Connect with us

Πολιτισμός

Ένας ανατρεπτικός «ΠΛΟΥΤΟΣ» από το Κ.Θ.Β.Ε. στο 67ο Φεστιβάλ Φιλίππων!

Ένας-ανατρεπτικός-«ΠΛΟΥΤΟΣ»-από-το-ΚΘΒΕ.-στο-67ο-Φεστιβάλ-Φιλίππων!

ΚΡΙΤΙΚΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΥΛΟ ΛΕΜΟΝΤΖΗ

Ο «Πλούτος» είναι η τελευταία σωζόμενη κωμωδία του Αριστοφάνη. Γράφτηκε το 388 π.Χ. και είναι από τα πιο δημοφιλή θεατρικά έργα. Ανέβηκε πολλές φορές από σκηνοθέτες, όπως ο Κάρολος Κουν με το Θέατρο Τέχνης το 1957 -παράσταση στα όρια του θρύλου – σε σκηνικά και κοστούμια του Γιάννη Μόραλη και μουσική του Μάνου Χατζιδάκι, όπως ο Σπύρος Ευαγγελάτος με το Αμφι-Θέατρο το 1978, ο Γιώργος Αρμένης με τον θίασο «Σχήμα» του Συλλόγου Ελλήνων Ηθοποιών το 1990, ο Σταμάτης Φασουλής στο Εθνικό Θέατρο το 1994, ο Διαγόρας Χρονόπουλος στο Κ.Θ.Β.Ε. το 2000, ο Μίμης Κουγιουμτζής στο Θέατρο Τέχνης «Κάρολος Κουν» το 2001 και ο Νίκος Μαστοράκης με τον θίασο «Εύμολπις» το 2004. Φέτος περιοδεύει και από το Εθνικό θέατρο και από το Κ.Θ.Β.Ε., το οποίο φέρνει την παράσταση και στο 67ο Φεστιβάλ των Φιλίππων.

Το έργο, ασφαλώς και έχει μυθικό υπόβαθρο. Ο Αριστοφάνης επεξεργάστηκε με αλληγορικό τρόπο τους μύθους του θεού Πλούτου και της θεάς Πενίας. Ο Πλούτος ως θεός αναφέρονταν στην ευφορία και αφθονία των αγρών και στην επιβράβευση , στην τιμιότητα της εργασίας και στον ηθικό βίο των παραγωγών, ενώ η Πενία στη λιτότητα και στην αυτάρκεια και όχι στη ζητιανιά. Αμφότεροι οι θεοί ήταν ιδιαίτερα διαδεδομένοι στην Αττική γη.

Καλοκαίρι 2024, Κ.Θ.Β Ε. και «ΠΛΟΥΤΟΣ» του Αριστοφάνη σε ελεύθερη διασκευή. Αυτό σημαίνει ότι προηγήθηκε δραματουργική εργασία από τον έμπειρο και ευφάνταστο Γιάννη Κακλέα, που υπογράφει σκηνοθεσία- διασκευή – μετάφραση, ώστε ο Αριστοφάνης να φωτίσει στην παράστασή του σκιερές πλευρές τής σάτιρας, οι οποίες σχεδόν κάθε χρόνο, εμφανίζονται στη σκηνή υπό μορφή κλισαρισμένης επιθεώρησης, έμπλεης βωμολοχιών και φαλλικών συμβόλων και συγκεκριμένης υποκριτικής απόδοσης.

 Στη διασκευή, βεβαίως, επιτρέπονται όλες οι πιθανές επεμβάσεις στο κείμενο: περικοπές, αναδιοργάνωση της αφήγησης, υφολογικές βελτιώσεις, δραματική συμπύκνωση ή μεγέθυνση με προσθήκες – εκτός έργου – ξένων στοιχείων, τροποποίηση του τέλους, ανάλογα με τον σκηνοθετικό λόγο.

 Ο σπουδαίος Γιάννης Κακλέας έκανε όλα τα παραπάνω, χωρίς να ασεβήσει στον αρχετυπικό λόγο. Κράτησε τον κεντρικό μύθο, εξωτερίκευσε όλες τις παραμέτρους της φτώχειας (Πενίας ) από τέσσερα στόματα, πλαισίωσε τον Καρίωνα – τον οποίο αναβάθμισε από δούλο σε κανακάρη του Χρεμύλου – με μια απερίγραπτη κι αξιαγάπητη αλητοπαρέα και εξοστράκισε τον Ερμή στον Όλυμπο, ο οποίος τέλειωνε το αυθεντικό έργο, ενώ στη θέση του έφερε την εμβληματική ιστορικό Μαρία Ευθυμίου, να σφραγίζει την παράσταση με μια παράβαση -εμβρίθεια των γνώσεών της.

 Σ’ ένα σκηνικό (Μανόλης Παντελιδάκης), που θυμίζει κατεστραμμένο εργοστάσιο, βλέπουμε όλα όσα ο Αριστοφάνης συμμάζεψε στο έργο του για να σατιρίσει: την ανισότητα κράτους – πολίτη, το καυτό θέμα δογματικής ιεραρχίας -πιστών, καθώς και τον οπορτουνισμό, τον ρεβανσισμό, την ανέχεια, την ένδεια αλλά και την αυθάδεια.

