thasos.news
  • Αγροτικά
  • Αρχική
  • Αστυνομικά
  • Καβάλα
  • Νέα
  • Οικονομία
  • Όροι και Ασφάλεια
  • Περιφέρεια
  • Πολιτισμός
Connect with us
thasos.news thasos.news

thasos.news

Ένας διόλου «γαλαζοαίματος» βασιλιάς Κρέων στην «Αντιγόνη» του Ζαν Ανούιγ, σε μια εμπνευσμένη σκηνοθεσία από την Μαρία Πρωτόπαππα!

  • Αρχική
  • Νέα Θάσου
    • Απολογισμός-ενός-πλούσιου-έργου-στην-κοπή-της-πίτας-του-Δημοτικού-Λιμενικού-Ταμείου-Θάσου

      Απολογισμός ενός πλούσιου έργου στην κοπή της πίτας του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου Θάσου

    • Αυξάνονται-τα-ενοικιαζόμενα-καταλύματα-στην-Θάσο

      Αυξάνονται τα ενοικιαζόμενα καταλύματα στην Θάσο

    • Ο-Δήμος-της-Θάσου-σε-Διεθνείς-Εκθέσεις-Τουρισμού-στην-Βουλγαρία-και-στη-Ρουμανία

      Ο Δήμος της Θάσου σε Διεθνείς Εκθέσεις Τουρισμού στην Βουλγαρία και στη Ρουμανία

    • Κυριάκος-Σταυρίδης:-Εντυπώσεις-και-λαϊκισμός-με-το-δέντρο-που-έπεσε-στην-πλατεία-Καπνεργάτη

      Κυριάκος Σταυρίδης: Εντυπώσεις και λαϊκισμός με το δέντρο που έπεσε στην πλατεία Καπνεργάτη

    • Ολική-αναβάθμιση-της-ανατολικής-εξόδου-Λιμεναρίων

      Ολική αναβάθμιση της ανατολικής εξόδου Λιμεναρίων

  • Καβάλα
    • Αναβαθμίζεται-σε-Ταξιαρχία-η-Πυροσβεστική-Υπηρεσία-Καβάλας

      Αναβαθμίζεται σε Ταξιαρχία η Πυροσβεστική Υπηρεσία Καβάλας

    • «Ενωτική-Συνεργασία-Εμπόρων-Καβάλας»:-Συλλογικότητα,-αλληλεγγύη,-ανάπτυξη-και-αποτέλεσμα

      «Ενωτική Συνεργασία Εμπόρων Καβάλας»: Συλλογικότητα, αλληλεγγύη, ανάπτυξη και αποτέλεσμα

    • Θάσος:-Ψαράς-μπλέχτηκε-στα-δίχτυα-και-έπεσε-στη-θάλασσα

      Θάσος: Ψαράς μπλέχτηκε στα δίχτυα και έπεσε στη θάλασσα

    • Ανέστης-Δημητριάδης:-Να-φύγει-αυτό-το-μαύρο-σύννεφο-από-τους-βρεφονηπιακούς-σταθμούς

      Ανέστης Δημητριάδης: Να φύγει αυτό το μαύρο σύννεφο από τους βρεφονηπιακούς σταθμούς

    • Εγκαίνια-της-έκθεσης-«Υφαίνοντας-Στιγμές»-της-Δομής-Φιλοξενίας-Μεταναστών-Καβάλας

      Εγκαίνια της έκθεσης «Υφαίνοντας Στιγμές» της Δομής Φιλοξενίας Μεταναστών Καβάλας

  • Περιφέρεια
    • Ψήφισμα-του-Περιφερειακού-Συμβουλίου-για-τον-Ευστάθιο-Τσιτλακίδη

      Ψήφισμα του Περιφερειακού Συμβουλίου για τον Ευστάθιο Τσιτλακίδη

    • Εγκρίθηκε-η-ανακαίνιση-του-Αμφιθεάτρου-«Γεώργιος-Παυλίδης»-της-ΠΕ-Καβάλας

      Εγκρίθηκε η ανακαίνιση του Αμφιθεάτρου «Γεώργιος Παυλίδης» της ΠΕ Καβάλας

    • Συνάντηση-του-Χρήστου-Μέτιου-με-τον-Κώστα-Παπακοσμά

      Συνάντηση του Χρήστου Μέτιου με τον Κώστα Παπακοσμά

    • Αλέξης-Πολίτης:-Έχουμε-τα-πλεονεκτήματα-για-την-ανάπτυξη-του-θρησκευτικού-τουρισμού

      Αλέξης Πολίτης: Έχουμε τα πλεονεκτήματα για την ανάπτυξη του θρησκευτικού τουρισμού

    • Ηλεκτρολογικές-εργασίες-και-περιποίηση-θάμνων-στο-οδικό-δίκτυο-της-ΠΕ-Καβάλας

      Ηλεκτρολογικές εργασίες και περιποίηση θάμνων στο οδικό δίκτυο της ΠΕ Καβάλας

  • Πολιτισμός
    • Το-Δημοτικό-Ωδείο-Καβάλας-ευχαριστεί-τον-Δημοσθένη-Τουλκίδη

      Το Δημοτικό Ωδείο Καβάλας ευχαριστεί τον Δημοσθένη Τουλκίδη

    • «Οι-Λουόμενες»-της-Κατερίνας-Μαυρογεώργη-στο-Αντιγόνη-Βαλάκου

      «Οι Λουόμενες» της Κατερίνας Μαυρογεώργη στο Αντιγόνη Βαλάκου

    • Ο-αξιόποινος-μα-και-αξιέπαινος-«Συνεργός»-του-Γιώργου-Χριστοδούλου-από-το-ΔΗΠΕΘΕ-Καβάλας

      Ο αξιόποινος μα και αξιέπαινος «Συνεργός» του Γιώργου Χριστοδούλου από το ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας

    • «h-tριλογία-του-Παραθερισμού»-του-Κάρλο-Γκολντόνι-από-το-ΚΘΒΕ-και-τη-«bijoux-de-kant».

      «H Tριλογία του Παραθερισμού» του Κάρλο Γκολντόνι από το Κ.Θ.Β.Ε. και τη «bijoux de kant».

    • cosmopolis-festival:-Ανοιχτή-Πρόσκληση-προς-Καλλιτέχνες-&-Φορείς

      COSMOPOLIS Festival: Ανοιχτή Πρόσκληση προς Καλλιτέχνες & Φορείς

  • Οικονομία
    • Φώτης-Πούλος:-Ανεξήγητη-η-αύξηση-των-τιμών-στα-καύσιμα

      Φώτης Πούλος: Ανεξήγητη η αύξηση των τιμών στα καύσιμα

    • Άνοιξε-η-πλατφόρμα-στήριξης-των-ευάλωτων-δανειοληπτών

      Άνοιξε η πλατφόρμα στήριξης των ευάλωτων δανειοληπτών

    • Νo-1-στην-Ελλάδα-η-re/max-choice-του-Ομίλου-Εταιρειών-Κουρτίδη

      Νo 1 στην Ελλάδα η RE/MAX Choice του Ομίλου Εταιρειών Κουρτίδη

    • 1.182-νέες-επιχειρήσεις-άνοιξαν-μέσα-στην-κρίση

      1.182 νέες επιχειρήσεις άνοιξαν μέσα στην κρίση

    • Άλυτος-γρίφος-η-έλλειψη-προσωπικού-στον-τουρισμό

      Άλυτος γρίφος η έλλειψη προσωπικού στον τουρισμό

  • Αγροτικά
    • Δρομολογήθηκε-η-εξόφληση-αποζημιώσεων-για-τους-αγρότες-του-Παγγαίου

      Δρομολογήθηκε η εξόφληση αποζημιώσεων για τους αγρότες του Παγγαίου

    • Ο-Αλέξης-Πολίτης-άκουσε-τα-προβλήματα-των-αγροτών-του-ΤΟΕΒ-Πιερίας-Κοιλάδας

      Ο Αλέξης Πολίτης άκουσε τα προβλήματα των αγροτών του ΤΟΕΒ Πιερίας Κοιλάδας

    • Ανακοινώθηκαν-ενισχύσεις-για-τους-παραγωγούς-επιτραπέζιων-σταφυλιών-της-Π-Ε.-Καβάλας

