«Θα σας διηγηθώ την ιστορία του πατέρα μου…γιατί άραγε;»
Δεν είναι μόνο οι θεατρικές διασκευές γνωστών μυθιστορημάτων, που «πρωταγωνιστούν» σε πολυάριθμες παραστάσεις, αλλά και μια σειρά εμβληματικών κειμένων τα οποία, τολμηροί δημιουργοί επιχειρούν να τα καταστήσουν σκηνικά, ερεθιστικά για το κοινό.
Πρόσφατο παράδειγμα η εξαιρετικά πετυχημένη «Σέρρα-Η ψυχή του Πόντου», βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Γιάννη Καλπούζου, με την εξαιρετική ερμηνεία της Χρύσας Παπά, σε σκηνοθεσία Σωτήρη Χατζάκη.
Η μεγάλη καλλιτεχνική επιτυχία με τα συνεχόμενα sold out των δυο τελευταίων ετών, το «Σέρρα» υμνήθηκε από κοινό και κριτικούς, στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη, σε μεγάλες πόλεις της Ελλάδας καθώς και στο Βερολίνο της Γερμανίας, με το κοινό να γεμίζει τις θεατρικές αίθουσες όπου και αν παρουσιάστηκε.
Πρόκειται για μια θεατρική εμπειρία που συνεπαίρνει τον θεατή σε ένα μοναδικό ταξίδι, απ’ όπου και αν κατάγεται. Μία ηθοποιός, 12 ρόλοι.
Η ηρωίδα, η Λεμονιά, παρουσιάζεται στο κοινό για να αφηγηθεί την ιστορία του πατέρα της, του Γαληνού Φιλονίδη, που ξεκινάει το 1915 και ολοκληρώνεται το 1962, στην Τραπεζούντα και σε άλλες περιοχές του Πόντου, στην Αμπχαζία και στο Καζακστάν.
Ένα έργο γεμάτο έρωτα, μυστήριο, ραδιουργίες, τρυφερότητα, αγάπη, εξαθλίωση και αξιοπρέπεια. Συνάμα, η ζωή που κυλάει πότε ανέμελη και πότε ως εφιάλτης, ο μικρόκοσμος του καθενός, ο ίσκιος των γονιών που βαραίνει τα παιδιά, η πάλη μεταξύ λογικής και συναισθήματος, και όλα να οδηγούν στη μεγαλύτερη επανάσταση: την ανθρωπιά. Ένα ταξίδι που γράφει η ζωή, που φαντάζει με τις φλόγες του χορού της φωτιάς, του χορού Σέρρα.
Ο Γιάννης Καλπούζος, κορυφαίος λογοτέχνης της γενιάς του, αποτυπώνει αριστοτεχνικά την ψυχή του Ποντιακού Ελληνισμού: Ενόψει του εκτοπισμού των Αρμενίων απ’ την Τραπεζούντα τον Ιούνιο του 1915, ένα κορίτσι, που μοιάζει να το ζωγράφισε ο ίδιος ο Θεός, καταφεύγει στο σπίτι ενός αγνώστου. Στην Ορντού, ένα άλλο κορίτσι εύπορης ελληνικής οικογένειας ετοιμάζεται για τον γάμο του και πασχίζει να οραματιστεί το μέλλον μ’ έναν άντρα, τον οποίο ελάχιστα γνωρίζει.
Ο χαρισματικός, θρήσκος και θεματοφύλακας των ηθών της εποχής Γαληνός Φιλονίδης διχάζεται ανάμεσα σε δυο γυναίκες. Δοκιμάζεται εμπρός στις ιδέες του, έρχεται αντιμέτωπος με την αγριότητα και το μίσος, συντρίβεται και θέτει ως στόχο ζωής να εκδικηθεί εκείνον που του προκάλεσε τον μεγάλο πόνο.
Στο παρασκήνιο της μυθοπλασίας ιχνογραφείται ο Πόντος μέχρι την ανταλλαγή των πληθυσμών, η ομογενοποίηση των φυλών με συνδετικό κρίκο, μα και άλλοθι, τη θρησκεία, ο φόβος, η μισαλλοδοξία και ο εθνικισμός που ενσπείρουν οι Νεότουρκοι και στη συνέχεια οι Κεμαλιστές. Ακόμα, έχουν θέση στην αφήγηση η καθημερινή ζωή στα πρώτα χρόνια της Σοβιετικής Ένωσης, οι διώξεις των Ελλήνων επί Στάλιν, τα στρατόπεδα εργασίας στη Σιβηρία και οι στέπες του Καζακστάν, με τους αφόρητους καύσωνες το καλοκαίρι και το σφοδρό ψύχος τον χειμώνα. Και, τέλος, οι πόθοι, τα πάθη και τα δεινά των Ποντίων.
Κι όλα, μέσα από το πολυσχιδές ταξίδι που γράφει η ζωή και το ταξίδι που γράφεται για τη ζωή, να φαντάζουν φλόγες και κινήσεις του ποντιακού χορού «Σέρρα», του χορού της φωτιάς.
