του Παύλου Λεμοντζή

Μια καινούργια θεατρική αίθουσα στο κέντρο ενός αστικού ιστού, ανεξαρτήτως διαστάσεών της, δεν είναι απλά ένα σημαντικό γεγονός για την πολιτιστική πραγματικότητα του τόπου. Είναι μια πολύπλευρη εκπαιδευτική ενασχόληση που αναδεικνύει ανάγκες και διαθέσεις, τόσο των κατοίκων όσο και των ιδιοκτητών του και αποσκοπεί στην πνευματική ανάπτυξη, στην αισθητική καλλιέργεια, στη δημιουργική έκφραση των καλλιτεχνών και πολιτών και στην ευαισθητοποίησή τους σε θέματα που αφορούν το στενότερο και ευρύτερο περιβάλλον τους. Φέρνει στο φως έναν εκφραστικό και καλλιτεχνικό πλούτο, που διαπερνάει τα στενά όρια της θεατρικής πραγματικότητας (αναφέρομαι στην ημικρατική σκηνή της Καβάλας) και γίνεται μέρος του κοινωνικού και πολιτιστικού γίγνεσθαι της τοπικής κοινωνίας.

Η Καβάλα μας υποδέχθηκε με χαρά μια ιδιωτική πρωτοβουλία, που αφορά στη δημιουργία ενός Χώρου Τέχνης, τη σημασία της οποίας η χώρα μας προήγαγε και μετέδωσε της σε ολόκληρο τον κόσμο.

Σήμερα το θέατρο που δεν επιζητεί ούτε να άρει την εγκεφαλικότητα ούτε να πουλήσει προϊόντα τρέχουσας κατανάλωσης, γνωρίζει πολύ καλά ότι οφείλει είτε να είναι πειραματικό είτε να μην υπάρχει.

Επειδή η «Κουίντα» λειτούργησε από την αρχή και συνεχίζει να λειτουργεί ως θεατρικό εργαστήρι, πέρασε από την έρευνα και στα επαγγελματικά μονοπάτια, θα έλεγα σ’ ένα πεδίο δράσης για τα μέλη της και, ταυτόχρονα, επικοινωνίας με τους συμπολίτες μας. Άλλωστε, στην Καβάλα υπάρχει ένα Δημοτικό Θέατρο και έτερον ουδέν. Το πάλαι ποτέ θεατράκι δόξας του Συνδέσμου Φίλων Γραμμάτων και Τεχνών έχει μαραθεί πια, οπότε η «Κουίντα» έκανε πολύ καλά και μετέτρεψε ένα συνηθισμένο μαγαζί σε θεατρικό χώρο, άρτια εξοπλισμένο, έστω σε μικρογραφία. Το μικρό, συχνά μεγαλουργεί. Σε πολλά επίπεδα.

Το θέατρο είναι μια πολύ ιδιαίτερη μορφή τέχνης που συμπεριλαμβάνει αρκετές: λογοτεχνία, χορό, μουσική, εικαστικές εγκαταστάσεις, αρχιτεκτονική, διακόσμηση, ραπτική κ.α. Η ίδια η λέξη εννοεί τον χώρο, τους ανθρώπους, τη δράση, την προετοιμασία, την τεχνική.

Βέβαια, η πιο σημαντική έννοια που κρύβει είναι αυτή της βιωματικής αποκάλυψης των «μυστηρίων» της ζωής.

Στο θέατρο καταλύεται ο χρόνος και η απόσταση και μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο επιτρέπεται η πραγματοποίηση της ανάπτυξης και της αλλαγής. Κι αυτό είναι μια ευκαιρία που έχει ο κάθε άνθρωπος, ο οποίος βιώνει τα πράγματα είτε εξωτερικά ως θεατής είτε εσωτερικά ως ενεργό κομμάτι της δημιουργικής διαδικασίας.

Η αξία του θεάτρου είναι μεγάλη. Είναι ένα δώρο που μας δόθηκε σε κάποια στιγμή της ιστορίας της ανθρωπότητας. Κι εγώ χαιρετίζω το “Kouinta Pocket Theater” και εύχομαι στους πρωτεργάτες Ναταλία- Άννα Βασιλέκα και Παύλο Σταυρόπουλο, που το έχτισαν με αγάπη και μεράκι: καλοστέριωτο, μακροημέρευση, επιτυχημένες παραστάσεις και δυναμική υποστήριξη από την ντόπια κοινωνία.