      Ανακοινώθηκαν ενισχύσεις για τους παραγωγούς επιτραπέζιων σταφυλιών της Π. Ε. Καβάλας

    • Ανεβαίνει-επίπεδο-η-ανάπτυξη-του-πρωτογενούς-τομέα-στην-ΑΜΘ

      Ανεβαίνει επίπεδο η ανάπτυξη του πρωτογενούς τομέα στην ΑΜΘ

    • ΓΕΩΤΕΕ-–-ΑΜ:-Αναγκαία-η-οικονομική-ενίσχυση-για-τα-επιτραπέζια-σταφύλια 

      ΓΕΩΤΕΕ – ΑΜ: Αναγκαία η οικονομική ενίσχυση για τα επιτραπέζια σταφύλια 

  • Αστυνομικά
    • Κοντά-στο-αυτοκίνητό-του-βρέθηκε-νεκρός-ο-άτυχος-κυνηγός

      Κοντά στο αυτοκίνητό του βρέθηκε νεκρός ο άτυχος κυνηγός

    • ΚΑΒΑΛΑ:-Νεκρή-γυναίκα-βρέθηκε-στο-Περιγιάλι

      ΚΑΒΑΛΑ: Νεκρή γυναίκα βρέθηκε στο Περιγιάλι

    • Βρέθηκε-νεκρός-ο-κυνηγός-στην-περιοχή-της-Λεκάνης

      Βρέθηκε νεκρός ο κυνηγός στην περιοχή της Λεκάνης

    • Αγνοείται-κυνηγός-στα-ορεινά-της-Λεκάνης

      Αγνοείται κυνηγός στα ορεινά της Λεκάνης

    • Καβάλα:-Συνελήφθησαν-5-γυναίκες-για-παράνομο-εμπόριο-καλλυντικών

      Καβάλα: Συνελήφθησαν 5 γυναίκες για παράνομο εμπόριο καλλυντικών

Πολιτισμός

Ένας διόλου «γαλαζοαίματος» βασιλιάς Κρέων στην «Αντιγόνη» του Ζαν Ανούιγ, σε μια εμπνευσμένη σκηνοθεσία από την Μαρία Πρωτόπαππα!

Ένας-διόλου-«γαλαζοαίματος»-βασιλιάς-Κρέων-στην-«Αντιγόνη»-του-Ζαν-Ανούιγ,-σε-μια-εμπνευσμένη-σκηνοθεσία-από-την-Μαρία-Πρωτόπαππα!
  • Share
  • Tweet

Πρόλογος

«Την Αντιγόνη του Σοφοκλή την είχα διαβάσει και ξαναδιαβάσει, σχεδόν την ήξερα απέξω και ήταν ένα σοκ όταν την ξαναδιάβασα στη διάρκεια του πολέμου. Την ξανάγραψα με τον τρόπο μου, τη συντόνισα με την τραγωδία που βιώνουμε τώρα». Με αυτά τα λόγια ο Γάλλος θεατρικός συγγραφέας Ζαν Ανούιγ μιλά για τη «δική του» Αντιγόνη.

Ο Ανούιγ δε διασκευάζει απλώς τον αγαπημένο του μύθο, αλλά μέσα στο ζοφερό κλίμα της γερμανικής Κατοχής, το 1944, αποφασίζει να κάνει κάτι πιο τολμηρό. Μαζί με τον Αντρέ Μπαρσάκ, σκηνοθέτη και διευθυντή του Théâtre de l’Atelier, ανεβάζουν μια Αντιγόνη στο Παρίσι των συλλήψεων, των προκηρύξεων, των επιθέσεων, του φόβου και της βίας, δημιουργώντας μέσα από το πρόσωπό της ένα σύμβολο, που ενσαρκώνει τις ελπίδες μιας ολόκληρης γενιάς.

Με την ίδια ορμή φτάνει η Αντιγόνη του Ανούιγ και στο σήμερα, έρχεται στη δική μας εποχή, ιδιόμορφη, πολεμική, ποιητική, για να μας κατακτήσει με τις ίδιες της τις αντιφάσεις, να μας συγκινήσει σχεδόν βίαια με τη δύναμη της φωνής της.

«Αν δεν έχεις φοβηθεί δεν αναγνωρίζεις τον φόβο, αν δεν έχεις ερωτευθεί δεν αναγνωρίζεις τον έρωτα»

Το έργο

Γραμμένο το 1942 στη διάρκεια της ιδιόρρυθμης ναζιστικής κατοχής στη Γαλλία, η Αντιγόνη του Ανούιγ συνιστά μια μεταφορά για το άτομο και τον αγώνα του απέναντι σε ένα παντοδύναμο, γερασμένο, αυταρχικό κράτος. Η νεότητα και το γήρας, η ομορφιά και η ασχήμια, η δύναμη και η αδυναμία, το δίκαιο και το άδικο αντιπαραβάλλονται για να ξεσκεπάσουν μια κοινωνία φοβισμένη, βουτηγμένη στον ατομικισμό και τη διαφθορά, μια κοινωνία σε σημείο μηδέν.

Η Αντιγόνη στο Σοφοκλή υπερασπίζεται τη θεία ρήση, ενώ στον Ανουίγ το θείο στοιχείο λείπει, όμως τονίζει χαρακτηριστικά πως «αυτό που μπορούμε πρέπει να το κάνουμε». Πρόκειται για μια ιδεαλίστρια που επιμένει στον ηθικό νόμο και στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια, ενώ οι κανόνες της βρίσκονται σε μια διαρκή σύγκρουση με τους νόμους της πολιτείας. Ο έρωτας για εκείνη δεν αποτελεί πηγή δύναμης, αντιθέτως, ο θάνατος τον υπερνικά. Οι αποφάσεις της, στο τέλος, οδηγούν την ηρωίδα σε μια ακατάπαυστη αμφισβήτηση της ηρωικής της πράξης, αναζητώντας πια τον πραγματικό λόγο που επέλεξε τη θυσία.

 Ανάγνωση

Ο Ανούιγ, δραματουργός μετά τον Πιραντέλο και πριν τον Μπέκετ, στα καλά του έργα ερωτοτροπεί με τη νεωτερικότητα, χωρίς όμως να τολμά και τη ρήξη με το συμβατικό παρελθόν. Το παράδοξο και το υπαρξιστικό (η ηρωίδα επαναστατεί για να επαναστατήσει, μην αντέχοντας μια ανυπόφορη ζωή), μαζί με ένα χρώμα βαθιάς κατήφειας του αδιεξόδου (ό,τι χαρακτηρίζει το μεταπολεμικό κλίμα), χρωματίζουν την Αντιγόνη.

Πολλοί αναχρονισμοί, το σύγχρονο αναπηδά μέσα στο αρχαίο (καθόλου αυτονόητο για εκείνη την εποχή), η γλώσσα λιτή και σκληρή με πολλή πεζή καθομιλουμένη, κλίμα αφαιρετικό, εκτός τόπου και χρόνου, που προαναγγέλλει το θέατρο του παραλόγου. Ο Ανούιγ εδώ επινοεί μια σύγχρονη αντίληψη του τραγικού. Η δική του Αντιγόνη πρεσβεύει την άρνηση στο όνομα του απόλυτου. Η εικοσάχρονη γυναίκα αρνείται τη φθοροποιό ζωή, την ελπίδα, την ευτυχία. Η συζυγική ευδαιμονία που της υπόσχεται ο πατέρας του Αίμωνα, Κρέων, φαντάζει σ’ αυτήν κοινωνική ασχήμια.

Η τραγικότητα προκύπτει, χωρίς τη θεϊκή προϋπόθεση (Σοφοκλής, Κλωντέλ), αλλά και χωρίς τη μηδενιστική βάση (Σαρτρ, Καμύ), ως παράδοξο και αναπότρεπτο προϊόν με φόντο τη ροή της καθημερινής ιστορικότητας. Ενώ όλες οι σπουδαίες και μεγάλες αυτοθυσίες και αυτοκαταστροφές συμβαίνουνε στο Παλάτι, οι άνθρωποι της μάζας, οι Φρουροί, παίζουν αδιάφοροι χαρτιά και χασκογελάνε, έχοντας στον νου τους ίσως μόνο τον μισθό, τα επιδόματα, το κρασί και τις γυναίκες.