Η εξαιρετική Χρύσα Παπά αφηγούμενη τη Σέρρα, την ψυχή του Πόντου, υποδύεται αριστοτεχνικά σ’ ένα ρεσιτάλ υποκριτικής δεινότητας, πολλούς ανδρικούς και γυναικείους ρόλους σε διαδοχικές μεταμορφώσεις, έτσι ώστε στα μάτια του θεατή να ξετυλίγεται η τοιχογραφία του ποντιακού ελληνισμού από το 1910 έως το 1962 στην Τουρκία και στη Σοβιετική Ένωση.
Ο Γαληνός Φιλονίδης είναι ο πατέρας της γυναίκας που βγήκε στη σκηνή και φοράει το παλτό του. Το φιλάει και κλαίει. Τον θυμάται και, μαζί με την ανάμνησή του, φέρνει στο νου της και όλη την ιστορία των Ελλήνων του Πόντου – των ανθρώπων που ήταν σαν την οικογέενειά της, κομμάτι μιας ιστορίας που δεν έχουμε διδαχτεί αρκετά.
1915 – Τραπεζούντα. Οι Τούρκοι έχουν ξεκινήσει να εκκαθαρίζουν τους αρμενικούς πληθυσμούς στην περιοχή που οριζόταν ως Πόντος. Μια μητέρα κρύβει τη δεκαπεντάχρονη κόρη της στο σπίτι του Έλληνα δασκάλου, Γαληνού Φιλονίδη, για να μην την πάρει ο Τούρκος χωροφύλακας της περιοχής, ως γυναίκα του. Ο Γαληνός επιστρέφει και ανακαλύπτει το κορίτσι, αλλά επειδή φοβάται για την τύχη της, αν την παραδώσει, αποφασίζει να ρισκάρει και να την κρύψει. Είναι ένα πανέμορφο κορίτσι, αλλά αυτός είναι ήδη λογοδοσμένος με τη Φιλάνθη και δεν σκοπεύει να φανεί “λίγος” στον λόγο που έδωσε.
Οι μέρες περνούν, ο γάμος γίνεται και το νέο ζευγάρι ζει στην Τραπεζούντα, στο σπιτικό του Γαληνού. Αυτός έχει πλέον και μια μικρή βιοτεχνία στην κατοχή του και λογίζεται από τα σημαντικά μέλη της ελληνικής κοινότητας.
Η εγκυμοσύνη της γυναίκας του θα συμπέσει με τον ρωσο-τουρκικό πόλεμο, που μαίνεται στην περιοχή, και η απόφασή της να πάει στην πόλη που ζουν οι δικοί της, για να γεννήσει με περισσότερη ασφάλεια, θα ανοίξει έναν κύκλο γεγονότων. Η νεαρή Αρμένισσα Ταλίν, θα συστηθεί ως υπηρέτρια του σπιτιού, μετά τη φυγή των Τούρκων από την πόλη και οι Έλληνες της περιοχής θα νιώσουν ότι κάτι καλύτερο ξημερώνει. Ο Γαληνός θα μάθει ότι έχει πλέον έναν γιο, που θα αργήσει ακόμη να δει μαζί με τη γυναίκα του, ενώ η ομορφιά της φιλοξενούμενής του τον βάζει σε πειρασμούς και διλήμματα.
Όταν αυτό θα συμβεί, θα έρθουν κι άλλα γεγονότα να αναταράξουν τη ζωή τους. Οκτωβριανή επανάσταση, αλλαγή καθεστώτος στη Ρωσία, ΕΣΣΔ, μικρασιατική εκστρατεία, ήττα ελληνικού στρατού, διωγμός Ελλήνων, καταστροφές. Η κόρη του, μπροστά στα μάτια μας, αλλάζοντας ρόλους και φωνές, μας αφηγείται μια περίοδο της ιστορίας, που άλλαξε για πάντα τη ζωή τους.
Οι Τούρκοι ξαναμπαίνουν στην Τραπεζούντα και ο Γαληνός, παρά την προειδοποίηση ενός φίλου του, δε φεύγει όσο είναι καιρός και έτσι αυτός και η οικογένειά του συλλαμβάνονται και ξεκινούν με όλη την πόλη μια πορεία θανάτου, συνοδεία στρατιωτών. Οι περιγραφές ανατριχιάζουν, καθώς ακούμε για απίστευτη βιαιοπραγία προς τους αδύναμους ή τους τραυματίες. Έχεις την αίσθηση, από την παραστατικότητα της αφηγήτριας, ότι κάτω από τα πόδια σου τρέχει ένα κόκκινο ποτάμι και ότι μπορείς να το μυρίσεις!
Η οικογένεια θα χωριστεί κι ο Γαληνός θα τρέξει μακριά μαζί με τα παιδιά. Θα πάρει μαζί μόνο τον γιο του και πίσω θα μείνει η γυναίκα με την κόρη του, με την υπόσχεση ότι θα βρουν τρόπο να ξανασυναντηθούν. Μέσα από μια περιπέτεια σε βουνά και δάση, ο Γαληνός θα βρεθεί αντιμέτωπος με παλιούς δαίμονες, θα χάσει το παιδί του και θα καταλήξει άγριο θηρίο, αντάρτης στα βουνά μαζί με άλλους Έλληνες.
Η Σέρρα, ο αρχαίος Πυρρίχιος χορός, που το τελετουργικό του επαναλαμβάνεται πριν από κάθε μάχη, γίνεται αυτό που τους κρατά συνδεδεμένους με την καταγωγή τους, τον σκοπό που πολεμάνε, τους δικούς τους που χάσανε, τον λαό τους που αφανίζεται.