Ο γερο – αγρότης Χρεμύλος, πνιγμένος στα χρέη μηχανεύεται τρόπους για να εξαπατήσει τους δανειστές του, όνομα επινόηση του Αριστοφάνη (από τις λέξεις χρέος + αιμύλω = απατώ), απογοητευμένος από τη φτώχεια του, αναχωρεί για το Μαντείο των Δελφών για να συμβουλευτεί τον θεό Απόλλωνα πώς να αναθρέψει τον γιο του: τίμια για να πεθάνει φτωχός ή ως κλέφτης και απατεώνας για να πνιγεί στα πλούτη; Η Πυθία με τον χρησμό της του απαντά : “Να παραλάβεις στην οικία σου τον πρώτο άνθρωπο που θα συναντήσεις αναχωρώντας από το ναό μου”.

Ο Χρεμύλος – στο αρχικό κείμενο – συνοδευόμενος από τον δούλο του Καρίωνα (το όνομα Καρίωνας είναι λόγω της καταγωγής του, από την Καρία της Μ. Ασίας), συναντούν έναν τυφλό ρακένδυτο και εριστικό γέροντα, χωρίς να αναφέρει ποιος είναι και όπως διατείνεται. Αρχίζουν να τον χλευάζουν και να τον υποτιμούν και να ρωτούν το όνομα του.

Είναι ο θεός Πλούτος, τον οποίο κατά τον Αριστοφάνη, τον έχει τυφλώσει ο Δίας, για να μην βλέπει πού μοιράζει τα πλούτη του. Ο θεός Πλούτος φοβάται πως αν γιατρευτεί ο κορυφαίος των θεών Δίας, θα θυμώσει και θα προξενήσει καταστροφές στην ανθρωπότητα.

Ο Αριστοφάνης, που θέλει προστάτη όλων των αδικιών τον Δία, σαρκάζει το επίσημο ιερατείο για τους συμβιβασμούς του.

Μόλις μαθαίνουν ποιος είναι ο ρακένδυτος τυφλός ζητιάνος, τον οποίο προηγουμένως χλεύαζαν, αρχίζουν τις κολακείες και, μάλιστα, ο Χρεμύλος διατίθεται να τον πάρει σπίτι του με σκοπό να γίνει πλούσιος. Ο φιλοξενούμενος θεός μεταπείθεται και ο Χρεμύλος αποφασίζει να τον γιατρέψει για να πλουτίζουν οι καλοί άνθρωποι και όχι οι άτιμοι, οι πονηροί, οι ρήτορες και οι διάφοροι θρησκειοκάπηλοι.

Ο θεός Πλούτος αποκαλύπτει την πραγματική του ιδιότητα. Ο Χρεμύλος και ο Καρίωνας του ανοίγουν με όλη την δύναμή τους τα βλέφαρά του και, σύμφωνα με τις θρησκευτικές συνήθειες, τον παραδίδουν για μία νύχτα στο ιερό του Ασκληπιού για να επανέλθει το φως των ματιών του. Αυτό το ιαματικό προσκύνημα στο Ασκληπιείο, μας το ζωγραφίζει ο Αριστοφάνης με τα λόγια του Καρίωνα, ως μια σπάνια περιγραφή, ασυναγώνιστη σε σαρκασμό για τις λαϊκές προλήψεις.

Ο Πλούτος θεραπεύεται. Εδώ όμως παρεμβαίνει η θεά Πενία, η οποία προσπαθεί με διάφορα επιχειρήματα να πείσει τους φτωχούς, πως αν γιατρευτεί ο Πλούτος θα γίνουν οκνηροί, δε θα έχουν ζήλο για εργασία.

Η σύγκρουση στο έργο είναι ανάμεσα στον χωρικό Χρεμύλο και στην Πενία, που εισβάλλει έξαλλη στην κωμωδία και αντιδρά για την αποκατάσταση του Πλούτου. Ο γερο – αγρότης της Αττικής την καθησυχάζει με τη δική του επιχειρηματολογία. Έπειτα από την γιατρειά του ο Πλούτος επιστρέφει στους ανθρώπους.

Τώρα όμως οι διάφοροι επιτήδειοι καταχραστές – ιερείς και θεοί – οδύρονται, επειδή χάνουν την απασχόλησή τους.

 Ο ευρηματικός κι έμπειρος και στην αριστοφανική κωμωδία Γιάννης Κακλέας, δε βαδίζει σε αχαρτογράφητα νερά. Ξέρει πολύ καλά πώς μια κλασσική περιπέτεια μετατρέπεται σε μια σύγχρονη ανατρεπτική κωμωδία, ώστε στη διάρκεια της προετοιμασίας της παράστασης έκανε μια ενδοσκόπηση, στο θέμα «Πλούτος», στη σύγχρονη καθημερινότητά μας.

