Ο Δήμαρχος Καβάλας, Θόδωρος Μουριάδης, τιμήθηκε το πρωί της Κυριακής 7 Μαΐου 2023, κατά τη διάρκεια επετειακής εκδήλωσης από τη διοίκηση του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Καβάλας, για τη διαχρονική στήριξη του Δήμου Καβάλας στους εργαζόμενους της πόλης. Τιμητικές πλακέτες έλαβαν επίσης ο Μητροπολίτης Φιλίππων Νεαπόλεως και Θάσου κ. Στέφανος και ο Πρόεδρος της Ιατρικής Εταιρείας Καβάλας, Ξενοφών Κροκίδης, διότι οι φορείς που εκπροσωπούν, συνέδραμαν στη δημιουργία ανθρώπινων συνθηκών ζωής, οργάνωσαν συσσίτια διατροφής και προσέφεραν τις υπηρεσίες τους όταν η φυματίωση “θέριζε” τους καπνεργάτες, τα πρώτα δύσκολα χρόνια μετά την έλευση των προσφύγων στην Καβάλα.

Ακολούθησε η ειδική βράβευση του Αντιπροέδρου της ΓΣΕΕ, Δημήτρη Ταχματζίδη, ο οποίος εκπροσώπησε τον Πρόεδρο της Συνομοσπονδίας, Γιάννη Παναγόπουλο (απουσίαζε για λόγους υγείας) και των διατελεσάντων Προέδρων και Γενικών Γραμματέων του Ε.Υ.Κ. για τη συμμετοχή τους στο Συνδυκαλιστικό Κίνημα του Νομού.

ΒΑΣΙΚΟΣ ΟΜΙΛΗΤΗΣ: Κώστας Παπακοσμάς, ερευνητής τοπικής ιστορίας

Στην εκδήλωση παρουσιάστηκε το λεύκωμα του ΙΝ.Ε. της ΓΣΕΕ, για την ιστορική διαδρομή του Εργατικού Κέντρου Καβάλας.

Η προβολή των κατακτήσεων του εργατικού κινήματος στην Καβάλα και των ουσιαστικών παρεμβάσεων της Εκκλησίας, της τοπικής αυτοδιοίκησης και του ιατρικού κόσμου της περιοχής μας, ξεκίνησε μ’ έναν συγκινητικό θεατρικό μονόλογο της Έφης Πριμικυρλίδου.

ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΚΑΒΑΛΑΣ ΘΟΔΩΡΟΥ ΜΟΥΡΙΑΔΗ

“Η Ιστορία του εργατικού κινήματος στην Καβάλα είναι άρρηκτα δεμένη με αυτήν του Δήμου Καβάλας, ιδίως τις δύσκολες δεκαετίες που ακολούθησαν την οικονομική κρίση που εκδηλώθηκε το 1929.

Σήμερα τιμάτε στο πρόσωπό μου ανθρώπους της τοπικής αυτοδιοίκησης που στήριξαν, ακόμη και με τον μισθό τους, τους άνεργους καπνεργάτες της Καβάλας.

Την εποχή εκείνη, κάθε χρόνο, όταν τελείωνε η καπνεργασία, που απασχολούσε το σημαντικότερο μέρος του πληθυσμού, άρχιζε το εξάμηνο μαρτύριο της ανεργίας, δεδομένου ότι δεν υπήρχαν ούτε άλλες δουλειές για να απασχοληθούν οι εργάτες, ούτε επιδόματα ανεργίας, ούτε κρατική μέριμνα.

Δανείζομαι αυτά που αναφέρει ο ιστορικός μας Κυριάκος Λυκουρίνος για την εποχή. Γράφει πως τον Φεβρουάριο του 1930 οι εκπρόσωποι του Δήμου, της Μητρόπολης, του Επιμελητηρίου και άλλων τοπικών φορέων συνεκτίμησαν ότι περισσότεροι από 3.000 άποροι της πόλης βρίσκονται αντιμέτωποι με τον κίνδυνο του λιμού.

Τότε, το Δημοτικό Συμβούλιο ψήφισε κονδύλιο 150.000 δραχμών «δια τους πεινώντας».

Στη συνέχεια, όταν η κρίση μεγάλωσε, ο Δήμος μαζί με τους άλλους φορείς ξεκίνησαν μαθητικά συσσίτια, που στηρίζονταν σε δωρεές, εράνους και στο φτωχό ταμείο του Δήμου.

Όμως, με παντελώς απούσα την κρατική αρωγή, δεν γινόταν να ταϊστούν τόσα στόματα.

Το κράτος όχι μόνο ήταν ο μεγάλος απών, αλλά με τον λεγόμενο ιδιώνυμο έστελνε όσους αντιδρούσαν στην εξορία.

Κι ήταν πολλοί οι εξεγερμένοι εργάτες, οι οποίοι εξέλεξαν τον Φεβρουάριο του 1934 τον Μήτσο Παρτσαλίδη στη θέση του δημάρχου. Ο πρώτος αριστερός δήμαρχος της Καβάλας, στην ολιγόμηνη θητεία του και πριν τον καθαιρέσει η Κυβέρνηση του Παναγή Τσαλδάρη, κατάφερε και οργάνωσε λαϊκά συσσίτια, γλυτώνοντας χιλιάδες Καβαλιώτες από την πείνα. Μάλιστα, πρόσφερε όλον τον μισθό του κι έτρωγε κι αυτός στο συσσίτιο μαζί με τους εργάτες. Ακριβώς γι’ αυτήν την πράξη του καθαιρέθηκε, με την κατηγορία ότι μετέτρεψε το δημαρχείο σε κομμουνιστικό άντρο.

Ευτυχώς, τόσο η διοίκηση του Μιχάλη Λολίδη, όσο και του Αθανασίου Μπαλάνου, με τη συνδρομή των Δημοτικών Συμβουλίων, συνέχισαν την προσπάθεια μέχρι τον Πόλεμο και τη Βουλγαρική Κατοχή, που έφερε άλλα δεινά για τους Καβαλιώτες.

Ένα άλλο κεφάλαιο παρέμβασης του Δήμου μετά τον πόλεμο ήταν και οι πιεστικές ενέργειες προς το κράτος από τις διοικήσεις του Δήμου μας, όπως του Αθανασίου Βαβαλέσκου, του Δημητρίου Μούτσιου και του Κώστα Τσολάκη, που είχαν ως σκοπό να κατασκευαστούν μεγάλα κρατικά έργα, όπως το Φάληρο, ώστε να μειωθεί η ανεργία στην Καβάλα.

Σε όλες τις προσπάθειες που προανέφερα, συνέβαλαν δυναμικά και ο τότε μητροπολίτης Χρυσόστομος και άλλοι φορείς και προσωπικότητες, ενώ οι γιατροί της πόλης έδιναν τον δικό τους αγώνα για να γλυτώσουν τους καπνεργάτες από το θηρίο της φυματίωσης, και ορθώς τιμώνται κι αυτοί στη σημερινή εκδήλωση.

Αυτοί αποτελούν φωτεινά παραδείγματα για το εργατικό κίνημα, όπως και για την τοπική αυτοδιοίκηση που υπηρετώ και τους έχω ως πρότυπα.

Σας ευχαριστώ θερμά για την τιμή που κάνετε στον Δήμο μας.

Και εύχομαι οι αγώνες σας για ένα καλύτερο αύριο των εργαζομένων να είναι επιτυχείς”.