Μετά από πάμπολλες ταλαιπωρίες, ο Γαληνός και μια ομάδα συντρόφων του θα βρεθούν στη Σοβιετική Ένωση και θα συλληφθούν, για να οδηγηθούν πρώτα στο Καζακστάν και μετά στα στρατόπεδα εργασίας της Σιβηρίας. Όταν κάποια στιγμή θα ελευθερωθεί, θα καταλήξει σε μια πόλη της Γεωργίας, όπου έχει από καιρό βρει καταφύγιο η Ταλίν. Θα ορθοποδήσει ξανά και, μην έχοντας νέα από τη γυναίκα του, θα αποφασίσει να παντρευτεί το κορίτσι.
Τη μέρα του γάμου θα εμφανιστεί ξαφνικά η γυναίκα του με την κόρη του, ο γάμος θα αναβληθεί και θα γίνουμε μάρτυρες, μέσα από τη διήγηση της ενήλικης κόρης, των δεινών που πέρασαν οι γυναίκες, στην προσπάθειά τους να περάσουν στη Σοβιετική Ένωση: θάνατος, βιασμοί από Τούρκους στρατιώτες, εξαθλίωση, πορνεία, για ένα κομμάτι ψωμί.
Το ζευγάρι θα ξαναχωριστεί και ο καθένας θα φτιάξει πάλι τη ζωή του, κουβαλώντας τις πληγές όλων των προηγούμενων ετών. Πατέρας και κόρη θα ξανασυναντηθούν χρόνια μετά, κοντά στο 1960, στη Μόσχα, όπου θα μάθουμε για τον υπαίτιο όσων κακών βρήκαν τον Γαληνό, τη σχέση του με την οικογένειά του και για τη σκέψη του για μετεγκατάσταση στην Ελλάδα. Ένα σχέδιο που δεν θα ευοδωθεί, αφού οι συγκυρίες θα τον φέρουν ξανά στην Τραπεζούντα και από εκεί στην Κωνσταντινούπολη, για να βρει τον χαμένο του γιο και μετά πάλι πίσω στο παλιό του σπίτι, στην πόλη που έζησε τον περισσότερο καιρό, μέχρι το τέλος της ζωής του.
Για 90 λεπτά, γίναμε μάρτυρες ενός συγκλονιστικού μονολόγου και μιας κατάθεσης ψυχής από τη Χρύσα Παππά. Μπροστά στα μάτια μας, η ηθοποιός πέρασε σχεδόν μισό αιώνα ιστορίας του Ποντιακού Ελληνισμού, ξεκινώντας λίγο μετά τον πρώτο Παγκόσμιο και καταλήγοντάς στα μέσα της δεκαετίας του ’60.
Τόποι και άνθρωποι και ιστορίες και ό,τι συνθέτει μια φυλή, έναν λαό, που δεν μάθαμε ποτέ στο σχολείο, τα ακούσαμε όλα μεμιάς. Με ανάμεικτα συναισθήματα λύπης, θυμού, αγωνίας και κάποια που δεν ταξινομούνται (ούτε καν περιγράφονται με τη λέξη “οργή”), διαπιστώσαμε κάτι που γνωρίζαμε καλά από άλλες ιστορικές περιόδους.
Μπροστά στα συμφέροντα των δυνατών, οι απλοί άνθρωποι είναι απλές αναφορές αριθμών και δεν υπολογίζονται. Επίσης, η αμορφωσιά και το τυφλό μίσος μερικών που ψάχνουν εξιλαστήρια θύματα για να εκδηλώσουν ό,τι πιο σιχαμένο τούς γεμίζει, διαχρονικά δημιουργεί τέρατα και καταστάσεις που δεν γνωρίζω αν θα αντέχαμε να δούμε ακόμη και ως μάρτυρες, πόσο μάλλον να ζήσουμε όλη αυτή τη φρίκη των Ποντίων και των Αρμενίων, που, στο βωμό μιας “καθαρότητας”, αποτέλεσαν την πρώτη ύλη, για μια από τις πιο βάρβαρες σύγχρονες γενοκτονίες.
Δεν είναι εύκολο εγχείρημα να κάνεις ένα πολυσέλιδο ιστορικό βιβλίο θεατρικό κείμενο και να κρατήσεις όλα όσα χρειάζονται, ώστε το κοινό να αποκτήσει μια σφαιρική εικόνα όσων θες να πεις, και, παράλληλα, να μη γεμίσει με πληροφορία που δεν θα διαχειριστεί εύκολα.
Ο Γιάννης Καλπούζος το κατάφερε με μοναδικό τρόπο και έφερε όλα αυτά επί σκηνής, μέσα από την ερμηνεία της έξοχης Χρύσας Παππά, κάνοντας κάποιους να φτιάξουμε εικόνες από αντίστοιχες καταστάσεις που συμβαίνουν σε πολεμικές συγκρούσεις τώρα και έχουν ως αποτέλεσμα τα καραβάνια προσφύγων, ένα πολυπληθές κομμάτι των οποίων, έχει υποδεχτεί και η χώρα μας.