Πηγές έμπνευσης πολλές, υποθέτω όχι μόνο ο σοφός, οικουμενικός και διαχρονικός Αριστοφάνης, όπως :

« Ὤ, ἐσεῖς ποὺ ἔχετε τὰ πλούτη καὶ ποὺ μόνο τί λογῆς εἶναι ἡ ἀληθινὴ χαρὰ δὲν ξέρετε. Ἄνθρωποι βασανισμένοι, σαστισμένοι ἀπὸ τὶς ἔγνοιες κι ἀπὸ τὶς σκουτοῦρες, σκλάβοι στὴ φιλοδοξία καὶ στ᾿ ἄλλα πάθη, ὢ ἄσωτοι γυιοί, ποὺ φάγατε τὰ ξυλοκέρατα καὶ δὲν χορτάσατε, γυρίστε πίσω στὸ σπίτι τοῦ πατέρα σας τοῦ πονετικοῦ, ποὺ δὲν εἶναι ἄλλο παρὰ ἡ καρδιὰ ἡ δική σας, καὶ μπεῖτε μέσα νὰ ξαποστάσετε, νὰ εὐφρανθῆτε καὶ νὰ νοιώσετε τὴν ἀληθινὴ χαρά»

Φώτης Κόντογλου : «Ζωή πολυμέριμνη, χωρίς καμία εσωτερική ευτυχία».

Η ανθρώπινη κοινωνία είναι μια «κατά συνθήκη», μια «κατ’ ανάγκη» κοινωνία. Δεν έχει τη συνεκτική δομή της ανάλογης των μυρμηγκιών ή των μελισσών που όλα τα έντομα είναι ίδια, «αδέλφια» μεταξύ τους, καθώς γεννιούνται και πεθαίνουν, κατά φουρνιές, μαζί.

 Η κοινωνία των ανθρώπων είναι χαλαρή, ανομοιογενής, και ετερόκλητη, που την αποτελούν διάφορες μη οικογενείς ομάδες. Στην ουσία, πρόκειται για ένα συνονθύλευμα από υποκοινωνίες, στις οποίες τα μεμονωμένα άτομα συμβιούν με σκοπό το όφελος από τη μεταξύ τους σχέση, έχοντας παράλληλα το κάθε ένα εξ αυτών την τάση να δημιουργεί ένα δικό του κόσμο. Επομένως, η ανθρώπινη «κοινωνία» είναι συναγωνιστική και ανταγωνιστική συγχρόνως, οπότε η απληστία κάτω από αυτό το πρίσμα πρέπει να ιδωθεί.

Έτσι, στον «Πλούτο» του Κ.Θ.Β.Ε. με υπογραφή Γιάννη Κακλέα, χαριτωμένα επεισόδια παρελαύνουν στη σουρεαλιστική παράσταση, με τους «αδικημένους» της νέας κατάστασης, ενώ προ-υπήρξε, όπως ανέφερα παραπάνω, μια τεκμηριωμένη έρευνα σχετικά με τις διαστάσεις της φτώχειας, ώστε να δούμε από τις εξαιρετικές: Πολυξένη Σπυροπούλου, Χρυσή Μπαχτσεβάνη, Άννα Ευθυμίου και Κλειώ -Δανάη Οθωναίου, που μοιράζονται την Πενία, τον εννοιολογικό προσδιορισμό και τον τρόπο μέτρησης της έκτασης και έντασης της φτώχειας, οι οποίες αποτελούν θεμελιώδη και αλληλένδετα ερωτήματα για τη μελέτη του φαινομένου «φτώχεια» στον χώρο της κοινωνικής έρευνας. Ευφυές εύρημα, απολαυστική απόδοση και από τις τέσσερις ηθοποιούς.

Στις καινοτομίες της η σκηνοθεσία μπόλιασε στη δράση και τον ράπερ Βάϊο Πράπα, ο οποίος με τους σημερινούς στίχους της παρλάτας του, σατιρίζει τη σημερινή κατάσταση του μεροκαματιάρη νεοέλληνα: «Χιλιάδες λέξεις, λίγο πριν φέξει η γειτονιά μας πλημμυρίζει όποτε βρέξει. Οι γονείς μας να σηκώνονται πριν από τις έξι. Για μια δουλειά που δεν έχουν επιλέξει»

 Στο τέλος ο Πλούτος οδηγείται πανηγυρικά στο ταμείο της πολιτείας – όνειρα θερινής αττικής νύκτας σε μια χρεοκοπημένη Αθήνα – προσφορά του Αριστοφάνη στους συμπατριώτες του, σαν έναν προβληματισμό στην άδικη κατανομή του πλούτου και στην έκρηξη της διαφθοράς.

 Η παράσταση του Κ.Θ.Β.Ε είναι, θα έλεγα, μια σπουδή πάνω στην αριστοφανική σάτιρα, ένα διασκευασμένο σουρεαλιστικό πανηγύρι, μια έξυπνη διακωμώδηση της ανισότητας στις σχέσεις πολίτη- κράτους. Η μετατροπή του Χορού σε αλητοπαρέα του Καρίωνα εξυπηρετεί το σκηνοθετικό όραμα, άλλωστε στο πρωτότυπο κείμενο ο Χορός περιθωριοποιείται από τον συγγραφέα και εδώ, τα χορευτικά ιντερμέδια (Στεφανία Σωτηροπούλου) προσθέτουν μεγαλύτερη απόλαυση σε μια κωμωδία με το επίθετο: «ανατρεπτική».

Ένα ακόμη μεγάλο προσόν της παράστασης , η υποκριτική ομάδα του κρατικού φορέα. Όλοι τους εξαιρετικοί.