Αντιγόνη (η ρομαντική εξέγερση της νεότητας), Κρέων (ο ρεαλιστικός συμβιβασμός της ωριμότητας), Φρουροί (ο ζωώδης κυνισμός της μετριότητας, χωρίς ηλικία). Το ποιος από τους τρεις έχει δίκιο παραμένει το άλυτο αίνιγμα, που ο Ανούιγ έθεσε για να μας δελεάζει, “εκμοντερνίζοντας” τον αρχαίο τραγικό μύθο. Δημιουργεί έτσι, μια ακόμα πειστική μετενσάρκωση της διαχρονικής «σκοτεινής κοπέλας» (Σεφέρης).

Σ’ αυτήν την πολιτεία – ναυάγιο που η μυρωδιά του πτώματος του Πολυνείκη χρησιμοποιείται ως μέσο σωφρονισμού των πολιτών, όπου οι νεκροί είναι εναλλάξιμοι, ο Κρέων έρχεται ως σωτήρας, λέει «ναι» στην εξουσία και ως πειθήνιος εργάτης της «διοικεί ανθρώπους».

Η Αντιγόνη, παιδί κι αυτή μιας άρρωστης κοινωνίας με το ένστικτο της νιότης, αντιστέκεται, θάβει τον νεκρό αδελφό της, λέει «όχι» στη «βρόμικη» ελπίδα που επικαλείται η εξουσία. Στο τέλος, πλάι σε έναν Φρουρό που έχει ακυρώσει όλα τα ανθρώπινα χαρακτηριστικά του, κλονίζεται, πεθαίνει.

Ο αμετανόητος Κρέων θα συνεχίσει να κρατάει τα ηνία της πολιτείας, οι Φρουροί θα συνεχίσουν να πίνουν και να παίζουν χαρτιά. Ένα σύγχρονο γηροκομείο, μια κοινωνία που περιμένει να πεθάνει, ένας στίχος που υμνεί τον ήρωα Ετεοκλή και η φωνή της Αντιγόνης που αντηχεί αέναα, φωτίζοντας, κάθε φορά, νέες όψεις του τραγικού.

Η παράσταση

Το έργο εκτυλίσσεται σχεδόν εξ ολοκλήρου σε μια μέρα, σε έναν χώρο απροσδιόριστο, ας πούμε αύλειος χώρος στο παλάτι ή, γιατί όχι, αποστειρωμένο νεκροτομείο, πάντως είναι καθαρός συμβολισμός για μια καθεστωτική δυστοπία. Οι έξι ηθοποιοί είναι καθισμένοι σε ευθεία γραμμή, συγκεντρώνονται, αφουγκράζονται το κοινό, αναπνέουν, θαρρείς, την ενσυναίσθησή του και, ενώ δίνουν αρχικά την εντύπωση θεατρικού αναλογίου, αίφνης γίνονται ρόλοι- χαρακτήρες, κάθε που το επιτάσσει η ιστορία και η μελετημένη στη λεπτομέρεια άποψη – στοχαστική προσέγγιση της σκηνοθέτιδος.

Η δράση απαλλάσσεται από διαιρέσεις– στάσιμα. Οι οκτώ σκηνές του έργου αναγγέλλονται από τον αφηγητή, χαμένος τις περισσότερες φορές μέσα στην πλατεία ή από τη σκηνοθέτιδα, που άλλοτε κάθεται στη σκηνή κι άλλοτε ανάμεσα στους θεατές.

Αυτή η Αντιγόνη του Ανούιγ στηρίζεται στις δραματικές ενότητες, όπως οικειοποιήθηκαν από τους Γάλλους κλασικιστές. Ο Χορός- αφηγητής πλαισιώνει την τραγωδία με πρόλογο και επίλογο. Στον πρόλογο απευθύνεται άμεσα στο κοινό και εμφανίζεται συνειδητοποιημένος ως προς το θέαμα: «είμαστε εδώ απόψε για να πάρουμε μέρος στην ιστορία της Αντιγόνης».

Σε αντίθεση με το συμβατικό μελόδραμα, για παράδειγμα, δεν μας ζητείται να αναστείλουμε τη δυσπιστία μας ή να παρακολουθήσουμε ένα θέαμα που θα περνούσε απρόσκοπτα ως πραγματικότητα. Κατά κάποιο τρόπο, όπως και ο αρχαίος προκάτοχός του, Ο αφηγητής- Χορός (εξαιρετικός ο Χρήστος Στέργιογλου) προετοιμάζει μια τελετουργία.

Η απουσία τέτοιων τελετουργιών στο σύγχρονο θέατρο, ίσως εξηγεί γιατί αυτή η πρώτη σκηνή μπορεί να φαίνεται κάπως «τεχνητή». Στο αρχαίο ελληνικό δράμα ο Χορός καθοδηγούσε το κοινό σε μια σαφή, σωστή θεματοποίηση. Στην «Αντιγόνη» του Ανούιγ το δράμα είναι περίπλοκο, θολό και ηθικά διφορούμενο, για να θεωρηθεί μια άμεση αλληγορία ή μια ξεκάθαρη πολιτική πράξη.

Και είναι ακριβώς οι ηθικές ασάφειες που κατοικούν στο σχέδιο της αρχιτεκτόνισσας – σκηνοθέτιδας Μαρίας Πρωτόπαππα, το οποίο φανερώνει στη σκηνή ότι η ενσάρκωση αυτών των αμφισημιών δεν είναι, τελικά, η Αντιγόνη, αλλά ο χαρακτήρας που δεσπόζει στην καρδιά της ιστορίας. Ο Κρέοντας!

Ο Κρέων, που ξέρει τη βρωμιά της εξουσίας, ωφελιμιστής, αποδέχεται τη ζωή και προσπαθεί με τον δικό του τρόπο και κάνει ό,τι του επιτρέπει ο τίτλος του, η θέση του, να καταστήσει τον κόσμο ετούτο λιγότερο εξωφρενικό. Ρεαλιστής και απολύτως προσγειωμένη προσωπικότητα, συνειδητοποιημένη ως προς εκείνο που τάχτηκε να υπηρετήσει.

Επιφανειακά είναι ένα παιχνίδι επιχειρημάτων αυτή η μεταμοντέρνα παράσταση. Ο ορθολογικός Κρέων μιλά για την κοινωνική αξία της τάξης. Η αντιδραστική νεαρή Αντιγόνη μιλά για δικαιοσύνη, όμως η ανάλυση των επιχειρημάτων τους είναι σαν να εξερευνάμε τη νομική θεωρία στο «Η Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων». Είναι η ποίηση η σημασία των ονείρων ή ο εφιάλτης; Ο εφιάλτης υποδηλώνει φασισμό, ωστόσο, θολώνει τα όρια του χρόνου.

Το κακό όνειρο αποκτά υπόσταση χάρις στο στατικό σκηνικό της Εύας Νάθενα, με τα πτώματα στους σάκους, οδυνηρός συμβολισμός του πολέμου και των συνεπειών του. Ακόμα και το λευκό, στις καρέκλες και στον τοίχο – φόντο, είναι απλά ένας καμβάς, στον οποίο η σκηνοθεσία μεταφέρει όλες τις συγκεκριμένες πληροφορίες. Θαρρώ, πώς το λευκό χρώμα είναι η βάση για ένα άτομο να εκφράσει τα συναισθήματα και τις σκέψεις του. Το βρίσκω εύρημα που λειτουργεί συμβολικά και προϊδεάζει το κοινό για μια ιδιόμορφη, ιδιαίτερη συνθήκη, πέρα από τις καθιερωμένες θεατρικές συμβάσεις στις σύγχρονες μεταφορές παλιότερων έργων.

Αντίθετα, τα κοστούμια είναι απλά και σημερινά, (με εξαίρεση το ταγιέρ του/των Φρουρών, υποθέτω αναγωγή στους αρχέγονους χρόνους, όπου ο άνθρωπος ήταν μυθολογικά ανδρόγυνος), αποπνέουν ανθρωπιά και καθημερινότητα. Σημειωτέον ότι το ελάχιστο ηχητικό περιβάλλον που δημιουργεί ο Λόλεκ, καθώς και οι φωτισμοί της Μελίνας Μάσχα υπογραμμίζουν τη μετάβαση από την ανθρώπινη οντότητα στην «ινδαλματική» της υπόσταση.