Ο Σωτήρης Χατζάκης επέλεξε να μη δραματοποιήσει υπερβολικά την αφήγηση της ηρωίδας και να κρατήσει έναν τόνο στην ερμηνεία της, που τον χρωματίζει, κάθε φορά που απαιτείται, με τέτοιο τρόπο, ώστε να γίνει μεταδοτικό το συναίσθημα, πέρα απ’ αυτό που γεννάει η περιγραφή. Αυτό το δωρικό μοντέλο, που μεταμορφώνεται σε όλα τα πρόσωπα του έργου και με ελάχιστα αντικείμενα, αναπαριστά και τροφοδοτεί την ιστορία, αποδείχτηκε πολύ λειτουργικό.
Στο κλίμα της παράστασης σημαντικό ρόλο έπαιξε και η μουσική που επιμελήθηκε ο Ματθαίος Τσαχουρίδης, συνθέσεις με ποντιακή λύρα, η πολύ λειτουργική σκηνογραφία και τα ρούχα που είχαν τη φροντίδα της Έρσης Δρίνη και οι περίτεχνοι φωτισμοί του Αντώνη Παναγιωτόπουλου.
Η Χρύσα Παππά είναι συναρπαστική, καθηλωτική, σε ένα πολύ δύσκολο αφήγημα, που έχει πολύ έντονη συναισθηματική φόρτιση και δυνατές περιγραφές βίας και ωμότητας, αλλά και πολλές τρυφερές και αισιόδοξες, που δείχνουν το μεγαλείο των ανθρώπων που έζησαν όλα αυταί και συνέχισαν να προσπαθούν κάθε μέρα για το καλύτερο, χωρίς να αλλάξουν κάτι από αυτά που τους χαρακτήριζαν.
Το συγκλονιστικό κλείσιμο της παράστασης, με τα λόγια του πατέρα της ηρωίδας ότι: «από όσα πέρασε αυτός, δεν τρέφει μίσος για καμιά εθνότητα, αλλά ζυγίζει και κρίνει τους ανθρώπους ως μονάδες και κρατάει όσους αξίζουν», δίνει ένα πολύ δυνατό μήνυμα για το πώς οφείλουμε να κρίνουμε τον κόσμο γύρω μας.
Συντελεστές
Συγγραφέας και θεατρική διασκευή: Γιάννης Καλπούζος
«Χόρεψέ με πατέρα»: Όταν η άνοια γίνεται αφορμή για θεατρική παράσταση
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: ΕΦΗ ΚΑΡΟΥΝΙΑ
«Χόρεψέ με πατέρα»: Ένας πατέρας με άνοια και η υστερική κόρη του, προσπαθούν να επικοινωνήσουν. Ο καθένας μέσα από την δική του διαταραχή, αναζητά την προσωπική του λύτρωση. Θα τα καταφέρουν;
Το κείμενο υπογράφει η Κατερίνα Αντωνιάδου. Η σκηνοθεσία είναι του Γιώργου Αρμένη, με τον ίδιο στον ρόλο του πατέρα και την Κατερίνα Αντωνιάδου στον ρόλο της κόρης.
Στη συνέντευξη που ακολουθεί ο Γιώργος Αρμένης και η Κατερίνα Αντωνιάδου, μιλούν για την θεατρική παράσταση «Χόρεψέ με πατέρα» και πως βρέθηκαν δάσκαλος και μαθήτρια στην σκηνή. (σ.σ. Η παράσταση θα παρουσιαστεί την Κυριακή 19 Ιανουαρίου, στις 8 το βράδυ στο «Καλογερικό» της Θάσου)
Γιώργος Αρμένης: Το κείμενο είναι της Κατερίνας. Μου άρεσε όταν το διάβασα. Στήσαμε την παράσταση και πραγματικά ήταν ένα θαύμα για εμάς που κάναμε πρεμιέρα και γυρίσαμε πολλές πόλεις. Έχει πολύ μεγάλη αποδοχή από τους θεατές. Πραγματικά είναι παρά πολύ ωραίο. Και το λέω αυτό με πλήρη συνείδηση. Έχω τόσα χρόνια στο θέατρο που δεν μπορώ να λέω ψέματα. Πάντα οι θεατές φεύγοντας από μια θεατρική παράσταση παίρνουν μαζί τους κάτι σαν φυλαχτό, σαν μια ευχή. Πάντα το θέατρο διδάσκει. Νομίζω ότι με την συγκεκριμένη παράσταση αυτό το έχουμε πετύχει σε μεγάλο βαθμό
Κατερίνα Αντωνιάδου: Έχω γράψει και άλλα έργα. Είναι το πρώτο που έσπρωξα και δεν το κράτησα στα συρτάρια μου. Μάλλον το πίστεψα πιο πολύ. Άρεσε και στο Γιώργο Αρμένη. Όταν το έγραψα το έδωσα να το διαβάσει και μου είπε ότι θα το ανεβάσουμε. Ήταν πιο ώριμη αυτή η γραφή σε σχέση με τα προηγούμενα.