Ο βραβευμένος Μάνος Βακούσης, είναι ένας έξοχος Χρεμύλος. Ο Αλέξανδρος Ζουριδάκης, φύσει κομεντιέν ηθοποιός, υποδύεται σπαρακτικά τον Πλούτο, ο νεαρός Γιάννης Σύριος, που απολαύσαμε στον «Επιθεωρητή» του Γκόγκολ , είναι ένας γλυκύτατος μεν, έξαλλος δε, Καρίωνας.

Οι: Αναστασία Κελέση, Φαμπρίτσιο Μούτσο, Χριστίνα Μπακαστάθη, Στεφανία Σωτηροπούλου, Γιάννης Τομάζος, Χρήστος Τσάβος, είναι μια απίθανη αλητοπαρέα που οργώνει τη σκηνή και σκορπά ευφορία στο κοίλο.

Άξιοι επαίνων οι επί μέρους χαρακτήρες που ερμηνεύονται έξοχα από δοκιμασμένους υπερταλαντούχους ηθοποιούς του Κ.Θ.Β.Ε., όπως: Δημήτρης Διακοσάββας, Φαίη Κοκκινοπούλου, Γιάννης Τσεμπερλίδης, Φωτεινή Τιμοθέου, Γιάννης Χαρίσης, Θάνος Φερετζέλης, Μαίρη Ανδρέου και Αλεξάνδρα Παλαιολόγου.

 Σουρεαλιστικά, σκόπιμα στα όρια του κιτς, τα κοστούμια της Ηλένιας Δουλαρίδη, να φλερτάρουν οι εικόνες πότε με λαμέ περιβλήματα αμερικάνικου high lighting, πότε με κινηματογραφικούς διαστημικούς ήρωες και πότε με επιθεώρηση δευτεροκλασάτου ελληνικού θιάσου.

 Πρωτότυποι οι στίχοι του «Τελευταίου Καλεσμένου», πρωτότυπη και η ραπ μουσική του Βάιου Πράπα, ξεχωριστή, σαν ένα σύγχρονο μουσικό στεφάνι στο όλο πόνημα.

Στο μουσικό μέρος της παράστασης συμμετέχουν οι: Χατζηφραγκέτα, η Nalyssa Green και «ο Τελευταίος Καλεσμένος».

Η Αριστοφανική ουτοπία, που εμφανίζεται σαν υπόθεση εργασίας (τι θα γινόταν, ας πούμε, αν ο πλούτος δεν ήταν τυφλός και μοίραζε δίκαια τα χρήματα στον κόσμο), δίνει πάντα εξωφρενικές και κωμικές απαντήσεις. 

Το ζήτημα που θέτει ο Πλούτος, σ’ αυτήν την εμπνευσμένη διασκευή που Γιάννη Κακλέα, έχει να κάνει με το αίτημα αναδιανομής των πόρων μιας κοινωνίας, αλλά και το αίσθημα αδικίας που δημιουργεί στους ανθρώπους (και ιδίως στους φτωχούς) η διαφθορά και η ανισοκατανομή του πλούτου.

 Παρουσιάζονται δύο θέσεις: Η φτώχια κάνει καλό, καθώς πρέπει να υπάρχουν φτωχοί, για να δουλέψουν. Κι η άλλη είναι ότι δεν θα εξαφανισθεί η φτώχια, αλλά θα πλουτίζουν οι ενάρετοι και θα μένουν στην ψάθα οι κακοί άνθρωποι.

Όλα αυτά μέσα στο πνεύμα μιας ανέφικτης τελειότητας , που σκοπό έχει περισσότερο να δημιουργήσει κωμικές καταστάσεις, παρά να οραματισθεί μια μεγάλη κοινωνική αλλαγή.

Συμπερασματικά, πρόκειται για μια ευρηματική παράσταση, μια ιδιαίτερα έξυπνη διασκευή του μύθου του Αριστοφάνη «ΠΛΟΥΤΟΣ», όπου υμνείται η ιλαρότητα της αναζήτησης της ευτυχίας, μέσω χρημάτων, αυτής που μπορούν να φέρουν τα πλούτη, με την υπογραφή του σημαντικού σκηνοθέτη Γιάννη Κακλέα.

Συντελεστές:

Σκηνοθεσία – Μετάφραση /Απόδοση κειμένου: Γιάννης Κακλέας

Μετάφραση – Ελεύθερη απόδοση κειμένου – Σκηνοθεσία: Γιάννης Κακλέας

Σκηνικά: Μανόλης Παντελιδάκης

Κοστούμια: Ηλένια Δουλαδίρη

Πρωτότυπη Μουσική: Βάιος Πράπας

Πρωτότυποι Στίχοι: Τελευταίος Καλεσμένος

Χορογραφίες: Στεφανία Σωτηροπούλου

Φωτισμοί: Στέλλα Κάλτσου

Βοηθός σκηνοθέτη: Άρης Κακλέας

Συνεργάτις σκηνογράφος – ενδυματολόγος: Δανάη Πανά

Βοηθός ενδυματολόγου: Μανώλης Ψωματάκης

Βοηθός φωτίστριας: Ιφιγένεια Γιαννιού

Οργάνωση παραγωγής: Αθανασία Ανδρώνη

*(βοηθός σκηνογράφου-ενδυματολόγου στο πλαίσιο πρακτικής άσκησης): Δέσποινα Παπαδημητρίου

ΔΙΑΝΟΜΗ:

