η ιστοσελίδα δεν θα:

  • Αποθηκεύσει τα στοιχεία της σύνδεσης σας
Αποθήκευση και Έξοδος