Γιατί η άνοια γίνεται αφορμή για θεατρική παράσταση;
Γιώργος Αρμένης: Έχει… άνοια ο πατέρας, δηλαδή εγώ, αλλά στο τέλος τα βρίσκουμε. Αυτό περνάει και στο κοινό που στο τέλος μας χαρίζει έντονο χειροκρότημα. Εγώ, δεν ξέρω γιατί, αλλά… τρελαίνομαι με αυτό το έργο. Μου αρέσει παρά πολύ. Μου αρέσει που κάνω ότι έχω άνοια. Κάποια στιγμή βέβαια έρχεται ένα στοιχείο που συγκινεί και προκαλεί την ανατροπή. Εδώ θέλω να πω ότι μέσα στο έργο υπάρχει και το κωμικό στοιχείο , παίρνεις κωμικές ανάσες. δεν είναι δράμα. Δεν είναι μαύρο… Εμένα η θεατρική μου κόρη με έχει σαν παιχνίδι…
Κατερίνα Αντωνιάδου. Το θέμα της άνοιας δεν ήρθε συνειδητά. Εγώ θέλησα να πω μια ιστορία για δύο ανθρώπους που δεν επικοινωνούν. Η άνοια στάθηκε ως εμπόδιο. Αν δεν υπήρχε η άνοια θα ήταν ένα άλλο εμπόδιο. Δεν ξέρω ποια ήταν η αφορμή. Ίσως στο υποσυνείδητό μου υπήρχε κάτι που δεν το έχω ανακαλύψει ακόμη. Ο αρχικός μου στόχος ήταν να πω για δύο ανθρώπους που δεν επικοινωνούν μεταξύ τους.
Γιατί πιστεύετε ότι έχουμε φτάσει στο σημείο να μην μπορούμε να επικοινωνήσουμε με τον συνάνθρωπο;
Γιώργος Αρμένης: η άνοια και το αλτσχάιμερ θερίζουν. Αυτό είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο. Πέρα από αυτό όμως δεν αναγνωρίζουμε τον διπλανό, τον συνάνθρωπο .
Κατερίνα Αντωνιάδου: Νομίζω ότι είναι δύσκολη η επικοινωνία, καθώς δεν έχουμε μάθει να επικοινωνούμε με τον εαυτό μας και κάνουμε προβολές. Από εκεί ξεκινάει. Δηλαδή βλέπουμε τον εαυτό μας στο πρόσωπο του άλλου. Το ίδιο συμβαίνει και με τους δύο ήρωες του έργου. Και η κόρη νοσεί, δεν είναι καλά ψυχολογικά. Δεν μπορεί να επικοινωνήσει με τον εαυτό της. Για αυτό νομίζω ότι είναι δύσκολη η επικοινωνία γενικότερα. Δεν έχουμε μάθει να επικοινωνούμε με το μέσα μας
Τελικά η καθημερινότητα μας μεταφέρεται στη σκηνή;
Κατερίνα Αντωνιάδου Νομίζω σε αρκετά σημεία. Και αυτό επιβεβαιώνεται και από τον κόσμο. Μας λένε μετά την παράσταση ότι «είδαν» αρκετά στοιχεία από την δική τους ζωή. Το έργο μιλάει για την μοναξιά, τους φόβους για βαθύτερα θέματα που μπορεί να μας απασχολούν.
Δάσκαλος και μαθήτρια στην σκηνή…
Γιώργος Αρμένης: Για εμένα είναι πολύ γοητευτικό. Χαίρομαι ιδιαίτερα με αυτή την συνύπαρξη γιατί η Κατερίνα είναι ένας πολύ όμορφος άνθρωπος. Υπάρχει πολύ αγάπη μέσα στην παράσταση… Αλλά δυστυχώς συνεχίζω να έχω την άνοια.
Κατερίνα Αντωνιάδου: Νοιώθω πανέμορφα που δουλεύω με τον Γιώργο. Τον ξέρω πολλά χρόνια. Έχουμε δουλέψει μαζί αρκετές φορές, από τα χρόνια που ήμουν στη Δραματική Σχολή. Τον ξέρω και με ξέρει. Ξέρει πώς να με διαχειριστεί, ξέρει πώς να με δουλέψει και εγώ καταλαβαίνω αυτό που θέλει να μου πει πριν ακόμη μου το πει. Υπάρχουν βέβαια και οι… εντάσεις, αλλά στο τέλος όλα καλά.
Η βία αποτελεί χαρακτηριστικό της κοινωνίας μας και της καθημερινότητάς μας…
Γιώργος Αρμενης: Εγώ νοιώθω πολύ θυμωμένος για όλα αυτά που ζούμε. Και θυμώνω πολύ περισσότερο με τους ηλικιωμένους που φθάνουν σε πράξεις βίας.
Κατερίνα Αντωνιάδου. Για να αλλάξει το σκηνικό πρέπει να ξεκινήσει από μέσα μας. Η δουλειά που θα πρέπει να κάνουμε με τον εαυτό μας. Μας φταίει ο εαυτός μας και τα βάζουμε με την γυναίκα μας, με τον άνδρα μας, με το παιδί μας, με το σκυλί μας…
Κύριε Αρμένη, έχετε αριστερές καταβολές. Πως θα σχολιάζατε την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η Αριστερά σήμερα;
Απ. Κουρελού. «Η θειά μου η Αμισούρδα τρία βρακιά φορεί»
Εσείς κ. Αντωνιάδου, ως πιο νέα σε ηλικία;
Απ.: Εγώ δεν ξέρω να πω για την αριστερά, δεν ξέρω να πω για την δεξιά. Ξέρω να πω ότι όσοι ανεβαίνουν στην εξουσία ρημάζουν την Ελλαδίτσα μας. Δεν αγαπούν το τόπο τους, όποιας απόχρωσης και απόκλισης και αν είναι.