Χρεμύλος: Μάνος Βακούσης

Πλούτος: Αλέξανδρος Ζουριδάκης

Καρίων: Γιάννης Σύριος

Πενία 1: Πολυξένη Σπυροπούλου

Πενία 2: Χρυσή Μπαχτσεβάνη

Πενία 3: Άννα Ευθυμίου

Πενία 4: Κλειώ – Δανάη Οθωναίου

Παρέα του Καρίωνα: Αναστασία Κελέση, Φαμπρίτσιο Μούτσο, Χριστίνα Μπακαστάθη, Στεφανία Σωτηροπούλου, Γιάννης Τομάζος, Χρήστος Τσάβος

Κλεώνυμος: Δημήτρης Διακοσάββας

Αρχιδάμια: Φαίη Κοκκινοπούλου

Αρτεμίδωρος: Γιάννης Τσεμπερλίδης

Ελπίνωρ: Δημήτρης Μορφακίδης

Ελπινίκη: Αλεξάνδρα Παλαιολόγου

Λευκοθέα: Φωτεινή Τιμοθέου

Θρασύμαχος: Γιάννης Χαρίσης

Καλισθένης: Θάνος Φερετζέλης

Αερόπη: Μαίρη Ανδρέου

Λυσιμάχη: Ελένη Μισχοπούλου

Χορευτές/τριες επί σκηνής: Αναστασία Κελέση, Στεφανία Σωτηροπούλου, Μάριος Χατζηαντώνης, Νικόλας Χατζηβασιλειάδης

Μουσικοί επί σκηνής: Βάιος Πράπας, Τελευταίος Καλεσμένος

Στην Παράβαση του έργου εμφανίζεται η Ιστορικός – Καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Αθηνών, Μαρία Ευθυμίου.

Γείτονες-Μύστες-Χορογραφία Χρεμύλου και Πενίας-Συνδαιτημόνες στο πάρτι: Ο Θίασος

ΠΑΥΛΟΣ ΛΕΜΟΝΤΖΗΣ

Πηγή: KavalaWebNews

Continue Reading
Advertisement
Click to comment

You must be logged in to post a comment Login

Leave a Reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Πολιτισμός

«Όμορφη πόλη-100 χρόνια Μίκης Θεοδωράκης»

«Όμορφη-πόλη-100-χρόνια-Μίκης-Θεοδωράκης»

ΚΡΙΤΙΚΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΥΛΟ ΛΕΜΟΝΤΖΗ

Με άξονα-μύθο τις γνωστές μελωδίες και την ποίηση του μεγάλου μας μουσουργού Μίκη Θεοδωράκη ο δημιουργός Γιώργος Βάλαρης παρουσιάζει στο θέατρο «RadioCity» την εμβληματική παράσταση «Όμορφη πόλη-100 χρόνια Μίκης Θεοδωράκης».

Η παράσταση αυτή τιμά τον αείμνηστο συνθέτη μας με αφορμή το «Αφιερωματικό Έτος Μίκη Θεοδωράκη», που έχει ανακηρυχθεί επίσημα από το Υπουργείο Πολιτισμού για τον εορτασμό των 100 χρόνων από τη γέννησή του.

Τη νέα « Όμορφη πόλη» τιμούν οι κορυφαίοι τραγουδιστές Μανώλης Μητσιάς, Τάνια Τσανακλίδου, Δημήτρης Μπάσης και Γιώτα Νέγκα, η σημαντική τραγωδός Λυδία Κονιόρδου και ο βραβευμένος Μιχάλης Σαράντης. Τη σύνθεση συμπληρώνουν οι χορευτές Φαίδρα Νταϊόγλου, Κωστής Τσιαμάγκας και 7μελής ορχήστρα.

Πρόκειται για μια μοναδική θεατρική-μουσική παραγωγή, η οποία ανέβηκε πρώτη φορά το καλοκαίρι του 1962, η οποία θεωρήθηκε τότε απόπειρα ανανέωσης της επιθεώρησης. Έμεινε όμως στην ιστορία περισσότερο για τα μουσικά παρά για τα θεατρικά της επιτεύγματα. 

Πενήντα οκτώ χρόνια μετά, το 2020, ο Γιώργος Βάλαρης ανεβάζει την παράσταση με συντελεστές άξιους καλλιτέχνες του θέατρου και του τραγουδιού, όπως ο Κώστας Καζάκος, ο Γιώργος Κιμούλης, η Λήδα Πρωτοψάλτη, η Ελισάβετ Μουτάφη, η Πέγκυ Σταθακοπούλου, ο Γιάννης Κότσιρας, η Δημήτρης Μπάσης, κ. α, όπου και υμνήθηκε από κοινό και κριτικούς στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης και στο Ηρώδειο.

Αυτή τη φορά αναβιώνει στο RadioCity, ενώ θα ακολουθήσει μια παγκόσμια περιοδεία (Αμερική, Αυστραλία, Ευρώπη), σε πόλεις που σύντομα θα ανακοινωθούν.

 Όλο το επίτευγμα είναι ένα φαντασμαγορικό υπερθέαμα, που συνδυάζει την τέχνη της μουσικής με την ποίηση, τον χορό και την υποκριτική.

