Πολιτισμός

«Τυφλή, τυφλή φοράδα, πού πας;» σε σκηνοθεσία Διαμιανού Κωνσταντινίδη στην αίθουσα Transcendance – Αγωγός Τέχνης!

Η «ντοπιολαλιά», είπε ο Σωτήρης Δημητρίου, είναι λάθος λέξη. Ποίηση είναι η σωστή. Επομένως, πέντε ποιητικές εικόνες, πέντε ποιητικές ιστορίες του Σωτήρη Δημητρίου, αλλά άγριες, από κείνες που τις λες στο τέλος τους «συγκλονιστικές», επειδή είναι γεμάτες πόνο, χαρά, σπέρμα και αίμα, συνένωσε ο μαέστρος Δαμιανός Κωνσταντινίδης σ’ ένα «θρησκευτικό ορατόριο» για έναν Θεό που ονομάζεται «Ψυχή», μοιρασμένη στην αίθουσα με χαμηλά φώτα, με έναν πομπό υψηλής πιστότητας, την Δέσποινα Σαραφείδου και με αραδιασμένους «δέκτες» σε ανομοιόμορφες καρέκλες. Όπως ο εσωτερικός κόσμος των θεατών.

«Τυφλή, τυφλή φοράδα, πού πας;» είναι ο τίτλος της παράστασης του Δαμιανού Κωνσταντινίδη που αντλήθηκε από φράση-κλειδί ενός εκ των δραματοποιημένων διηγημάτων, της ιστορίας της «Βαλέριας». Τίτλος δηλωτικός της λοξής ματιάς του συγγραφέα πάνω στην πάσχουσα ανθρώπινη μοίρα, υποδηλωτικός της αισθητικής επιλογής του σκηνοθέτη να κατευθύνει το κοινό του στην τραχιά πορεία μιας θεματικής, που εμπεριέχει το ανοίκειο, περιγράφει εκ των ένδον το αποκρουστικό και αφουγκράζεται με τρυφερότητα το επώδυνο.

«Τυφλή, τυφλή φοράδα, πού πας. Κάνεις σαν να μην είδες ήλιο, ούτε θάλασσα, σαν να μην άκουσες τραγούδια. Πού τα καταχώνιασες όλα. Σαν βουρλισμένη κατηφόραγε για το πάρκο – καναδυό χιλιόμετρα, χώρος φυτεμένος, στενός, με λίγα παγκάκια, πλάι στη λεωφόρο. Φόραγε κοντό σκούρο σορτσάκι, απομίμηση δέρματος, και τα μπούτια τονίζονταν ολόασπρα, με χοντρούς κιρσούς κι αραιές μαύρες τρίχες. Από πάνω πουκαμίσα ινδική, θαμπή από τη λέρα. Ένα ξανθό με παχιά χείλη κι άτονο βλέμμα. Όπου έβρισκε σωρούς σκουπίδια, τ’ ανακάτευε για να βρει κουτιά…»

Πώς, όμως, πέντε διηγήματα του Σωτήρη Δημητρίου μπορούν να γίνουν το υλικό για να φτιαχτεί ένας θεατρικός μονόλογος με ουσία; Ο Δαμιανός Κωνσταντινίδης αντλεί έμπνευση από το ζοφερό σύμπαν του Έλληνα συγγραφέα και αναδεικνύει στη σκηνή τις θαυμάσιες ερμηνευτικές δυνατότητες της Δέσποινας Σαραφείδου. Η βραβευμένη με το Κάρολος Κουν (2018) ηθοποιός σηκώνει μόνη στις πλάτες της το ερμηνευτικό βάρος της παράστασης, με τη βαθιά, μεταλλική φωνή της και την υπέροχη άρθρωσή της.

Μια γυναίκα εγκλωβισμένη σ’ ένα ασφυκτικό οικογενειακό περιβάλλον ξαναβρίσκει τη γλώσσα της καθώς θρηνεί το χαμένο παιδί της. Μια γυναίκα του δρόμου, που πουλάει τον γιο της για δυο χιλιάρικα στη Συγγρού, συνδέεται ξανά με τις ρίζες της την ώρα της ύστατης απώλειας. Μια φλέβα που χορεύει άτσαλα αποκαλύπτει τη δύναμη και το χαμόγελο μιας μάνας αφοσιωμένης στην άρρωστη κόρη της. Ένα νεκροταφείο γίνεται το σκηνικό για την ερωτική συνεύρεση δυο απόκληρων που καταφάσκει τη ζωή. Τέλος, τα ζώα που υποφέρουν τα πάνδεινα σ’ έναν μακρινό ναύσταθμο καταλήγουν να είναι μια αλληγορία για τις αδέσποτες τύχες όλων μας. Ιδιαίτερα σκληρή ιστορία, ανατριχιαστική, αλλά δυνατή σαν ισχυρό ράπισμα στον εφησυχασμό του βολεμένου πολίτη στη θαλπωρή της εστίας του.