Την απόφασή του να αποχωρήσει από την διαχείριση του Cosmopolis, γνωστοποίησε με ανάρτησή του στο fb ο Άλκης Ζοπογλου.
Συγκεκριμένα ο κ. Ζοπόγλου αναφέρει:
Μετά από 5 χρόνια διαχείρισης του Cosmopolis θεωρώ πως ήρθε η στιγμή να αποχωρήσω από το τιμόνι αυτής της διοργάνωσης.
Ένα όραμα μου υλοποιήθηκε σε μεγάλο βαθμό με την υποστήριξη του Δήμου Καβάλας και ιδιαίτερα του Δημάρχου Θόδωρου Μουριάδη, ο οποίος στήριξε δυναμικά αυτό το όραμα, όπως το είχαμε πρωτοσυζητήσει πριν από την πρώτη του ακόμη εκλογή.
Έγιναν πολλές τομές αυτό το διάστημα που οι περισσότερες τάραξαν τα νερά της ακινησίας. Το σημαντικότερο είναι πως το φεστιβάλ άλλαξε ρότα και από μια περιστασιακή φωτοβολίδα μέσα στο έτος, απέκτησε έντονη παρουσία όλο τον χρόνο δημιουργώντας ξεκάθαρη ταυτότητα που εύχομαι να το συνοδέψει στα επόμενα χρόνια του.
Έγινε γνωστό πλέον σε όλη την Ελλάδα αλλά και το εξωτερικό με αξιόλογες διεθνείς παραγωγές και έδιωξε από πάνω του την ρετσινιά ενός τοπικού γεγονότος εσωτερικής και μόνο κατανάλωσης, παρόλο που τα δύο πρώτα χρόνια με την πανδημία κινδύνεψε όπως πολλοί άλλοι θεσμοί να εξαφανιστεί. Οι κάτοικοι των διπλανών νομών αλλά και της υπόλοιπης Ελλάδας μίλησαν και μιλούν με κολακευτικά λόγια για αυτό και, η πόλη μας ταξίδεψε μαζί του παντού, όπως κάθε Καβαλιώτης και κάθε Καβαλιώτισσα θα ονειρευόταν για τον τόπο του. Οι νεότερες ηλικίες συμμετέχουν πλέον ενεργά, καθώς υιοθετήθηκαν δράσεις πιο κοντά στη νέα γενιά δημιουργώντας σταδιακά το κοινό του μέλλοντος για το φεστιβάλ.
Μια σειρά από σημαντικές παραγωγές υλοποιήθηκαν. Άλλες από αυτές συνέχισαν μέχρι και το 2024 άλλες σταμάτησαν καθώς οι οικονομικές δυνατότητες δεν ήταν αρκετές για να χρηματοδοτηθούν επαρκώς. Όλες, όμως, είχαν τεράστια επιτυχία.
Αναφέρω παρακάτω κάποιες από αυτές:
• Το CosmoHome με τις συναυλίες στις γειτονιές της πόλης και τα χωριά του Δήμου,
• το CosmoClassical με συναυλίες – αναφορά στις κλασσικές μουσικές του κόσμου και τις δύο σημαντικότατες παραγωγές όπερας Cosi fan tutte το 2021 και La Bohéme το 2024,
• το CosmoUpcycle Park με την αναμόρφωση της κεντρικής πλατείας σε πάρκο με πράσινο και δέντρα παντού,
• το CosmoLights με την προβολή έργων projection mapping, καλλιτεχνών από κάθε άκρη της γης, ξεκινώντας αρχικά από την πρόσοψη της καπναποθήκης στην πλατεία Καπνεργάτη, καταλήγωντας στην χερσόνησο της Παναγίας,
• το CosmoDances όπου κάθε είδος χορευτικής κίνησης φιλοξενήθηκε στην σκηνή χορού,
• το Kavala Tango Days όπου εκατοντάδες λάτρεις του tango από όλη την Ελλάδα και τις γειτονικές χώρες χόρευαν όλοι μαζί στους ρυθμούς του tango,
• το πλήθος δράσεων που αναπτύσσονταν για 6 συνεχόμενες ημέρες στην κεντρική οδό της συνοικίας της Παναγίας κάθε τέλος Ιουλίου (προβολές ταινιών, δράσεις για παιδιά, street food, υπαίθρια αγορά, κ.ά.),
• τη δημιουργία της κεντρικής σκηνής συναυλιών με την κατάλληλη διαμόρφωση της πλατείας Μωχάμεντ Άλι που πλέον μπορεί να φιλοξενήσει μέχρι 3000 ορθίων στο κέντρο της πόλης.
