Άναψε από το Δασαρχείο Καβάλας το «πράσινο φως» για το δικαίωμα καυσοξύλευσης των κατοίκων του Αμυγδαλεώνα και του Σταυρού, που ανήκουν σε ευπαθείς κοινωνικά ομάδες.

Σύμφωνα με όσα δήλωσε στην ΕΡΑ Καβάλας ο πρόεδρος της κοινότητας Αμυγδαλεώνα, Δημήτρης Πουρσαϊτίδης, οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να καταθέσουν τις αιτήσεις τους στην κοινότητα μέχρι και την Παρασκευή 10 Νοεμβρίου.

Το Δασαρχείο θα αποφανθεί ποιοι έχουν το δικαίωμα για να τους δοθεί η άδεια από τις 16 έως τις 26 Νοεμβρίου να κόψουν ξύλα από το δάσος

«Με κινήσεις της κοινότητας σε συνεργασία με το Δασαρχείο Καβάλας, αυτό αποφάσισε τελικά από πέρυσι να δίνει ένα δεκαήμερο τουλάχιστον σε ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού της περιοχής, τη δυνατότητα να μπορούν να κόψουν ξύλα από το δάσος. Και έτσι από πέρυσι ξεκίνησε αυτή η διαδικασία. Για κάποιους ανθρώπους που δεν μπορούν να ανταποκριθούν οικονομικά, όπως τρίτεκνοι, πολύτεκνοι, που δεν έχουν τη δυνατότητα για να κάψουν κάτι άλλο τον χειμώνα, το Δασαρχείο τους επιτρέπει πλέον να κόψουν ξύλα. Η προθεσμία για να καταθέσουν τα δικαιολογητικά στην κοινότητα του Αμυγδαλεώνα είναι το αργότερο μέχρι την Παρασκευή 10 Νοεμβρίου. Στη συνέχεια εμείς θα καταθέτουμε τον φάκελο στο Δασαρχείο και αυτό θα αποφανθεί ποιοι έχουν το δικαίωμα για να τους δοθεί η άδεια από τις 16 έως τις 26 Νοεμβρίου να κόψουν ξύλα από το δάσος», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Δημήτρης Πουρσαϊτίδης.

Έντονη ανησυχία για το έργο της ύδρευσης του Αμυγδαλεώνα Όσον αφορά το πολύπαθο έργο της ύδρευσης του Αμυγδαλεώνα, ο πρόεδρος της κοινότητας επισήμανε: «Τα πράγματα δεν είναι καθόλου καλά, είναι κάτι που αρχίζει και μας ανησυχεί ιδιαίτερα. Είναι ένα έργο που το θέλουμε πολύ, το έχουμε ανάγκη. Ωστόσο παρουσίασε πολλά προβλήματα στην εκτέλεση του. Μαθαίνουμε ότι δεν έχει κηρυχθεί έκπτωτος ο εργολάβος από την Περιφέρεια, αν και τον έχει κηρύξει έκπτωτο η Δ.Ε.Υ.Α.Κ. Η Περιφέρεια δεν έχει αποφασίσει αν θα βγει ή όχι. Μας έχουν ενημερώσει ότι στο επόμενο περιφερειακό συμβούλιο θα συζητηθεί ως θέμα. Περιμένουμε και εμείς με αγωνία για να δούμε την εξέλιξη αυτού του έργου, το οποίο πολύ φοβάμαι ότι μπορεί να χαθεί και ξεκινήσουμε και πάλι από το μηδέν».