Οι ηρωίδες του Σωτήρη Δημητρίου, δηλώνει σε συνέντευξή της η σπουδαία ηθοποιός, είναι όλες τραυματισμένες, μοναχικές και διαθέτουν μια παράξενη, άγρια δύναμη, ίσως την ενστικτώδη δύναμη της θηλυκότητας που αντέχει μέσα στην αβίωτη ζωή.

Αυτό που τις τρέφει είναι η αγάπη, ή η απάρνησή της, η μεταστροφή της σε μίσος και οργή. Αρπάζονται από ό,τι κρύβουν μέσα τους βαθιά. Από τη θαμμένη γλώσσα, τη χαμένη παιδικότητα, που ελευθερώνεται τελικά μέσα στον θρήνο.

Από έναν μηχανισμό άρνησης, κλείνοντας τα μάτια μπροστά σε ό,τι τις πληγώνει, για να εξακολουθήσουν μια σακατεμένη τρεχάλα.

Από την αφοσίωση σε μια άρρωστη κόρη, επινοώντας τη γαλήνη και την ξεγνοιασιά για να κρατηθούν όρθιες. Από την εμμονική προσκόλληση σε έναν πεθαμένο άντρα, αλλά και από τον τυχαίο έρωτα, για να φτάσουν στην κατάφαση της ζωής.

Στις πέντε ιστορίες του συγγραφέα («Ντιάλιθ’ ιμ», «Χριστάκη, Βαλέρια», «Η φλέβα του λαιμού», «Γλύκα στο στόμα», «Κάι, κάι, θεούλη μου»), τα πλάσματα που πρωταγωνιστούν κουβαλούν μια αντίδικη μοίρα και πορεύονται ακυβέρνητα, αναζητώντας κάπου ν’ ακουμπήσουν.

Αυτό το ετερόκλητο κοινό, άνθρωποι και ζώα, μέσα από επιλεκτικές ιστορίες του θάμπους και της άγριας νύχτας, ζωντανεύει η παράσταση με τη γεμάτη ειλικρίνεια και διεισδυτικότητα ματιά του Δαμιανού Κωνσταντινίδη. Σκηνοθετεί με σοφία και χωρίς περιορισμούς στο κείμενο, τα στιγμιότυπα που αφορούν τη ζωή όντων, όταν μοναξιά και απώλειες τα οδηγούν στις κάμαρες του πόνου, στα κοιμητήρια του φόβου, στους δρόμους, στην απόγνωση, μα και στην τύχη που ανοίγει παράθυρο στη ζωή.

Μέσα από σπαράγματα σκληρών καταστάσεων, η συγκλονιστική ερμηνεία της Δέσποινας Σαραφείδου στιγματίζει την ανάγκη του ανθρώπου για συντροφικότητα. Ιδιαίτερα, όταν η φυγόκεντρος της ζωής τον εκτοξεύει στους δρόμους και στην άμμο.

Άνθρωποι και ζώα, ράκη της ζωής.

Ο Δαμιανός Κωνσταντινίδης, πνεύμα ανήσυχο, οξυδερκές, θεατράνθρωπος με περγαμηνές, καινοτόμος και τελειομανής, δουλεύει ξανά, μετά από χρόνια, με τη Δέσποινα Σαραφείδου, την καθοδηγεί να ενδυθεί και να απεκδυθεί διαφορετικές ηρωίδες, μανάδες, ερωμένες, πόρνες και να αποδώσει στο μέγιστο τις λεπτές αποχρώσεις του κάθε μονολόγου του Σωτήρη Δημητρίου, με αξιέπαινη δραματουργική τεχνική, ώστε να μετατραπεί ο «καλός» σε «κακό» με επιμερισμό του μεριδίου αλήθειας του καθενός. Το αποτέλεσμα, καθηλωτικό.