Το σημαντικότερο όμως όλων είναι πως ταυτόχρονα με όλα τα παραπάνω, η καλλιτεχνική κοινότητα της πόλης της Καβάλας και της περιοχής μας σταμάτησε να νιώθει παραγκωνισμένη στον ίδιο της τον τόπο. Δόθηκαν ευκαιρίες χωρίς διακρίσεις στο καλλιτεχνικό δυναμικό με ιδιαίτερη έμφαση σε αυτό που σχετίζεται με την μουσική, ώστε να είναι ενεργό μέρος αυτού του ταξιδιού. Πάνω από 500 αιτήσεις για συμμετοχή έφταναν στα χέρια μας κάθε χρόνο. Οι καλλιτέχνες που μέχρι τότε ένιωθαν απομονωμένοι έγιναν κομμάτι της δημιουργικότητας του θεσμού. Τους ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ όλους πάρα πολύ.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ όμως και τους εθελοντές που με πολύ αγάπη διείσδυσαν βαθιά μέσα στα γρανάζια του θεσμού βοηθώντας όλα αυτά τα χρόνια με πολύ πολύ αγάπη. Επίσης, ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ στους στενούς μου συνεργάτες όπως και τον πρώην πρόεδρο της Δημωφέλεια Τάκη Αγγελίδη, που στάθηκαν δυναμικά κοντά μου και πίστεψαν στην υλοποίηση ενός τέτοιου θεσμού και τα ευεργετικά αποτελέσματα που μπορεί να έχει για τόπο μας και ιδιαίτερα για τους νέους. Δεν μπορώ να παραλείψω την ευγνωμοσύνη μου τόσο στην προηγούμενη αλλά και στην τωρινή διοίκηση του Επιμελητήριου Καβάλας που ήταν πάντα μαζί μας με την έμπρακτη υποστήριξή της, καθώς συμπορεύτηκε στο όραμα της ανάπτυξης του τόπου.
Το μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ, όμως, ανήκει σε όλους εσάς, τους ανθρώπους του τόπου μας που στηρίξατε αυτήν την αγνή προσπάθεια και πραγματικά αγκαλιάσατε κάθε δράση του φεστιβάλ Cosmopolis αποδεικνύοντας για ακόμη μια φορά πως η πόλη αξίζει να είναι 365 ημέρες τον χρόνο ζωντανή και ανοιχτή προς τις τέχνες.
Μόνο αγάπη και όμορφες αναμνήσεις μένουν από αυτήν την όμορφη διαδρομή και εύχομαι πραγματικά να βρεθεί τρόπος αυτός ο υπέροχος θεσμός για την πόλη να συνεχιστεί στο μέλλον με αξιώσεις, χωρίς να κινδυνέψει να υποβαθμιστεί.
Το πρόγραμμα της B Καλλιτεχνικής περιόδου του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Καβάλας
To ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας υποδέχεται τη Β’ καλλιτεχνική περίοδο 2024-2025, με 7 + 1 μοναδικές παραστάσεις που θα μας κρατήσουν συντροφιά, θα μας προβληματίσουν και θα μας ψυχαγωγήσουν.
Βάζοντας αυτή τη φορά στο κέντρο των αναζητήσεων του τη γυναίκα και υφαίνοντάς γύρω της έναν ιστό γεμάτο σκέψεις, ιδέες, ρόλους και προσδοκίες, επιλέγει επτά ξεχωριστές παραστάσεις που δε θα αφήσουν κανέναν αδιάφορο. Καταξιωμένοι και νέοι σκηνοθέτες, μεγάλα σχήματα και μονόλογοι, κλασικά έργα και έργα που συνομιλούν με το τώρα, συναντώνται στη σκηνή του Θεάτρου Αντιγόνη Βαλάκου για να μας πουν τις δικές τους ιστορίες, που σίγουρα θυμίζουν κάτι από τις δικές μας.
Τέλος, στην παιδική σκηνή, δοκιμάζουμε φέτος ένα ξεχωριστό είδος, μια όπερα ειδικά σχεδιασμένη για παιδιά, γιατί η μαγεία της μουσικής είναι πάντοτε λυτρωτική και τίποτα δεν είναι βαρύ και δυσνόητο όταν φτιάχνεται με αγάπη.
Ακολουθεί αναλυτικά το πρόγραμμα.
Πρόγραμμα Παραστάσεων
Ιανουάριος 2025
Παρασκευή 17 & Σάββατο 18 στις 21:00
«Σέρρα η Ψυχή του πόντου»
Συγγραφέας και Θεατρική Διασκευή: Γιάννης Καλπούζος
Ο ιστότοπός μας χρησιμοποιεί cookies. Ορισμένα από αυτά είναι απαραίτητα για τη λειτουργία της ιστοσελίδας μας και άλλα μας βοηθούν να παρέχουμε το μέγιστο των υπηρεσιών μας. Επιλέξτε εσείς ποια cookies αποδέχεστε, τα οποία μπορείτε να αλλάξετε οποιαδήποτε στιγμή.
Αποδοχή
Αλλαγή ρυθμίσεων
Cookie Box Settings
Απόρρητο
Cookie Box Settings
Απόρρητο
Σεβόμαστε την ιδιωτικότητά σας
Επιλέξτε εσείς ποια cookies αποδέχεστε.
Ωστόσο, ορισμένα από αυτά είναι αναγκαία για την σωστή λειτουργία της ιστοσελίδας και μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα ορισμένες λειτουργίες να μην είναι πλέον διαθέσιμες. Για πληροφορίες σχετικά με τη διαγραφή των cookies, συμβουλευτείτε τη λειτουργία βοήθειας του προγράμματος περιήγησης.