Η σκηνοθέτις χαράσσει τη γραμμή της σε μια ζώνη ασφυκτική, που περιστασιακά τη χαλαρώνει με την ανάμειξη ηθοποιών και θεατών.

Άλλωστε ο Ανούιγ έγραψε το έργο σε κρίσιμη καμπή της ναζιστικής κατοχής. Ο Κρέοντας εδώ ισοδυναμεί, θαρρείς, με συνεργάτη της δωσίλογης «κυβέρνησης του Βισύ» και η Αντιγόνη με μια Γαλλίδα αντιστασιακή που διαθέτει πάθος, νιάτα, επαναστατικό χαρακτήρα και ιδεολογικά κίνητρα στην ανυπακοή της. Ο Βασιλιάς είναι το γήρας, η καθεστηκυία τάξη πραγμάτων, οι διεφθαρμένοι συμβιβασμοί της Realpolitik.

Οι ερμηνείες, συναρπαστικές. Ο Χρήστος Στέργιογλου είναι ο ιδανικός είρωνας αφηγητής – Χορός, με φωνή και βλέμμα, βέλη που βρίσκουν στο κέντρο τον στόχο τους.

Η χαρισματική ηθοποιός και ευρηματική σκηνοθέτις Μαρία Πρωτόπαππα, ελίσσεται αριστοτεχνικά ανάμεσα σε ρόλους και σε σκηνοθέτη. Ερμηνεύει χαρακτήρες ( Ισμήνη και Αντιγόνη), καθοδηγεί την ομάδα, αφηγείται την ιστορία. Είναι ο πρώτος και ο τελευταίος λόγος στην παράσταση. Άλλοτε αυστηρή, άλλοτε τρυφερή, άλλοτε επίπεδη, πάντα εντυπωσιακή και ουσιαστική.

Η πρωτοεμφανιζόμενη Ηλέκτρα Μπαρούτα, καλότυχη, μυρώνεται στο δράμα από σημαντικούς «αναδόχους», είναι η απείθαρχη Αντιγόνη που αντιστέκεται σθεναρά στις εθιμοτυπικές και νομικά επιβεβλημένες απαιτήσεις του Βασιλιά. Είναι η μόνη που διεκδικεί και πληρώνει για τη θέση της: «Εγώ μπορώ ακόμα να πω όχι». Με αυτή και μόνο τη φράση φέρνει την ανθρώπινη όψη της ιστορίας του Σοφοκλή, που επανάφερε ο Ανούιγ στο 20Ο αιώνα, με τη δική του άποψη- τοποθέτηση.

Ο εξαίρετος Γιάννης Τσορτέκης ερμηνεύει συγκλονιστικά τον, κάθε άλλο παρά γαλαζοαίματο Κρέοντα, που, ως κατ’ ανάγκη βασιλιάς, δεν έχει άλλη επιλογή από το να παίξει στην ιστορία πειστικά τον ρόλο του εξουσιαστή, του αντιπαθούς και ανάλγητου ηγέτη. Γνωρίζει ότι η θέση που υπηρετεί δεν είναι περιπέτεια, αλλά υποχρέωση στο καθήκον. Και είναι, όντως, ένας νομοταγής «κακός», ένας άνακτας – κοινός θνητός, που, είτε σου αρέσει είτε όχι, τον αποδέχεσαι και τον εκτιμάς.

Η Αντιγόνη πεθαίνει και ακολουθούν οι παράπλευρες απώλειες. Πεθαίνει και ο υιός Αίμων (πολύ καλός ο Δημήτρης Μαμιός), έχοντας προλάβει να πει στον πατέρα του «μπαμπά, κάνε με να σε θαυμάσω πάλι», η Ισμήνη το ίδιο, όπως και οι Φρουροί. Σταδιακά οι καρέκλες αδειάζουν. Τα λευκά σπετσάτα- τοιχία στο βάθος της σκηνής αφαιρούνται και το μαύρο του σκότους κυριαρχεί πλέον. Μένει τελευταίος στη σκηνή ο αφηγητής – αγγελιαφόρος που λέει τις θλιβερές ειδήσεις. Κλείνει τα φερμουάρ στους νεκρικούς σάκους. Οι νεκροί κείτονται στα δάπεδο. Εικόνα που δεν έλλειψε από τα μάτια μας μέχρι σήμερα κι ούτε πρόκειται να εκλείψει ποτέ. Ο αφηγητής- Χορός δίνει σήμα: αυλαία!

 Επίλογος

Ο Σοφοκλής έγραψε μια τραγωδία που στον πυρήνα της υπάρχουν οι αρχές που μας διέπουν: η τιμή, η οικογένεια και οι Θεοί. Ο Ανούιγ την μετατρέπει σε ένα ισχυρό αντιπολεμικό δράμα γεμάτο αιχμές για την άρχουσα τάξη, την εξουσία και την δύναμη ενός ανθρώπου που τολμά να στέκει απέναντι της ολομόναχος, χωρίς δεκανίκια – θεούς.

Αυτή η παράσταση που φιλοξενεί το «Αριστοτέλειον» Θεσσαλονίκης, εστιάζει στη μεταθεατρικές πτυχές του έργου, που είναι, κυρίως, οι καταστάσεις στις οποίες είμαστε παγιδευμένοι, δίχως να έχουμε δυνατότητα απεγκλώβισης ή, έστω, κάποιου ελέγχου σ’ αυτές.

Συντελεστές:

Μετάφραση: Μάριος Πλωρίτης

Σκηνοθεσία, Δραματουργική Επεξεργασία: Μαρία Πρωτόπαππα

Σκηνικός χώρος-Κοστούμια: Εύα Νάθενα

Κίνηση: Κατερίνα Φωτιάδη

Μουσική: Λόλεκ

Φωτισμοί: Μελίνα Μάσχα

Βοηθοί Σκηνοθέτη: Δημήτρης Σταυρόπουλος, Ορέστης Σταυρόπουλος

Βοηθός Ενδυματολόγου: Έλσα Γκόγκογλου

Φωτογραφίες προώθησης: Ρούλα Ρέβη

Φωτογραφίες παράστασης: Μαριλένα Αναστασιάδου

Μακιγιάζ προωθητικής φωτογράφισης: Σίσσυ Πετροπούλου

Κοσμήματα φωτογράφισης: Noilence

Video-trailer παράστασης: Μιχαήλ Μαυρομούστακος

Γραφιστικά- Σχεδιασμός Αφίσας: Γιάννης Σταματόπουλος

Επικοινωνία παράστασης: ΑνζελίκαΚαψαμπέλη

Διεύθυνση παραγωγής: Αναστασία Καβαλλάρη

Εκτέλεση Παραγωγής: KartProductions-Μαρία Ξανθοπουλίδου

ΠΑΙΖΟΥΝ: Χρήστος Στέργιογλου, Γιάννης Τσορτέκης, Δημήτρης Μαμιός, Δημήτρης Μαργαρίτης, Ηλέκτρα Μπαρούτα και η Μαρία Πρωτόπαππα

ΠΑΥΛΟΣ ΛΕΜΟΝΤΖΗΣ

Πηγή: KavalaWebNews

Related Topics:
Up Next

«Το θείο τραγί» του Γιάννη Σκαρίμπα από την ομάδα «Γκραν Γκινιόλ» στη «Μικρή Σκηνή» Θεσσαλονίκης

Don't Miss

Έκθεση «Γελοιογραφίες» στο Μουσείο Μοχάμετ Άλι

Continue Reading
Advertisement

You may like

Click to comment

You must be logged in to post a comment Login

Leave a Reply

Ακύρωση απάντησης

Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.

Πολιτισμός

Το Δημοτικό Ωδείο Καβάλας ευχαριστεί τον Δημοσθένη Τουλκίδη

Το-Δημοτικό-Ωδείο-Καβάλας-ευχαριστεί-τον-Δημοσθένη-Τουλκίδη

Το Δημοτικό Ωδείο Καβάλας ευχαριστεί θερμά τον κ.  Δημοσθένη Τουλκίδη για την ευγενική δωρεά ενός δίσκαλου αρμονίου,  μάρκας Yamaha, μοντέλο «Electon», το οποίο θα χρησιμοποιηθεί για την κάλυψη των εκπαιδευτικών αναγκών των μαθητών του ΔΩΚ.