Έναρξη παραστάσεων και, μάλιστα για πρώτη φορά στην Ελλάδα, με το βραβευμένο με Tony Award θεατρικό έργο του Κρίστοφερ Ντουράνγκ «Βάνια, Σόνια, Μάσα και Σπάικ», στον νέο πανέμορφο θεατρικό χώρο «Kouinta Pocket Theatre» στην οδό Εθνάρχου Μακαρίου 19, στην Καβάλα.

Η απολαυστική κωμωδία του Ντουράνγκ συνδυάζει τον ατμοσφαιρικό κόσμο του Τσέχωφ με τη σύγχρονη εποχή, όπου τα social media, η ανάγκη για προβολή και πι ανησυχίες της νέας αλλά και της μέσης ηλικίας καθορίζουν τα όνειρα και τις ζωές μας!

Ο Βάνια και η ετεροθαλής αδελφή του Σόνια ζούνε μια ήσυχη ζωή σε μια αγροικία στην Πενσυλβάνια. Η αδελφή τους Μάσα που έφυγε πριν από πολλά χρόνια είναι πια μια διάσημη σταρ του κινηματογράφου. Όταν επιστρέφει απροειδοποίητα για ένα Σαββατοκύριακο στο σπίτι που μεγάλωσε μαζί με έναν φιλόδοξο και ανερχόμενο ηθοποιό, τον Σπάικ, οι ζωές των τριών αδελφών αναστατώνονται μέσα σε ένα παιχνίδι ανταγωνισμών, ενοχών και μεταμφιέσεων.

«Οι τρεις αδερφές», «Ο Βυσσινόκηπος» κι «Ο Γλάρος» συναντώνται στο πρώτο έργο του «Θέατρου τσέπης», υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του Λεωνίδα Παπαδόπουλου, ο οποίος μελέτησε τον μεγάλο Ρώσσο συγγραφέα και γνωρίζει ότι το θέατρο του Τσέχωφ ονομάστηκε θέατρο φανταστικού ρεαλισμού, θέατρο ψυχολογικών λεπτομερειών και αναδιάπλασης της πραγματικότητας και καθοδηγεί μελετημένα έξι ταλαντούχους ηθοποιούς σε μια ενδιαφέρουσα παράσταση.

Καμιά τεχνική του παραδοσιακού θεάτρου δεν μπορεί να αποδώσει τις λεπτές ψυχολογικές αποχρώσεις των χαρακτήρων του τσεχωφικού θεάτρου. Η μετουσίωση του ηθοποιού στον τσεχωφικό χαρακτήρα πραγματοποιείται με πολλή άσκηση, με βάση την αυτοσυγκέντρωση, τη διαίσθηση και τη φαντασία, που, μαζί με τη γνώση, οδηγούν σε μια πλήρη συναισθηματική και οργανική ταύτιση.

Μετάφραση-Σκηνοθεσία: Λεωνίδας Παπαδόπουλος
Σκηνογραφία-Ενδυματολογία: Δομινίκη Βασιαγεώργη
Σχεδιασμός Φωτισμών: Βαγγέλης Μούντριχας
Κινησιολογική Επιμέλεια: Ελένη Μόμτσου
Επιμέλεια ήχου: Λιάνα Τζερεφού
Φωτογραφίες: Μαρία Τσακίρη
Γραφιστική Επιμέλεια: Μιχάλης Τουμανίδης

Ηθοποιοί: Ναταλία Άννα Βασιλέκα, Ελένη Μόμτσου, Παύλος Σταυρόπουλος, Γιώργος Τσάμης, Στεφανία Καραμανώλη, Νατάσα Σταύρακα

Το θέατρο έχει τη δύναμη ν’ αγγίξει τον κάθε άνθρωπο πιο έντονα και σε βάθος από κάθε άλλη τέχνη. Με μια αμεσότητα μοναδική, ανεπανάληπτη, για οποιοδήποτε θεατή, σε οποιοδήποτε χώρο και χρόνο.

