Ο ΙΔΡΥΤΗΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΑΣ, Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ ΑΓΙΟΣ ΠΑΥΛΟΣ, ΜΕ ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ ΤΟΥ, ΜΑΣ ΣΥΓΚΑΛΕΙ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΣΕ ΣΥΣΤΡΑΤΕΥΣΗ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΣΕ ΣΥΜΠΟΡΕΥΣΗ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΜΑΣ, ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ, ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΚΑΘΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΠΟΥ ΑΝΑΖΗΤΕΙ ΤΗΝ ΓΑΛΗΝΗ, ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΚΑΘΕ ΑΔΕΛΦΟΥ ΜΑΣ ΠΟΥ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΣΤΗΡΙΞΗ ΚΑΙ ΒΟΗΘΕΙΑ

Έφθασε και πάλι η χαρμόσυνη ημέρα και η πανευφρόσυνη εορτή των αγίων ενδόξων Πρωτοκορυφαίων Αποστόλων ΠΕΤΡΟΥ και ΠΑΥΛΟΥ, για τους οποίους, η αγία Εκκλησία μας προσφέρει, αυτή την περίοδο, σαν μέγιστο πνευματικό δώρο στην ζωή μας, την ευκαιρία να τους τιμήσωμε, να τους υμνήσωμε, να τους ευχαριστήσωμε, να τους μακαρίσωμε, και να τους θαυμάσωμε, και με πολλή ευγνωμοσύνη να ασπασθούμε και να λιτανεύσωμε τις ιερές εικόνες τους, για όλα αυτά που μας προσέφεραν, και επειδή σε αυτούς οφείλεται η χριστιανωσύνη μας σε ολόκληρο τον κόσμο και η διάδοση του Ευαγγελίου του Χριστού. Πολλοὶ εἶναι οἱ ὕμνοι καὶ τὰ τροπάρια ποὺ γράφτηκαν γι’ αὐτοὺς καὶ ψάλλονται στὶς ἱερὲς ἀκολουθίες μας. Ένας από αυτούς λέγει : «Σείς, οι ένδοξοι Απόστολοι, είσθε οι στύλοι των Εκκλησιών και οι κήρυκες της αληθείας, και υπάρχετε σαν φωτόλαμπρες λαμπάδες. σείς με την άκτιστη φλόγα του αγίου Πνεύματος εκάψατε κάθε πλάνη και εφωτίσατε το γένος των ανθρώπων. Τώρα, σας παρακαλούμε με πολλές και δυνατές ικεσίες να απευθυνθήτε στον Σωτήρα και Θεό μας να ειρηνεύση τον κόσμο και να σώση τις ψυχές μας» (τροπάριο της οκτωήχου).
Για την τοπική μας Εκκλησία, των Φιλίππων, της Νεαπόλεως και της Θάσου, ο Απόστολος ΠΑΥΛΟΣ αποτελεί τον ιδρυτή και ευεργέτη μας, τον μοναδικό και άγιο άνθρωπο του ΘΕΟΥ που συγκρότησε την πρώτη εκείνη χριστιανική κοινωνία των αρχαίων Φιλιππησίων προγόνων μας, μαζύ με τους συνεργάτες του συναποστόλους, τον ΣΙΛΑ, τον ΤΙΜΟΘΕΟ και τον ΛΟΥΚΑ, αλλά και την ισαπόστολο αγία ΛΥΔΙΑ την πορφυροπώλιδα. Γι’ αυτόν τον μέγιστο Απόστολο ΠΑΥΛΟ ψάλλει η Εκκλησία μας : «Συ ΠΑΥΛΕ που από την κοιλιά της μητέρας σου είχες καθορισθεί να ξεφύγης από το βάρος κάθε λανθασμένης δυνάμεως, πέταξες με πνευματικά φτερά σε ένθεο ύψος επειδή πραγματικά αγάπησες πολύ την αληθινή αγάπη του Θεού. Και εκεί αφού μπήκες σαν άσαρκος άνθρωπος μέσα στο υπέρλαμπρο σύννεφο του ακτίστου φωτός, πλουτίσθηκες με την μύηση στα ουράνια λόγια που δεν λέγονται, και στάλθηκες προς αυτούς που ζούν στο σκοτάδι, αναγγέλοντας τον Χριστό και Θεό μας που είναι το αληθινό φως. αυτόν να παρακαλής για να σώση και να φωτίση τις ψυχές μας» (τροπάριο της εορτής).