Αξίζει να σημειωθεί ότι τέτοιες ενέργειες είναι αξιέπαινες  και οποιαδήποτε συνδρομή στο εκπαιδευτικό έργο είναι ευπρόσδεκτη, γιατί οι υποδομές του Ωδείου βελτιώνονται και η παρεχόμενη εκπαίδευση αναβαθμίζεται.

Ο Πρόεδρος του Δ.Σ. του ΔΩΚ

Παναγιώτης Παπαδόπουλος

Πηγή: KavalaWebNews

Continue Reading

Πολιτισμός

«Οι Λουόμενες» της Κατερίνας Μαυρογεώργη στο Αντιγόνη Βαλάκου

«Οι-Λουόμενες»-της-Κατερίνας-Μαυρογεώργη-στο-Αντιγόνη-Βαλάκου

Το Υδροθεραπευτήριο «Ο Ασκληπιός» ανοίγει ξανά. Αυτή τη φορά στην Καβάλα. «Οι Λουόμενες», σε κείμενο και σκηνοθεσία της Κατερίνας Μαυρογεώργη, μετά από τα συνεχόμενα sold out και τις διθυραμβικές κριτικές που απέσπασαν στις παραστάσεις της Αθήνας, υποδέχονται ξανά τους θεατές στο θέατρο Αντιγόνη Βαλάκου. Στην «ιαματική» αυτή παράσταση κυριαρχούν οι δυνατές ερμηνείες των Κατερίνα Λάττα, Νικολίτσα Ντρίζη και Μαρία Πετεβή.

Υπόθεση

«Παραμονή Πρωτοχρονιάς, και σε μία μικρή επαρχιακή λουτρόπολη οι δρόμοι έχουν ερημώσει, καθώς όλοι ετοιμάζονται για την αλλαγή του χρόνου. Κι όμως, το Υδροθεραπευτήριο «Ο Ασκληπιός» είναι ανοιχτό… Εκεί μέσα βρίσκονται τρεις άγνωστες μεταξύ τους γυναίκες. Η Λύντια είναι η ιδιοκτήτρια του «Ασκληπιού», η Κάτια και η Μαρία λουόμενες που καταφθάνουν απρόσμενα. Καμία από τις τρεις δεν έχει θέμα υγείας, όμως κάθε μία κουβαλά κι από ένα μυστικό που τη βαραίνει και την αγριεύει. Και οι τρεις έχουν κάτι να ξεπλύνουν, και οι τρεις ψάχνουν από κάτι να ξεφύγουν.

Οι τρεις λουόμενες γνωρίζονται και αρχίζουν να παρακολουθούν όπερα από ένα μικρό κόκκινο τηλεορασάκι, τον Αστακό. Παθιάζονται με την Τραβιάτα και την Μαντάμ Μπατερφλάι, ταυτίζονται με τα τραγικά φινάλε που επιφυλάσσει η όπερα στις πρωταγωνίστριές της, καθώς τα πάθη τους μοιάζουν με τα δικά τους και τα λιμπρέτα φαίνεται να μιλούν για τους δικούς τους δαίμονες. Όσο κυλάει η ώρα στο υδροθεραπευτήριο, οι τρεις γυναίκες συνδέονται μεταξύ τους, το ιαματικό νερό αρχίζει να καίει την επιφάνεια των πραγμάτων και τα μυστικά είναι έτοιμα να ξεχειλίσουν από μέσα τους σαν πηγές που αναβλύζουν.

Κι ενώ το νέο έτος καταφθάνει ηρωικά, μέσα από έναν αυθόρμητα τελετουργικό χορό, οι ηρωίδες φτάνουν σε μία εκστατική κατάσταση όπου ουσιαστικά εξαγνίζουν η μία την άλλη.»

Το έργο διακρίθηκε τόσο για την πλοκή του, όσο και για το έντονο χιούμορ του. Μέσα από έναν γρήγορο ρυθμό θίγει καίρια ζητήματα της γυναικείας ταυτότητας και της ανάγκης για αυτοπροσδιορισμό πέρα των κοινωνικών ρόλων που αποδίδονται σε κάθε φύλο. Ζητήματα που υπό το φως της βίαιης επικαιρότητας, αλλά και των αλλαγών που έφεραν στο θέατρο και στη ζωή μας η πανδημία και η κρίση φωτίζονται από ένα νέο πρίσμα και μοιάζουν να βρίσκονται ακόμα πιο κοντά μας.

Έγραψαν για την παράσταση:

 «Η Κατερίνα Μαυρογεώργη σκηνοθετεί και την παράσταση μεταδίδοντας τη θέρμη και την τρυφερότητα για τις ηρωίδες που έπλασε  στη σκηνική ενσάρκωσή τους. Οι τρεις ερμηνεύτριες αστράφτουν επί σκηνής, δίνοντας σώμα και ψυχή σε τρεις διαφορετικές ιδιοσυγκρασίες, απολαυστικές η καθεμία ξεχωριστά και με υπέροχη χημεία μεταξύ τους.Μια παράσταση-ίαμα για όλους, των θεατών συμπεριλαμβανομένων»

Τώνια Καράογλου, Αθηνόραμα

«Αν η Κατερίνα Μαυρογεώργη είχε ζητήσει τη γνώμη μου, θα της είχα πει να μη βιαστεί να γράψει, και αν το πράξει οπωσδήποτε να μην το σκηνοθετήσει η ίδια. Θα είχα κάνει λάθος και στα δύο: έγραψε μια εργάρα και σκηνοθέτησε μια παραστασάρα.»

Γιώργος Βουδικλάρης, elculture.gr

«Μια παράσταση αληθινή, μην τη χάσετε.» Μαντώ Χαντζή, debop.gr

«Πριν από τις προσλαμβάνουσες του metoo αλλά και της εκκίνησης ενός δημόσιου διαλόγου για τη θέση της γυναίκας, η Κατερίνα Μαυρογεώργη έγραψε ένα έργο – φωνή στην ελευθερία των γυναικών να υπάρχουν ελεύθερες, να χαίρονται το σώμα τους, τις επιλογές τους, χωρίς να καταπιέζονται από στερεότυπα.»

Στέλλα Χαραμή, monopoli.gr

«Η Μαρία Πετεβή με την επαναστατική της νιότη, η Κατερίνα Λάττα, πόσο φοβερή στο να σε κάνει να γελάς, να νιώσεις, να σκεφτείς και η Νικολίτσα Ντρίζη, ιδιοκτήτρια του υδροθεραπευτηρίου τόσο φυσική στο πάιξιμό της θα σου βγάλει ανεπιτήδευτα και το γέλιο μα και τη συγκίνηση στη δραματική στιγμή.»

Σοφία Αλεξίου, Mom And The City

«Μπορεί να είναι το δεύτερό της έργο και να γράφτηκε πριν από την πανδημία, αλλά ο ρέων λόγος και η τρυφερότητα για τις ηρωίδες και τις πληγές τους, οι δύσκολες εξομολογήσεις και η διακωμώδηση του τραύματος, η διαπλοκή των ιστοριών με την τραγική μοίρα των γυναικών στην όπερα παραδίδουν ένα έργο βαθιά ανθρώπινο και λυτρωτικό».

Ιωάννα Σωτήρχου, Εφημερίδα των Συντακτών

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ 

Κείμενο-Σκηνοθεσία: Κατερίνα Μαυρογεώργη

Μουσική: Δημήτρης Τάσαινας

Σχεδιασμός Φωτισμών: Σεραφείμ Ράδης, Γιάννης Καραμπάτσος

Κοστούμια: Ιφιγένεια Νταουντάκη

Επιμέλεια σκηνικού χώρου: Άρτεμις Φλέσσα

Σχεδιασμός επιγραφής «Ο Ασκληπιός»: Θάλεια Μέλισσα

Βοηθοί σκηνοθέτη: Μαριτίνα Κουτσοχιώνη, Έλια Ζαχαριουδάκη, Μαρία Μακρή

Παίζουν: Κατερίνα Λάττα, Νικολίτσα Ντρίζη, Μαρία Πετεβή

Voice Over: Αλέξανδρος Χρυσανθόπουλος

Παραγωγή: ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΟΜΑΔΑ INKAL

Διάρκεια παράστασης: 80 λεπτά

Το κείμενο των Λουόμενων κυκλοφορεί από την Κάπα Εκδοτική.