Μαζί με τα σπουδαία ποιητικά κείμενα του Μίκη Θεοδωράκη παρουσιάζονται για πρώτη φορά και πεζά κείμενα του Γιώργου Βάλαρη, τα οποία πραγματεύονται κυρίαρχα θέματα της ανθρώπινης ύπαρξης και της ελληνικής κοινωνίας , όπως ο έρωτας, η ξενιτιά, ο θάνατος, η ρωμιοσύνη, ενώ ακούγονται τα γνήσια λαϊκά και εμβληματικά τραγούδια του μεγάλου μας συνθέτη που γαλούχησαν γενιές και γενιές : «Όμορφη πόλη», «Φεγγάρι μάγια μου ’κανες», «Της δικαιοσύνης», «Ένα το χελιδόνι», «Στρώσε το στρώμα σου», «Βρέχει στη φτωχογειτονιά», κ.ά., καθώς και ένα σύγχρονο οπτικοακουστικό θέαμα, το οποίο συνοδεύουν κορυφαίοι ερμηνευτές.

Τα χρόνια περνούν, τα τραγούδια όχι… Τι κι αν γράφτηκαν πριν από πολλά χρόνια, κάποια τραγούδια συνεχίζουν να συγκινούν τους ανθρώπους ανεξαρτήτως ηλικίας, να τους συντροφεύουν στις μικρές και μεγάλες στιγμές της ζωής, να εκφράζουν τις αγωνίες, τον πόνο και τα όνειρά τους, να εμπνέουν τους αγώνες τους, τραγούδια που γράφτηκαν για τον έρωτα, την αγάπη, το μεροκάματο, τη μετανάστευση, τον αγώνα για λευτεριά και για καλύτερη ζωή.

ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ

Στην προσπάθεια να αναβιώσω τη θρυλική παράσταση του 1962 «Όμορφη πόλη» – πράγμα δύσκολο – σε μια σύγχρονη «Όμορφη πόλη» , μέσα από μια πολύμηνη μελέτη της ζωής και του έργου του Μίκη Θεοδωράκη και, παράλληλα, προσπαθώντας να βρω την κατάλληλη μορφή που θα αποτυπώνει πιο ολοκληρωμένα το έργο του στο διηνεκές του χρόνου, οδηγήθηκα μοιραία σε μονοπάτια που πολλές φορές χρησιμοποίησε ο σπουδαίος μουσουργός και ποιητής μας και, κυρίως, σε αυτό της αρχαίας τραγωδίας, η οποία παραμένει ζωντανή στη μνήμη μας και είναι ταιριαστή με την εποχή που διανύουμε.

Η μουσικοθεατρική παράσταση «Όμορφη πόλη» είναι μια εθνική και πανανθρώπινη ιστορία με τον δικό της χορό και τα δικά της παθόντα πρόσωπα-πρωταγωνιστές κι όπως λέει ο Θεοδωράκης «μέσα σε αυτήν την ιστορία τα τραγούδια δεν ήσαν πλέον σαν δέντρα που μετρούν τη μοναξιά του κάμπου, αλλά άπλωναν αναμεσά τους φύλλα και κλαδιά! Σχημάτιζαν ένα μικρό δάσος, όπου μπορούσαν να ζήσουν και να πεθάνουν πουλιά, μύθοι και άνθρωποι. Και το δάσος αυτό το ονομάζω ΤΡΑΓΟΥΔΙ με κεφαλαία».

ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΑΛΑΡΗΣ

Η έναρξη καθηλώνει! Φαντασμαγορία, χορός, μουσική, φωτισμοί, βίντεο. Οι δύο εξαιρετικοί χορευτές Φαίδρα Νταϊόγλου και Κωστής Τσιαμάγκας, προϊδεάζουν το κοινό για την εμπνευσμένη σκηνοθεσία και την εντυπωσιακότατη σύζευξη τεχνολογικών μέσων και ανθρώπινων ικανοτήτων. Άλλωστε, προεξάρχον όργανο σε μια του είδους παράσταση, είναι η φωνή.

«Όμορφη Πόλη -Μίκης Θεοδωράκης», είναι μία αξιόλογη, σύγχρονη μουσικοθεατρική παράσταση, με επικολυρική δράση. Ένα έργο ποιητικό που εμπνέεται από το πνεύμα της αττικής τραγωδίας, με ιστορικό περιεχόμενο. Κι όπως είχε σημειώσει το 2020 ο ίδιος ο εμβληματικός μουσικός συνθέτης και ποιητής Μίκης Θεοδωράκης, η νέα αναβίωση της θρυλικής παράστασης του 1962, περικλείει το εύρος όλης του της ζωής.

 Ο Γιώργος Βάλαρης σκιαγραφώντας μια θεατρική συνθήκη γεμάτη ποίηση και δραματική εσωτερικότητα, ταξιδεύει το κοινό στην εποχή της πνευματικής αναγέννησης της χώρας, στη δεκαετία του ’60, περνά από σημαντικές καμπές ελληνικής ιστορίας, αλλά και από της σύγχρονης συνεισφοράς δημιουργών στη λογοτεχνία, την ποίηση, το θέατρο. Τα βιώματα του παρελθόντος, καθώς ενώνονται με τη δυναμική των παροντικών εικόνων, αναδεικνύουν την αξία του κάθε αγώνα για δίκαιη ζωή.