Μάθετε περισσότερα σχετικά με τα cookies που χρησιμοποιούμε κάνοντας κλικ εδώ
Εδώ μπορείτε να ενεργοποιήσετε ή να απενεργοποιήσετε διαφορετικούς τύπους cookies:
Η ιστοσελίδα θα:
Remember which cookies group you accepted
Αποθηκεύει την ρύθμιση προτιμήσεων των cookies
Επιτρέπει τα cookies περιοδικής λειτουργείας
Πιστοποιεί ότι είστε συνδεμένος στον λογαριασμό σας
Αποθηκεύει την επιλεγμένη γλώσσα
Συγκεντρώνει πληροφορίες τι έχετε εισάγει στις φόρμες επικοινωνίας
Η ιστοσελίδα δεν θα:
Αποθηκεύσει τα στοιχεία της σύνδεσης σας
Αποθηκεύσει τις ρυθμίσεις των μέσων κοινωνικής δικτύωσης
Αποθηκεύσει την επιλεγμένη περιοχή και χώρα σας
Εντοπίσει τις σελίδες επισκέψεων και την αλληλεπίδραση σας με αυτές
Εντοπίσει την τοποθεσία και την περιοχή σας με βάση την διεύθυνση IP
Εντοπίσει τον χρόνο που δαπανάται σε κάθε σελίδα
Προσαρμόσει τις πληροφορίες και τη διαφήμιση στα ενδιαφέροντά σας με βάση π.χ. το περιεχόμενο που έχετε επισκεφτεί προηγουμένως
Συγκεντρώσει στοιχεία προσωπικής ταυτοποίησης, όπως όνομα και τοποθεσία.
Η ιστοσελίδα θα:
Remember which cookies group you accepted
Αποθηκεύει την ρύθμιση προτιμήσεων των cookies
Επιτρέπει τα cookies περιοδικής λειτουργείας
Πιστοποιεί ότι είστε συνδεμένος στον λογαριασμό σας
Αποθηκεύει την επιλεγμένη γλώσσα
Συγκεντρώνει πληροφορίες τι έχετε εισάγει στις φόρμες επικοινωνίας
Αποθηκεύσει τις ρυθμίσεις των μέσων κοινωνικής δικτύωσης
Αποθηκεύσει την επιλεγμένη περιοχή και χώρα σας.
Η ιστοσελίδα δεν θα:
Εντοπίσει τις σελίδες επισκέψεων και την αλληλεπίδραση σας με αυτές
Εντοπίσει την τοποθεσία και την περιοχή σας με βάση την διεύθυνση IP
Εντοπίσει τον χρόνο που δαπανάται σε κάθε σελίδα
Προσαρμόσει τις πληροφορίες και τη διαφήμιση στα ενδιαφέροντά σας με βάση π.χ. το περιεχόμενο που έχετε επισκεφτεί προηγουμένως
Συγκεντρώσει στοιχεία προσωπικής ταυτοποίησης, όπως όνομα και τοποθεσία.
Η ιστοσελίδα θα:
Remember which cookies group you accepted
Αποθηκεύει την ρύθμιση προτιμήσεων των cookies
Επιτρέπει τα cookies περιοδικής λειτουργείας
Πιστοποιεί ότι είστε συνδεμένος στον λογαριασμό σας
Αποθηκεύει την επιλεγμένη γλώσσα
Συγκεντρώνει πληροφορίες τι έχετε εισάγει στις φόρμες επικοινωνίας
Αποθηκεύσει τις ρυθμίσεις των μέσων κοινωνικής δικτύωσης
Αποθηκεύσει την επιλεγμένη περιοχή και χώρα σας
Εντοπίσει τις σελίδες επισκέψεων και την αλληλεπίδραση σας με αυτές
Εντοπίσει την τοποθεσία και την περιοχή σας με βάση την διεύθυνση IP
Εντοπίσει τον χρόνο που δαπανάται σε κάθε σελίδα
Η ιστοσελίδα δεν θα:
Προσαρμόσει τις πληροφορίες και τη διαφήμιση στα ενδιαφέροντά σας με βάση π.χ. το περιεχόμενο που έχετε επισκεφτεί προηγουμένως
Συγκεντρώσει στοιχεία προσωπικής ταυτοποίησης, όπως όνομα και τοποθεσία.
Η ιστοσελίδα θα:
Remember which cookies group you accepted
Αποθηκεύσει τις ρυθμίσεις των μέσων κοινωνικής δικτύωσης
Αποθηκεύσει την επιλεγμένη περιοχή και χώρα σας
Εντοπίσει τις σελίδες επισκέψεων και την αλληλεπίδραση σας με αυτές
Εντοπίσει την τοποθεσία και την περιοχή σας με βάση την διεύθυνση IP
Εντοπίσει τον χρόνο που δαπανάται σε κάθε σελίδα
Προσαρμόσει τις πληροφορίες και τη διαφήμιση στα ενδιαφέροντά σας με βάση π.χ. το περιεχόμενο που έχετε επισκεφτεί προηγουμένως
Συγκεντρώσει στοιχεία προσωπικής ταυτοποίησης, όπως όνομα και τοποθεσία.
Νέα Θάσου4 έτη ago
Νέα Θάσου4 έτη ago
Νέα Θάσου4 έτη ago
Καβάλα4 έτη ago
Νέα Θάσου4 έτη ago
Νέα Θάσου4 έτη ago
Νέα Θάσου4 έτη ago
Ελλάδα4 έτη ago
You must be logged in to post a comment Login