«Οι Λουόμενες» της Κατερίνας Μαυρογεώργη

Κυριακή 12/2 στις 20.00

Δευτέρα 13 – Τρίτη 14/2 στις 21.00

Θέατρο Αντιγόνη Βαλάκου

Τιμές εισιτηρίων: Γενική Είσοδος 14€, Μειωμένο 12€ (φοιτητικό, κάρτα ανεργίας, ΑΜΕΑ)

 Προπώληση εισιτηρίων καθημερινά από την Τετάρτη 8 Φεβρουαρίου 11.00 – 14.00 & 18.00 – 20.00 στο Κέντρο πληροφόρησης επισκεπτών Δήμου Καβάλας (πρώην ΕΟΤ) Κεντρική Πλατεία, τηλ: 2510-620566.

Ηλεκτρονική Προπώληση: http://viva.gr

 Για περισσότερες πληροφορίες και κρατήσεις θέσεων μπορείτε να καλείτε στα τηλέφωνα του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Καβάλας 2510. 220876 – 7 ώρες γραφείου.

*Οι παραστάσεις – εκδηλώσεις στο θέατρο Αντιγόνη Βαλάκου θα πραγματοποιούνται ακολουθώντας τις ειδικές οδηγίες των υγειονομικών αρχών, με προτεραιότητα τη δημόσια υγεία και με αίσθημα ευθύνης απέναντι στο κοινό και τους καλλιτέχνες.

 ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Καβάλας

Πηγή: KavalaWebNews

Continue Reading

Πολιτισμός

Ο αξιόποινος μα και αξιέπαινος «Συνεργός» του Γιώργου Χριστοδούλου από το ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας

Ο-αξιόποινος-μα-και-αξιέπαινος-«Συνεργός»-του-Γιώργου-Χριστοδούλου-από-το-ΔΗΠΕΘΕ-Καβάλας

Πρόλογος

Γυναικοκτονία! Πιθανώς, πολλοί συντηρητικοί κύκλοι στην Ελλάδα να μην αποδέχονται τον συγκεκριμένο όρο και να τον θεωρούν μια απόπειρα να «φορεθεί» ιδεολογικό πρόσημο στις δολοφονίες, ενώ άλλοι, ακόμα πιο ακραίοι, ισχυρίζονται ότι αυτός ο όρος δεν μπορεί να αφορά τα επί της Ευρώπης δρώμενα.

Η αλήθεια είναι, βέβαια, πολύ διαφορετική. Ο όρος έχει καθιερωθεί επιστημονικά και ο ορισμός του έχει δοθεί από το Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο για την Ισότητα των Φύλων.

Σύμφωνα, λοιπόν, μ’ αυτόν τον ορισμό «γυναικοκτονία» είναι: δολοφονίες γυναικών και κοριτσιών εξαιτίας του φύλου τους, οι οποίες διαπράττονται ή γίνονται ανεκτές τόσο από ιδιώτες όσο και από δημόσιους φορείς.

Ο όρος περιλαμβάνει μεταξύ άλλων τη δολοφονία γυναίκας ως αποτέλεσμα άσκησης βίας από ερωτικό σύντροφο, τον βασανισμό και τη δολοφονία γυναίκας ως αποτέλεσμα μισογυνισμού, τη δολοφονία γυναικών και κοριτσιών ως «εγκλήματα για λόγους τιμής» και λοιπές μορφές δολοφονίας, τη στοχευμένη δολοφονία γυναικών και κοριτσιών στο πλαίσιο ένοπλων συγκρούσεων, και περιπτώσεις γυναικοκτονίας οι οποίες συνδέονται με συμμορίες, το οργανωμένο έγκλημα, εμπόρους ναρκωτικών και την εμπορία γυναικών και κοριτσιών.

Ο συγγραφέας και σκηνοθέτης Γιώργος Χριστοδούλου ευαισθητοποιήθηκε από τα πολλά συμβάντα γυναικοκτονίας στη χώρα μας και έγραψε ένα έργο, τοποθετώντας μεν τα σύνορά του στην πόλη της Βέροιας, αλλά στην ανάπτυξή του τα αποσύρει και διευρύνει το «δια ταύτα», εφόσον το ζήτημα είναι οικουμενικό.

Το αυτό θέμα δεν είναι η πρώτη φορά που ανεβαίνει στο θέατρο. Πέρυσι παραστάθηκε στην Αθήνα το «Ουράνιο Τόξο» της Εύας Γκουντάρα, προηγήθηκε το «Γεύμα» της Λείας Βιτάλη, σαφώς και άλλα από την παγκόσμια δραματουργία, αλλά επειδή τα εγκλήματα συνεχίζονται, δυστυχώς, με τελευταίο αυτό της Νίκαιας, όπου εκ των υστέρων οι γείτονες που ήξεραν για την κακοποίηση της γυναίκας από τον σύζυγό της, έβλεπαν, άκουγαν κραυγές και δε μιλούσαν, λάλησαν στις κάμερες.

Υπόθεση

Μ’ αφορμή ένα αληθινό περιστατικό γυναικοκτονίας το 2020, στη Βέροια, που απασχόλησε έντονα την ελληνική κοινή γνώμη, ο Γιώργος Χριστοδούλου γράφει το θεατρικό έργο «Ο Συνεργός» το οποίο και σκηνοθετεί.

Ο Αποστόλης ζει ήρεμα τη ζωή του μαζί με τη γυναίκα του στο χωριό, όταν ένα βράδυ ο αγαπημένος του ξάδερφος θα του ομολογήσει πως σκότωσε την κοπέλα του, ζητώντας του να τον βοηθήσει να κρύψει το πτώμα. Εκείνος δέχεται και τότε ξεκινάει ένα γαϊτανάκι καταστροφής, ψεμάτων και ενοχών.

Σε μια εποχή που τα όρια του καλού και του κακού διερευνώνται εκ νέου, ο Γιώργος Χριστοδούλου, στην τρίτη του προσωπική σκηνοθεσία, μαζί με τους ηθοποιούς της παράστασης, προσπαθούν να κατανοήσουν το πώς ένας άνθρωπος αλλά και μια ολόκληρη κοινωνία, γίνεται πολύ εύκολα συνεργός.

 Ανάγνωση

Η έννοια του καλού και του κακού ορίζονται πάνω στη σχέση του ανθρώπου με τον ίδιο του τον εαυτό και ανάμεσα σε αυτόν με τους συνανθρώπους του. Το καλό και το κακό σχετίζονται με την ύπαρξη ήθους και την απώλεια ήθους σε έναν άνθρωπο, αντίστοιχα. Ο άνθρωπος γεννιέται χωρίς ήθος. Επομένως, το κακό ενυπάρχει σε αυτόν εκ γενετής. Ο «οπλισμός» του ανθρώπου και της κοινωνίας του με ήθος προϋποθέτει μία σχετική προδιάθεση του ατόμου, ώστε να δεχθεί να ασκηθεί σε πράξεις που θεμελιώνουν ένα σχετικό ηθικό υπόβαθρο. Άρα, το καλό είναι μία αξία διαφορετική από το κακό και είναι επίκτητη όπως και όλες οι ηθικές αρετές.

Επιπροσθέτως, η σιωπή για λόγους ευθυνοφοβίας περισσότερο, παρά αδιαφορίας, αυτοπτών μαρτύρων σε βίαια και ακραία περιστατικά και, μάλιστα, επαναλαμβανόμενα στην περιοχή τους, όχι μόνο ακυρώνει το απόφθεγμα «η σιωπή είναι χρυσός» αλλά επιβεβαιώνει το ρητό «ο σιωπών δοκεί συναινείν».

Οι δύο αυτές παράγραφοι θεωρώ ότι είναι το «δια ταύτα» του έργου που έγραψε ο Γιώργος Χριστοδούλου, έχοντας πηγή έμπνευσης ζοφερές καταστάσεις που αφορούν στα εγκλήματα έμφυλης βίας και με επίκεντρο την πασίγνωστη γυναικοκτονία του 2005 στη Βέροια.