Είναι μαγικό και άξιο θαυμασμού πόσα πράγματα μπορούν να χωρέσουν σε ένα θεατρικό έργο: Τα γεγονότα, οι σκέψεις, οι ιδέες, τα προβλήματα, ο ενθουσιασμός, η απογοήτευση, η φτώχεια, η φιλία, ο έρωτας, ο πόλεμος, η ειρήνη, το σοβαρό, το γελοίο, το κωμικό, το δραματικό, το μεγαλείο, η παραφροσύνη, το καλό, το κακό, η πατρίδα, η φύση, η επιστήμη, η βλακεία, η εξυπνάδα, ο πλούτος, η ερημιά, η ευτυχία, η οικογένεια, η μοναξιά, τα παιδιά, η λογική, η ηθική, το πρόστυχο, το όμορφο, το άσχημο, τα γηρατειά, τα νιάτα, η ζωή και ο θάνατος. Όλα τα παραπάνω μπορούν να μεταφερθούν από το σανίδι στην πλατεία αστραπιαία, να συνταράξουν τον θεατή και να τον κατευθύνουν με καθηλωτικό τρόπο εκεί που στοχεύει ο συγγραφέας.

Με μέσο μοναδικό και αξεπέραστο, τέλειο όργανο και τέλειο χειριστή οργάνου, τον ηθοποιό, το σώμα και τις αισθήσεις του ηθοποιού. Γι’ αυτό και αξεπέραστο στους αιώνες.

Ευχές για καλή συνέχεια σε όλους τους συντελεστές του θέατρου και της παράστασης και πάντα να μας χαρίζουν στιγμές πνευματικής ανάτασης.

ΠΑΥΛΟΣ ΛΕΜΟΝΤΖΗΣ

Ένα σπάνιο εύρημα ανεκτίμητης αξίας από την γη των Φιλίππων μαζί με άλλες επίσης ανεκτίμητες αρχαιότητες επιστράφηκαν στην Ελλάδα πριν δυο ημέρες σε ειδική εκδήλωση στο Ελληνικό προξενείο στην Νέα Υόρκη των Ηνωμένων Πολιτείων παρουσία της Υπουργού Πολιτισμού κ. Λίνας Μενδώνη.

Τα αρχαία νομίσματα “Eid Mar”, που κόπηκαν το 42 π.Χ., αναφέρονται στη δολοφονία του Ιουλίου Καίσαρα. “Eid Mar” νομίσματα κόπηκαν για να πληρώσουν τα στρατεύματα του Βρούτου μετά την φυγή του από την Ελλάδα μετά τη δολοφονία του Καίσαρα. Τα χρυσά νομίσματα του Eid Mar είναι εξαιρετικά σπάνια και αυτό είναι μόνο ένα από τα τρία γνωστά νομίσματα του τύπου του.

Το νόμισμα εμφανίστηκε για πρώτη φορά στη διεθνή αγορά τέχνης το 2016, όπου προσφέρθηκε προς πώληση στο Μόναχο χωρίς προέλευση. Στη συνέχεια μεταφέρθηκε λαθραία στο Λονδίνο, όπου πουλήθηκε σε έναν αγοραστή με έδρα τις ΗΠΑ. Κατασχέθηκε από το Γραφείο του εισαγγελέα της Νέας Υόρκης τον Φεβρουάριο του τρέχοντος έτους κατά τη διάρκεια μιας κοινής έρευνας με πολλές ξένες υπηρεσίες επιβολής του νόμου.

“Ψυχή” του επαναπατρισμού των αρχαιοτήτων ήταν ο Βοηθός Εισαγγελέας του Μανχάταν και Διευθυντής της Μονάδας Εμπορίας Αρχαιοτήτων Matthew Bogdanos (Ματθαίος Μπογδάνος). Ο Ελληνοαμερικανός πρώην Πεζοναύτης έχει συνδέσει την ζωή του με την επιστροφή κλεμμένων αρχαιοτήτων σε όλο τον κόσμο στα μέρη από όπου είχαν κλαπεί. Ο Ματθαίος Μπογδάνος μίλησε στην Ελληνόφωνη εφημερίδα “Εθνικός Κήρυκας” στην τελετή επαναπατρισμού, σημειώνοντας ότι: “είναι τιμή που βρίσκομαι εδώ εκ μέρους του Εισαγγελέα για να επιστρέψω στην Ελλάδα την πατρίδα μου 29 εξαιρετικούς πολιτιστικούς θησαυρούς, μαρτυρίες της κοινής, ζωντανής πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Είναι μια μέρα η σημερινή που μας δίνει τη δυνατότητα να συνεχίσουμε να κάνουμε τη δουλειά που κάνουμε με τους εταίρους μας εδώ στο Homeland Security Investigations και στο εξωτερικό στην Ελλάδα”, είπε ο Μπογδάνος, προσθέτοντας ότι : “ως περήφανος Ελληνοαμερικανός νιώθω πάντα ιδιαίτερα όταν επιστρέφουμε στην Ελλάδα ανεκτίμητες αρχαιότητες. Νιώθω έντονα για κάθε χώρα, αλλά προφανώς ίσως λίγο πιο έντονα για την Ελλάδα”.