Οικουμενικά μηνύματα και συμβολισμοί στοιχειοθετούν τη δύναμη του έρωτα, ως κινητήρια δύναμη και της πολιτικής, ως θεμέλιο λίθο ενός κόσμου ειρηνικού. Από αυτή την έποψη η «Όμορφη Πόλη» είναι ο τόπος, όπου φωλιάζουν τα όνειρα για το εφικτό και το ανέφικτο. Είναι το λίκνο για πανανθρώπινα δικαιώματα.

«Όμορφη Πόλη- Μίκης Θεοδωράκης», σε μια κατάμεστη αίθουσα, όπου το κοινό απολαμβάνει και συμμετέχει σε μια πολύχρωμη art δημιουργία, με συγκινησιακό χαρακτήρα, γόνιμες υποκρίσεις, εξαιρετικά videosart, σωστά κοστούμια, εξαίσιους φωτισμούς, διαρκή χορογραφία και τη θεία μουσική του Μίκη Θεοδωράκη.

Το σύνολο των καλλιτεχνικών δυνάμεων στο έργο, οδηγεί – από το πρώτο λεπτό- την αίθουσα σε μυσταγωγική ιεροτελεστία , με την ολόψυχη συμπόρευση των θεατών πλάι στους επί σκηνής μύστες.

Φως και ποίηση έχουν το δικό τους λόγο και παρουσία σε ένα σπουδαίο σκηνικό προϊόν, που αφήνει το δικό του στίγμα στον σύγχρονο πολιτισμό.

«Όμορφη Πόλη», παράσταση αφιερωμένη στα 100 χρόνια του Μίκη Θεοδωράκη,ωδή σε μία πορεία καθόλα επαναστατική, διάρκειας ενενήντα έξι χρόνων.

Ανεπανάληπτη εμπειρία!

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Μουσική – ποίηση: Μίκης Θεοδωράκης

Σύνθεση Έργου – Σκηνοθεσία: Γιώργος Βάλαρης

Πεζά κείμενα: Γιώργος Βάλαρης, Στέλιος Παπαδόπουλος

Χορογραφία:ΦώτηςΝικολάου

Video art: X SQUARE DESIGN LAB

Χρήστος Μαγγανάς – Χριστόφορος Κώνστας

Κοστούμια:Χάρης Σουλιώτης

Φωτισμοί:Αλέκος Αναστασίου

Βοηθός σκηνοθέτη: Κωνσταντίνος Φρίγγας

Διεύθυνση παραγωγής: Κατερίνα Μπερδέκα

Βοηθός παραγωγής: Ρόζα Καλούδη

Φωτογράφος: Γιώργος Καλφαμανώλης

Τρέιλερ: Αχιλλέας Τσούτσης

Τραγουδούν:
Μανώλης Μητσιάς, Δημήτρης Μπάσης και η Γιώτα Νέγκα
Ερμηνεύουν:
Λυδία Κονιόρδου, Μιχάλης Σαράντης

Μαζί τους η Τάνια Τσανακλίδου

Χορεύουν: Φαίδρα Νταϊόγλου, Κωστής Τσιαμάγκας

Συμμετέχει 7μελής ορχήστρα

Ένα μεγάλο «Ευχαριστώ» στη Ρίτα Σίσιου, που έφερε στη Θεσσαλονίκη αυτή την παράσταση!

ΠΑΥΛΟΣ ΛΕΜΟΝΤΖΗΣ

Πηγή: KavalaWebNews

Continue Reading

Πολιτισμός

«Girls & Boys» του Dennis Kelly στο Θέατρο Αντιγόνη Βαλάκου

«girls-&-boys»-του-dennis-kelly-στο-Θέατρο-Αντιγόνη-Βαλάκου

Μετά την ενθουσιώδη πρεμιέρα στη Θεσσαλονίκη και τη θερμή υποδοχή του κοινού, η σκηνοθέτις Λητώ Τριανταφυλλίδου και η ηθοποιός Νατάσα Εξηνταβελώνη έρχονται στην Καβάλα στο Θέατρο Αντιγόνη Βαλάκου, το Σάββατο 22 και την Κυριακή 23 Φεβρουαρίου με τον θεατρικό μονόλογο του Dennis Kelly, «Girls & Boys», ένα συνταρακτικό έργο για την προέλευση της βίας στη σύγχρονη κοινωνία.  

«Συνάντησα τον άντρα μου στην ουρά για να επιβιβαστώ σε μια πτήση της easyJet, και ομολογώ ότι τον αντιπάθησα από την πρώτη στιγμή.»

Μια τυχαία συνάντηση σε ένα αεροδρόμιο οδηγεί σε έναν κεραυνοβόλο έρωτα. Ένας γάμος, ένα σπίτι, δυο παιδιά, παράλληλες καριέρες – μια συνηθισμένη οικογενειακή ζωή. Όμως, καθώς ο χρόνος περνά, οι ισορροπίες διαταράσσονται και τα πράγματα παίρνουν μια αναπάντεχα σκοτεινή τροπή.

«Δεν θυμάμαι ακριβώς πότε τα πράγματα μεταξύ μας άρχισαν να πηγαίνουν στραβά – θυμάμαι μόνο ξαφνικά να βρίσκομαι μέσα σε αυτό.»