Η παράσταση

Αδρεναλίνη στα ύψη. Κόκκινο της φωτιάς, σαν κι αυτή που σιγοκαίει από την αρχή της παράστασης. Σύντομα η θρυαλλίδα εκρήγνυται, γίνεται πυρκαγιά, τυλίγει τα πρόσωπα, οι σπίθες αγκαλιάζουν την πλατεία κι όταν χορταίνει το κακό καταλήγει σε μια ήρεμη, ήσυχη, στάχτη. Εκεί στ’ αποκαΐδια πάνω, οι τέσσερις εξαιρετικοί ηθοποιοί της παράστασης υποκλίνονται στο κοινό και η αίθουσα με τη σειρά της υποκλίνεται σ’ αυτούς. Και σε κείνους που έχτισαν αυτό το οικοδόμημα τέχνης ή, αν θέλετε, αυτό το ενενηντάλεπτο κατηχητικό.

Αν και η μεταφορά στο θέατρο πραγματικών γεγονότων, όπως αυτό του 2005 στην ελληνική επαρχία, με τα τόσο έντονα στοιχεία ναρκισσισμού και αγωνίας που εμφανίστηκαν στην τηλεόραση, είναι δύσκολη και προκλητική, εντούτοις, ο Γιώργος Χριστοδούλου κατάφερε να δομήσει ένα κείμενο γεμάτο δύναμη και εκφραστικότητα, που ίσως στην αρχή ξαφνιάζει τον απροετοίμαστο θεατή με την προσέγγιση του, αλλά σύντομα τον απορροφά απόλυτα. Τον καθιστά «ένορκο» απέναντι στον αυτουργό, τον αναγκάζει να ερευνήσει τον εσωτερικό του κόσμο, να ανιχνεύσει θέσεις και αντιθέσεις του στο ζήτημα της συνέργειας του αυτόπτη ή αυτήκοου μάρτυρα, να χρωματίσει την ενσυναίσθησή του με το λευκό της αθωότητας ή το μαύρο της ενοχής.

Η σκηνοθεσία από τον ίδιο τον συγγραφέα δίνει έμφαση στη λεπτομέρεια. Σκηνές εκρηκτικές σε γρήγορους ρυθμούς, θαρρείς ένα δάνειο από το «Σπιρτόκουτο» του Οικονομίδη, σκηνές ένοχης σιωπής που καθηλώνουν τον θεατή, εμβόλιμα βίντεο σε ρόλο επεξηγηματικό, μα και περιγραφικό και κινηματογραφικές σεκάνς που μεγεθύνουν την ουσία, ελληνικά τραγούδια λαϊκά και έντεχνα, θέματα υπαινικτικά για συναισθηματικές καταστάσεις ηρώων και, σαφώς, έξυπνη εκμετάλλευση όλων των χώρων του θέατρου.

Ο συγγραφέας κρατά τα αληθινά γεγονότα και προσθέτει το δικό του μυθοπλαστικό πλαίσιο της οικογένειας του συνεργού, ενώ τα πρόσωπα που παίρνουν μέρος στη δράση είναι ο ίδιος ο δράστης, η μητέρα του θύματος και η σύζυγος του συνεργού.

«Είχα στο μυαλό μου, μελετώντας την υπόθεση, ότι υπάρχει ένα πρόσωπο που μέσα σε ένα βράδυ γίνεται συνεργός σε ένα τέτοιου τύπου έγκλημα από το πουθενά» δηλώνει ο Γιώργος Χριστοδούλου, ο οποίος δεν προσεγγίζει την ιστορία του ούτε από την πλευρά του θύματος ούτε από την πλευρά του θύτη, αλλά μέσα από το πρίσμα του περίγυρου που εμπλέκεται ουσιαστικά σ’ αυτό το ανθρώπινο δράμα.

Θα μπορούσα να χαρακτηρίσω την παράσταση του Γιώργου Χριστοδούλου «διδακτικό θέατρο», επειδή, μέσα από τον ρεαλισμό του αποσκοπεί στο να κατηχήσει το κοινό, καλώντας το να επεξεργαστεί ένα θέμα- πρόβλημα, να κατανοήσει μια νοσηρή κατάσταση (παθογένεια κοινωνίας – βλέπω, σιωπώ, συγκαλύπτω), και να υιοθετήσει μετά τη θέαση μια συγκεκριμένη ηθική ή πολιτική στάση. ΄Άλλωστε η παράσταση προσφέρει με σαφήνεια τη δύναμη του μηνύματος: Γνωρίζω και σιωπώ, είμαι συνεργός!

Η διανομή ευτύχησε στην απόδοση των ερμηνευτών.

Η ερμηνεία ενός ηθοποιού, στο όποιο έργο καλείται να υπηρετήσει, ποικίλει από την προβλεπόμενη, την κανονισμένη υπόκριση από τον σκηνοθέτη -συγγραφέα, μέχρι μια προσωπική μεταφορά, μια πλήρη αναδημιουργία εκ μέρους του ηθοποιού με βάση τις ικανότητές του. Ακριβώς αυτό συμβαίνει στην παράσταση από τον Χρήστο Κοντογεώργη, τον Γιώργο Τριανταφυλλίδη, την Μαρία Προϊστάκη, οι οποίοι αναλαμβάνουν πλήρως την κατασκευή των σημασιών, ώστε η ερμηνεία τους δε συνιστά μια δεύτερη γλώσσα, αλλά το ίδιο το υλικό του θέματος.

Δυνατή ερμηνεύτρια και η Φανή Παναγιωτίδου στον ρόλο της μητέρας, η οποία μελετημένα αναταράσσει τα ηθικά διλήμματα του συνεργού, ας πούμε ανάμεσα στο οικογενειακό, στο καθαρά συναισθηματικό και στο κοινωνικό καθήκον.

Μέσα στο λευκό κυβιστικό σκηνικό του Αλέξανδρου Γαρνάβου και της Τζίνας Ηλιοπούλου – ένα πεδίο όπου η σιωπή και η έκρηξη αντιμάχονται, ενώ ξεχύνεται από τη γλάστρα στο δάπεδο το χώμα, υπόγειος θανατερός ρύπος βρωμίζοντάς το – το θέμα αναδύεται χωρίς να υποβιβάζεται η παράσταση σε λαϊκό μελό, σε μια σκηνική συνάντηση ρεαλισμού και ντοκουμέντου.

Η μουσική επιμέλεια του Γιάννη Λατουσάκη, ένα «ναΐφ» μοτίβο, ντύνει την παράσταση, ενώ οι φωτισμοί της Ναυσικάς Χριστοδουλάκου ακολουθούν τα συναισθηματικά σκαμπανεβάσματα. Από το φως στο σκοτάδι και τανάπαλι.

Επίλογος

Μέσα από τη γλώσσα του συμμετοχικού θεάτρου, ο θεατής γίνεται ταυτόχρονα και πρωταγωνιστής, που δρα, αλληλεπιδρά και μπορεί να ανατρέψει την αρνητική συνθήκη που του παρουσιάζεται, με στόχο να αναζητηθεί συλλογικά η «λύση» και να προχωρήσει στη συλλογική δράση.

Τα τελευταία χρόνια, οι λέξεις γυναικοκτονία, σεξουαλική κακοποίηση, revenge porn βρίσκονται πλέον καθημερινά στις συζητήσεις όλων μας και ιδιαίτερα των νέων ανθρώπων που βιώνουν την αυξανόμενη βία.

Οφείλουμε, λοιπόν, να δώσουμε διέξοδο σε παλιές και νέες γενιές και να αναπτύξουμε τρόπους αντιμετώπισης και διαχείρισης της κλιμακούμενης έμφυλης βίας και των βαθιά εμπεδωμένων πατριαρχικών συμπεριφορών στην ελληνική κοινωνία.

Το θέατρο, πρωτίστως ως κοινωνικό λειτούργημα και ακολούθως ως ψυχαγωγία, είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος κατήχησης.