Σε μία σημαντική ομιλία του για την εορτή των δύο πανευφήμων αποστόλων ΠΕΤΡΟΥ και ΠΑΥΛΟΥ γράφει τον 14ο αιώνα μ.Χ. ο άγιος ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ο ΠΑΛΑΜΑΣ, αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης (1296-1359) : «Εάν η μνήμη κάθε αγίου τελείται, για τους λόγους που είπαμε, από εμάς, με ύμνους και τα εγκώμια που ταιριάζουν σε αυτούς, πόσο περισσότερο πρέπει του Πέτρου και του Παύλου, της κορυφαίας ακρότητας του κορυφαίου χορού των Αποστόλων; Αυτοί είναι κοινοί πατέρες και καθοδηγητές όλων εκείνων που φέρουν το όνομα του Χριστού, αποστόλων, μαρτύρων, οσίων, ιερέων, ιεραρχών, ποιμένων και διδασκάλων, και όλων των ποιμαινομένων και διδασκομένων, ως αρχιποιμένες η και αρχιτέκτονες της κοινής ευσεβείας και αρετής όλων, και ως ‘φωστήρες στον κόσμο που επέχουν θέση ζωής’ (Φιλ. 2, 15β – 16), που τόσο πολύ ξεπερνούν σε λάμψη εκείνους που διέλαμψαν με την ευσέβεια και την αρετή τους, όσο υπερβαίνει τους άλλους αστέρες ο ήλιος, η όσο οι ουρανοί τους ουρανούς, διηγούμενοι την ανωτάτη δόξα του Θεού. Τόσο πολύ ξεπερνούν το μέγεθος των ουρανών και το κάλλος των αστέρων, και την ταχύτητα και των δύο, και την τάξη και την δύναμη, όσο αυτοί φανερώνουν και τα επάνω από την αίσθηση προς αυτά τα υπερουράνια και υπερκόσμια, και αναπέμπουν φως, ‘στο οποίο δεν υπάρχει παραλλαγή η αποσκίασμα μετατροπής’ (Ιακ. 1, 17), όχι μόνο εξάγοντας από το σκοτάδι στο θαυμαστό αυτό φως, αλλά καθιστώντας με την μετάδοση αυτούς που μετέχουν φως και γεννήματα τελείου φωτός, ώστε και ο καθένας από αυτούς κατά την μελλοντική ένδοξη παρουσία και επιφάνεια του αρχιφώτου και θεανθρώπου Λόγου να λάμψη σαν ήλιος… Τι ήταν όμως ο Παύλος, και ποια γλώσσα, η μάλλον ποιες και πόσες θα μπορέσουν να παραστήσουν ακόμη και μέτρια την μέχρι θανάτου καρτερία εκείνου για χάρη του Χριστού; Αυτός καθημερινά νεκρωνόταν, η καλύτερα ζούσε όντας παντοντινά νεκρός, αφού δεν ζούσε αυτός πλέον, όπως ο ίδιος λέγει, αλλά είχε μέσα του τον ζώντα Χριστό (Γαλ. 2, 20). Για την αγάπη του Χριστού, όχι μόνο εθεώρησε όλα τα παρόντα σκουπίδια (Φιλ. 3, 8), αλλά και τα μέλλοντα τα τοποθετούσε δεύτερα συγκρίνοντάς τα προς αυτόν. ‘Είμαι πεπεισμένος, ότι ούτε ο θάνατος, ούτε η ζωή, ούτε τα παρόντα, ούτε τα μέλλοντα, ούτε ύψωμα ούτε βάθος θα μπορέση να μας χωρίση από την αγάπη του Θεού που μας έδειξε μέσω του Ιησού Χριστού’ (Ρωμ. 8, 38-39). Και είχε ζήλο Θεού, ώστε και να ζηλεύη εμάς με ζήλο Θεού. Και σε ποιόν άλλο θα παραχωρήση τα ίσα, παρά μόνον στον Πέτρο; Ποιος πάλι ήταν ως προς την ταπείνωση, ο Παύλος; Άκουσε αυτόν πάλι να λέγη για τον εαυτό του. εγώ είμαι ο ελάχιστος από τους αποστόλους, τέτοιος που δεν είμαι ικανός να ονομάζωμαι απόστολος’ (Α’ Κορ. 15, 9)» (αγίου Γρηγορίου Παλαμά, Ομιλία για την εορτή των αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου).