Ο Dennis Kelly σκιαγραφεί με αμεσότητα, οξυδέρκεια και αφηγηματική δεξιοτεχνία τις λεπτές γραμμές ανάμεσα στην ευτυχία και την απώλεια, αποτυπώνοντας με ακρίβεια τη γυναικεία ψυχοσύνθεση και αποκαλύπτοντας σταδιακά τις αποχρώσεις της βίας που υποβόσκει στην καθημερινότητα του ζευγαριού.

Στην παράσταση που σκηνοθετεί η Λητώ Τριανταφυλλίδου, η πρωταγωνίστρια αφηγείται τη ζωή της με αναστοχαστική διάθεση, ισορροπώντας με ευαισθησία ανάμεσα στο χιούμορ, τη συγκίνηση και την αγωνία. Στην προσπάθειά της να ανασυνθέσει την ιστορία της, αξιοποιεί οπτικοακουστικά μέσα για να καταγράψει και να επανεξετάσει τις αναμνήσεις της. Φτιάχνοντας από την αρχή το παζλ της ζωής της μέσα από βίντεο, ήχους και εικόνες, γίνεται ταυτόχρονα αφηγήτρια, σκηνοθέτις και θεατής της ιστορίας της. Έχουμε λοιπόν να κάνουμε με μια ζωντανή παράσταση ή με τη δημιουργία ενός ντοκιμαντέρ επί σκηνής; Ή μήπως, με ένα οπτικοακουστικό αυτοπορτρέτο (self-portrait);

Καθώς η ηρωίδα αναζητά τα αίτια και τις συνέπειες όσων έκανε και έζησε, η βία φαίνεται να διαπερνά κάθε στιγμή της φαινομενικά ευτυχισμένης ζωής της. Έτσι, αναδεικνύονται  θεμελιώδη ζητήματα όπως η βαθιά ριζωμένη βία στις ανθρώπινες σχέσεις, η έμφυλη ανισότητα και το φαινόμενο της οικογενειοκτονίας. Είναι τελικά η βία ένα αναπόφευκτο στοιχείο της ανθρώπινης φύσης ή προϊόν των κοινωνικών και πολιτισμικών συνθηκών μέσα στις οποίες μεγαλώνουμε; Όταν, τελικά, η ηθοποιός επί σκηνής στρέφει το βλέμμα της από την κάμερα στο κοινό, θέτει ένα καίριο ερώτημα: Μπορούμε ποτέ να ξεφύγουμε από τη βία που κρύβεται μέσα μας;

Για την παράσταση «Girls and Boys» σε μετάφραση και σκηνοθεσία Λητώς Τριανταφυλλίδου, συμπράττει μια εξαιρετική ομάδα συνεργατών: Τα σκηνικά φέρουν την υπογραφή του Δημήτρη Πολυχρονιάδη. Η Αλεξάνδρα Κατερινοπούλου συνθέτει τα ηχητικά τοπία και την πρωτότυπη μουσική. Τα βίντεο και οι φωτογραφίες της παράστασης αποτυπώθηκαν μέσα από τον φακό της Δέσποινας Σπύρου. Την κίνηση επιμελείται ο χορογράφος Κωνσταντίνος Παπανικολάου και τους φωτισμούς σχεδιάζει ο Αντώνης Διρχαλίδης.

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

Girls & Boys του Dennis Kelly

με τη Νατάσα Εξηνταβελώνη

Μετάφραση – Σκηνοθεσία: Λητώ Τριανταφυλλίδου

Σκηνικά: Δημήτρης Πολυχρονιάδης

Μουσική: Αλεξάνδρα Κατερινοπούλου

Κίνηση: Κωνσταντίνος Παπανικολάου

Φωτισμοί: Αντώνης Διρχαλίδης

Φωτογραφίες – Βίντεο: Δέσποινα Σπύρου

Video Editing: Μαριάνα Τρούμπη

Βοηθός Σκηνοθέτη: Τζέσικα Κουρτέση

Graphic Design: Mavra Gidia

Παραγωγή: Metropolitan: The Urban Theater

Διάρκεια παράστασης: 90 λεπτά

Τιμές εισιτηρίων:

15 € Γενική Είσοδος,

12 € Μαθητικό – Φοιτητικό-Ανέργων-ΑΜΕΑ (με την επίδειξη των αντίστοιχων δικαιολογητικών κατά την είσοδο)

Ηλεκτρονική προπώληση: https://www.more.com/gr-el/tickets/theater/girls-and-boys-stin-kavala/

Προπώληση εισιτηρίων καθημερινά από τη Δευτέρα 17 Φεβρουαρίου, 11.00 – 14.00 & 18.00 – 20.00, στο Κέντρο πληροφόρησης επισκεπτών Δήμου Καβάλας (πρώην ΕΟΤ) στην Κεντρική Πλατεία, τηλ: 2510-620566.

Για περισσότερες πληροφορίες και κρατήσεις μπορείτε να καλείτε στα τηλέφωνα του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Καβάλας 2510. 220876 (10:00-14:00).

ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Καβάλας

Πηγή: KavalaWebNews

Continue Reading

Πολιτισμός

Ακυρώνεται η παράσταση «Αναφορά στον Γκρέκο»

Ακυρώνεται-η-παράσταση-«Αναφορά-στον-Γκρέκο»

Πηγή: KavalaWebNews

Continue Reading
Advertisement

Προτεινόμενα