Το έργο συνεχίζει τις παραστάσεις του στο θέατρο «Επι Κολωνώ»

Συντελεστές

Σκηνοθεσία – κείμενο: Γιώργος Χριστοδούλου

Συμμετοχή στα Βίντεο-Τραγούδι: Αθηνά Σακαλή

Φωτισμοί: Ναυσικά Χριστοδουλάκου

Σκηνικά – Κοστούμια: Αλέξανδρος Γαρνάβος, Τζίνα Ηλιοπούλου

Παίζουν οι ηθοποιοί: Χρήστος Κοντογεώργης, Γιώργος Τριανταφυλλίδης, Μαρία Προϊστάκη, Φανή Παναγιωτίδου

ΠΑΥΛΟΣ ΛΕΜΟΝΤΖΗΣ

Πηγή: KavalaWebNews

Continue Reading
Advertisement

Προτεινόμενα

  • Νέα Θάσου2 έτη ago

    Προκήρυξη Διεθνούς Διαγωνισμού Ποίησης εις Μνήμη του Πρωτοπρεσβύτερου Ποιητή Γεωργίου Ι. Διαμαντόπουλου. Με θέμα ꓽ «Υπάρχουν Άνθρωποι»

  • Νέα Θάσου2 έτη ago

    Θάσος: Αναστέλλεται η λειτουργία σχολικών τμημάτων και του «Θεαγένη»

  • Νέα Θάσου2 έτη ago

    Ο Δήμαρχος Θάσου για το πρόγραμμα ενίσχυσης επιχειρήσεων της ΑΜΘ με την διαδικασία της μη επιστρεπτέας προκαταβολής

  • Καβάλα2 έτη ago

    Καμπανάκι για την μείωση των δρομολογίων στη γραμμή Πρίνος-Καβάλα

  • Νέα Θάσου2 έτη ago

    Χορωδίες δήμου θάσου 2020

  • Νέα Θάσου2 έτη ago

    Ο Δήμος Θάσου κοντά στον πολίτη, δίνει χρήσιμες συμβουλές για την εξοικονόμηση ενέργειας

  • Νέα Θάσου2 έτη ago

    Ξεκινούν οι εγγραφές στην Παιδική Θεατρική Σκηνή του Δήμου Θάσου

  • Ελλάδα2 έτη ago

    Σε κακούργημα μετατρέπεται το αδίκημα βασανισμού των ζώων

thasos.news

Copyright © 2022 Thasos News | Όροι και Ασφάλεια | Created by yobibyte

Σεβόμαστε την ιδιωτικότητά σας

Ο ιστότοπός μας χρησιμοποιεί cookies. Ορισμένα από αυτά είναι απαραίτητα για τη λειτουργία της ιστοσελίδας μας και άλλα μας βοηθούν να παρέχουμε το μέγιστο των υπηρεσιών μας. Επιλέξτε εσείς ποια cookies αποδέχεστε, τα οποία μπορείτε να αλλάξετε οποιαδήποτε στιγμή.
Αποδοχή
Αλλαγή ρυθμίσεων
Cookie Box Settings Απόρρητο
Cookie Box Settings Απόρρητο

Σεβόμαστε την ιδιωτικότητά σας

Επιλέξτε εσείς ποια cookies αποδέχεστε. Ωστόσο, ορισμένα από αυτά είναι αναγκαία για την σωστή λειτουργία της ιστοσελίδας και μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα ορισμένες λειτουργίες να μην είναι πλέον διαθέσιμες. Για πληροφορίες σχετικά με τη διαγραφή των cookies, συμβουλευτείτε τη λειτουργία βοήθειας του προγράμματος περιήγησης. Μάθετε περισσότερα σχετικά με τα cookies που χρησιμοποιούμε κάνοντας κλικ εδώ

Εδώ μπορείτε να ενεργοποιήσετε ή να απενεργοποιήσετε διαφορετικούς τύπους cookies:

  • Block all
  • Essential
  • Functionality
  • Analytics
  • Advertising

Η ιστοσελίδα θα:

  • Αποθηκεύει την ρύθμιση προτιμήσεων των cookies
  • Επιτρέπει τα cookies περιοδικής λειτουργείας
  • Πιστοποιεί ότι είστε συνδεμένος στον λογαριασμό σας
  • Αποθηκεύει την επιλεγμένη γλώσσα
  • Συγκεντρώνει πληροφορίες τι έχετε εισάγει στις φόρμες επικοινωνίας

Η ιστοσελίδα δεν θα:

  • Αποθηκεύσει τα στοιχεία της σύνδεσης σας
  • Αποθηκεύσει τις ρυθμίσεις των μέσων κοινωνικής δικτύωσης
  • Αποθηκεύσει την επιλεγμένη περιοχή και χώρα σας
  • Εντοπίσει τις σελίδες επισκέψεων και την αλληλεπίδραση σας με αυτές
  • Εντοπίσει την τοποθεσία και την περιοχή σας με βάση την διεύθυνση IP
  • Εντοπίσει τον χρόνο που δαπανάται σε κάθε σελίδα
  • Προσαρμόσει τις πληροφορίες και τη διαφήμιση στα ενδιαφέροντά σας με βάση π.χ. το περιεχόμενο που έχετε επισκεφτεί προηγουμένως
  • Συγκεντρώσει στοιχεία προσωπικής ταυτοποίησης, όπως όνομα και τοποθεσία.

Η ιστοσελίδα θα:

  • Αποθηκεύει την ρύθμιση προτιμήσεων των cookies
  • Επιτρέπει τα cookies περιοδικής λειτουργείας
  • Πιστοποιεί ότι είστε συνδεμένος στον λογαριασμό σας
  • Αποθηκεύει την επιλεγμένη γλώσσα
  • Συγκεντρώνει πληροφορίες τι έχετε εισάγει στις φόρμες επικοινωνίας
  • Αποθηκεύσει τις ρυθμίσεις των μέσων κοινωνικής δικτύωσης
  • Αποθηκεύσει την επιλεγμένη περιοχή και χώρα σας.

Η ιστοσελίδα δεν θα:

  • Εντοπίσει τις σελίδες επισκέψεων και την αλληλεπίδραση σας με αυτές
  • Εντοπίσει την τοποθεσία και την περιοχή σας με βάση την διεύθυνση IP
  • Εντοπίσει τον χρόνο που δαπανάται σε κάθε σελίδα
  • Προσαρμόσει τις πληροφορίες και τη διαφήμιση στα ενδιαφέροντά σας με βάση π.χ. το περιεχόμενο που έχετε επισκεφτεί προηγουμένως
  • Συγκεντρώσει στοιχεία προσωπικής ταυτοποίησης, όπως όνομα και τοποθεσία.

Η ιστοσελίδα θα:

  • Αποθηκεύει την ρύθμιση προτιμήσεων των cookies
  • Επιτρέπει τα cookies περιοδικής λειτουργείας
  • Πιστοποιεί ότι είστε συνδεμένος στον λογαριασμό σας
  • Αποθηκεύει την επιλεγμένη γλώσσα
  • Συγκεντρώνει πληροφορίες τι έχετε εισάγει στις φόρμες επικοινωνίας
  • Αποθηκεύσει τις ρυθμίσεις των μέσων κοινωνικής δικτύωσης
  • Αποθηκεύσει την επιλεγμένη περιοχή και χώρα σας
  • Εντοπίσει τις σελίδες επισκέψεων και την αλληλεπίδραση σας με αυτές
  • Εντοπίσει την τοποθεσία και την περιοχή σας με βάση την διεύθυνση IP
  • Εντοπίσει τον χρόνο που δαπανάται σε κάθε σελίδα

Η ιστοσελίδα δεν θα:

  • Προσαρμόσει τις πληροφορίες και τη διαφήμιση στα ενδιαφέροντά σας με βάση π.χ. το περιεχόμενο που έχετε επισκεφτεί προηγουμένως
  • Συγκεντρώσει στοιχεία προσωπικής ταυτοποίησης, όπως όνομα και τοποθεσία.

Η ιστοσελίδα θα:

  • Αποθηκεύσει τις ρυθμίσεις των μέσων κοινωνικής δικτύωσης
  • Αποθηκεύσει την επιλεγμένη περιοχή και χώρα σας
  • Εντοπίσει τις σελίδες επισκέψεων και την αλληλεπίδραση σας με αυτές
  • Εντοπίσει την τοποθεσία και την περιοχή σας με βάση την διεύθυνση IP
  • Εντοπίσει τον χρόνο που δαπανάται σε κάθε σελίδα
  • Προσαρμόσει τις πληροφορίες και τη διαφήμιση στα ενδιαφέροντά σας με βάση π.χ. το περιεχόμενο που έχετε επισκεφτεί προηγουμένως
  • Συγκεντρώσει στοιχεία προσωπικής ταυτοποίησης, όπως όνομα και τοποθεσία.

Η ιστοσελίδα δεν θα:

  • Αποθηκεύσει τα στοιχεία της σύνδεσης σας
Αποθήκευση και Έξοδος