Γι’ αυτόν τον μέγιστο Απόστολο των Εθνών, τον άγιο ΠΑΥΛΟ, γράφει και ο άγιος ΙΩΑΝΝΗΣ ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ, αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως (349-407 μ.Χ.) στην πέμπτη ομιλία του προς αυτόν : «Αυτά, όμως, δεν σας τα είπα χωρίς σκοπό, αλλ’ εξ αιτίας της πολύπλευρης συμπεριφοράς και της σοφίας του μακαρίου ΠΑΥΛΟΥ. Συνεπώς όταν τον δείς να αποφεύγη τους κινδύνους, να τον θαυμάσης το ίδιο, όπως όταν τον δείς να ορμά προς αυτούς. Γιατί, όπως ακριβώς αυτό είναι γνώρισμα ανδρείας, έτσι και εκείνο είναι γνώρισμα σοφίας. Όταν τον δείς να λέγη μεγάλα λόγια, να θαυμάσης έτσι, όπως όταν τον δείς να ομιλή με μέτρο, γιατί όπως αυτό είναι δείγμα ταπεινοφροσύνης, έτσι και εκείνο είναι δείγμα μεγαλοψυχίας. Όταν τον δείς να καυχιέται, θαύμασέ τον τόσο, όσο όταν τον δείς να αποφεύγη τον έπαινο, γιατί και αυτό είναι δείγμα ταπεινού ήθους και εκείνο φιλοστόργου και φιλανθρώπου. Επειδή τα έκαμε αυτά για να επιτύχη την σωτηρία των πολλών. Γι’ αυτό και έλεγε. ‘και είτε τρελλαθήκαμε, το κάνομε αυτό για την δόξα του Θεού, είτε είμεθα σώφρονες, το κάνομε για την ιδική σας ωφέλεια’ (Β’ Κορ. 5,13). Επειδή ούτε κανένας άλλος δεν είχε τόσες αφορμές για αλαζονεία, ούτε κανένας άλλος δεν ήταν τόσο καθαρός από αλαζονεία. Πρόσεχε, όμως, ‘η γνώση μας γεμίζει έπαρση» (Α’ Κορ. 8, 2α), και όλοι θα το πούμε μαζύ με εκείνον. Και υπήρχε σε αυτόν τόση γνώση όση σε κανέναν από τους ανθρώπους που έζησαν μέχρι τώρα. Αλλ’ όμως δεν τον έκαμε να υπερηφανευθή, αλλά και γι’ αυτό ακόμη δείχνει ταπεινοφροσύνη. Γι’ αυτό λέγει. ‘και η γνώση μας και η προφητεία μας περιορίζονται μονάχα σε ένα μέρος της αληθείας’ (Α’ Κορ. 13, 9). Και πάλι λέγει. ‘Εγώ, αδελφοί, δεν θεωρώ ακόμη ότι επέτυχα την αποστολή μου’ (Φιλ. 3,13), και, ‘εάν κάποιος νομίζει ότι γνωρίζει κάτι, αυτός δεν εγνώρισε τίποτε ακόμη’ (Α’ Κορ. 8, 2β). Επίσης και η νηστεία φουσκώνει τον άνθρωπο. Αυτό δηλώνει και ο Φαρισαίος όταν λέγει: ‘νηστεύω δύο φορές την εβδομάδα’ (Λκ. 18, 12α). Αλλά, ο ΠΑΥΛΟΣ ωνόμαζε τον εαυτό του έκτρωμα όχι όταν νήστευε, αλλά και όταν ‘πέθαινε’ από την πείνα. Για ποιο λόγο, όμως, αναφέρω την νηστεία και την γνώση όταν βέβαια αυτός είχε τόσες πολλές και τόσες συχνές συνομιλίες με τον Θεό, όσες δεν είχε κανένας ούτε από τους προφήτες, ούτε από τους αποστόλους, και επί πλέον ταπεινωνόταν γι’ αυτά; Μη μου πης βέβαια για αυτές που έχει γράψει. Τις αναφέρω, επειδή τις περισσότερες τις απέκρυψε, και ούτε τις είπε όλες, για να μη περιβληθή με μεγάλη δόξα. Ούτε όλες τις έκρυψε, για να μην ανοίξη τα στόματα των ψευδαποστόλων» (αγ. Ιωάννου Χρυσοστόμου, 5η ομιλία για το άγιο Παύλο).