Για την χρηματοδότηση που θα λάβει το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Καβάλας από την Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, μίλησε στην ΕΡΑ Καβάλας, ο πρόεδρός του, Σωκράτης Μποζούδης.

«Μετά από μεγάλες και συντονισμένες προσπάθειες, έγινε αντιληπτό από την Περιφέρεια Α.Μ.Θ., ότι πρέπει να συμμετάσχει στην οικονομική συνδρομή του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ.», τόνισε αρχικά στις δηλώσεις του ο κ. Μποζούδης.

«Η συμβολή – συμμετοχή της Περιφέρειας Α.Μ.Θ., υπήρχε στα χαρτιά μόνο, χωρίς καμιά οικονομική ενίσχυση…»

Όπως ανέφερε στη συνέχεια, κάθε χρόνο το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ., μέσα από μια προγραμματική σύμβαση, ενισχύεται οικονομικά για τις δράσεις του από τον Δήμο Καβάλας και το υπουργείο Πολιτισμού, κάτι που δεν συνέβαινε με την Περιφέρεια Α.Μ.Θ. που ήταν ένα από τα συμβαλλόμενα μέρη.

«Η συμβολή – συμμετοχή της Περιφέρειας Α.Μ.Θ., υπήρχε στα χαρτιά μόνο, χωρίς καμιά οικονομική ενίσχυση. Ευχαριστούμε πολύ τον περιφερειάρχη, τον κ. Μέτιο, για το ότι έστω και καθυστερημένα βρέθηκε ο τρόπος να αποτελέσει μια αρχή για το μέλλον της συμμετοχής της Π.Α.Μ.Θ., γιατί το θέατρο πρέπει να έχει και μια περιφερειακή συνείδηση, που την είχαμε βέβαια, αλλά κινούμασταν μόνο με τα δικά μας μέσα και πολύ περιορισμένα», σημείωσε στη συνέχεια ο πρόεδρος του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Καβάλας.

«Θα βοηθήσει το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Καβάλας για τις δράσεις του και ενδεχόμενα να το ενισχύσει, ώστε κάποιες παραστάσεις να μετακινούνται με μεγαλύτερη άνεση στην Περιφέρεια, χωρίς να σκεφτόμαστε τα έξοδα και τις μεγάλες δαπάνες…»

«Νομίζω ότι αυτή η οικονομική ενίσχυση θα βοηθήσει στο να υπάρξει και μια δυνατότητα του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Καβάλας, να λειτουργήσει περιφερειακά και είναι σίγουρα μια πολύ καλή αρχή. Έγινε μια προσπάθεια μαζί με το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κομοτηνής βέβαια. Η οικονομική συνδρομή αφορά και τους δυο. Νομίζω ότι είναι σημαντικό πλέον που έγινε αντιληπτό ότι και η Περιφέρεια πρέπει να ενισχύσει ένα θέατρο, το οποίο έχει μια αίγλη, που διοργανώνει το μοναδικό για τη Βόρεια Ελλάδα Φεστιβάλ Φιλίππων. Δεν ξέρω ακριβώς την κατανομή του ποσού, αλλά θα βοηθήσει το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Καβάλας για τις δράσεις του και ενδεχόμενα να το ενισχύσει, ώστε κάποιες παραστάσεις να μετακινούνται με μεγαλύτερη άνεση στην Περιφέρεια, χωρίς να σκεφτόμαστε τα έξοδα και τις μεγάλες δαπάνες. Η επιτυχία αυτή ήρθε και με τη συνδρομή του δημάρχου Καβάλας, με τη δική μου δουλειά κι έγινε αποδεκτό από τον περιφερειάρχη, τον κ. Μέτιο, που τον ευχαριστούμε πολύ, όπως επίσης και τον αντιπεριφερειάρχη Καβάλας, Αλέξη Πολίτη, που διαβίβασε το αίτημά μας και το στήριξε. Στην τελευταία συνάντηση στην Κομοτηνή ευοδώθηκε η προσπάθεια. Είναι μια καλή αρχή τουλάχιστον για φέτος κι ελπίζουμε από εδώ και μετά να υπάρχει μια ακόμη μεγαλύτερη συνδρομή για να μπορέσει το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. να ανοίξει περισσότερο τα φτερά του», επισήμανε καταληκτικά ο κ. Μποζούδης.