Μέσα, λοιπόν, σε αυτόν τον λαμπρό εορτασμό του πολιούχου μας, και μαζύ με την απελευθέρωση της πόλεως της Καβάλας το 1913, εφέτος, η χαρά μας είναι μεγάλη και πάλι, που πανηγυρίζομε τον άγιο και ένδοξο ΑΠΟΣΤΟΛΟ ΠΑΥΛΟ τον προστάτη και ιδρυτή της αγίας μας αποστολικής Εκκλησίας των Φιλίππων, της Νεαπόλεως και της Θάσου.
Ιδιαιτέρως σας προσκαλούμε στις εορταστικές μας εκδηλώσεις που θα πραγματοποιηθούν στον καθεδρικό ιερό μας Ναό:
α) το ΣΑΒΒΑΤΟ 28η ΙΟΥΝΙΟΥ στις 7 μ.μ. στον Μέγα Αρχιερατικό ΕΣΠΕΡΙΝΟ και στη συνέχεια στις 8:30 μ.μ. στην ιερά ΛΙΤΑΝΕΥΣΗ της σεπτής Εικόνος του στα Βήματα του αγίου Αποστόλου, από τον ιερό Ναό μέχρι το μνημείο της αφίξεώς του στην αρχαία Νεάπολη, στο κέντρο της Καβάλας, όπου θα τελεσθή η αρτοκλασία και θα επακολουθήση το θείο Κήρυγμα,
β) την ΚΥΡΙΑΚΗ 29η ΙΟΥΝΙΟΥ το πρωί στον Όρθρο, στο Αρχιερατικό Συλλείτουργο και στην Δοξολογία για την απελευθέρωση της πόλεως μας από την Βουλγαρική κατοχή το 1913, και
γ) το βράδυ της ΚΥΡΙΑΚΗΣ 29ης ΙΟΥΝΙΟΥ στις 9 μ.μ. στην ιερά Αγρυπνία που θα πραγματοποιηθή στην πρώτη εκκλησία του αποστόλου ΠΑΥΛΟΥ στην αρχαία πόλη των Φιλίππων, η οποία μας παραχωρείται ευγενώς από την Εφορεία Αρχαιοτήτων Καβάλας για την πραγματοποίηση αυτής της λατρευτικής μας εκδηλώσεως.
Σας περιμένομε όλους και όλες με μεγάλη χαρά και πνευματική αγαλλίαση.
Με εγκάρδιες πατρικές ευχές και ευλογίες,
Ευχέτης προς τον ΚΥΡΙΟΝ ημών ΙΗΣΟΥΝ ΧΡΙΣΤΟΝ
διά πρεσβειών του αγίου ενδόξου και πανευφήμου αποστόλου ΠΑΥΛΟΥ
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+Ο ΦΙΛΙΠΠΩΝ, ΝΕΑΠΟΛΕΩΣ & ΘΑΣΟΥ ΣΤΕΦΑΝΟΣ