‘Ένας «Δούρειος Ήχος» όλη η περφόρμανς, απ’ όπου ξεπηδούν πέντε γυναίκες, η καθεμιά με τον δικό της ήχο, αλλά από ένα στόμα κι ένα σώμα. Επίτευγμα η άλωση της αίθουσας. Με πολλή σκληρότητα αλλά και με πολύ συναίσθημα.

Η εξαιρετική Δέσποινα Σαραφείδου, εκτός από εύστοχη, εύπλαστη και ευμετάβλητη, έχει και την ικανότητα να αφήνει τους χαρακτήρες που υποδύεται να την κυριευόσουν. Από την πρώτη στιγμή που μπαίνουμε στην αίθουσα, οικεία απ’ το λιτό αλλά υπαινικτικό ρημαγμένης ζήσης σκηνικό της Μαρίας Καραθάνου – εμπνευσμένο από πίνακες του Γιώργου Ρόρρη– τη βρίσκουμε επί σκηνής να είναι ταυτόχρονα αφηγήτρια και χαρακτήρας και εύκολα και γρήγορα συνδέεται μαζί μας, με το βλέμμα και την κίνηση, ενώ δεν αφήνει λέξη του κειμένου να χαθεί.

Τι ευχαρίστηση να παρακολουθείς μια ερμηνεία τόσο καλοζυγισμένη ανάμεσα στο πάθος και στην ψυχραιμία. Τη βλέπουμε να αλλάζει «σχήμα», φωνή και αμφίεση και να γίνεται από γυναίκα που θρηνεί το παιδί της, πόρνη της Συγγρού που εκδίδει τον γιο της κι ύστερα χήρα στο νεκροταφείο που ποθεί το αρσενικό ξανά και μετά να μεταλλάσσεται σε βασανιστή ζώων σε κάποιο στρατόπεδο της επαρχίας. Κι όλα αυτά γίνονται αβίαστα και μαγικά, με θεατρική παραστατικότητα, με φωνητική ευλυγισία, υποκριτική δεινότητα και εντυπωσιακή αμεσότητα.

Ο θεατής συνεπαίρνεται και εκφράζει τον θαυμασμό του με χειροκροτήματα. Θα πρέπει, όμως, να τονίσω ότι ο θεατής, αντιμέτωπος με το καλλιτεχνικό αντικείμενο, βυθίζεται κυριολεκτικά σε μια θάλασσα εικόνων και ήχων, έστω και σε μονοπρόσωπη υπόκριση (ακόμα πιο αξιέπαινο εγχείρημα). Είτε η παράσταση μένει γι’ αυτόν «ξένη» είτε τον περικλείει, τον αφορά, όπως συμβαίνει εδώ, η πρόσληψη θέτει ένα θέμα αισθητικής και δικαιολογεί τη διαμόρφωση της «τέχνης του θεατή». Την αποκαλεί έτσι ο Μπρεχτ, αλλά (συγχωρείστε μου τον κομπασμό), την κατέκτησα με τη θέαση παραστάσεων, όπως αυτές του Δαμιανού Κωνσταντινίδη.

Οπότε, αν θέλει κανείς να φτάσει στην καλλιτεχνική απόλαυση, δεν αρκεί να καταναλώνει αναπαυτικά και αδαπάνητα το αποτέλεσμα της επί σκηνής δημιουργίας, αλλά να συμμετάσχει σ’ αυτή, να συναινέσει σε μια δαπάνη φαντασίας, να συνδέσει ή να αντιπαραθέσει την προσωπική του εμπειρία με την εμπειρία του καλλιτέχνη.

Να, ακόμη ένας λόγος να δείτε αυτήν την παράσταση.

Συντελεστές

Κείμενο: Σωτήρης Δημητρίου
Σκηνοθεσία: Δαμιανός Κωνσταντινίδης
Ερμηνεία: Δέσποινα Σαραφείδου
Σκηνικά – Κοστούμια: Μαρία Καραθάνου
Επιμέλεια κίνησης: Ίρις Νικολάου
Σχεδιασμός φωτισμών: Στέβη Κουτσοθανάση
Μουσική διδασκαλία – Τραγούδι: Ελιόνα – Ελένη Σινιάρη
Βοηθός σκηνοθέτη: Κική Καραΐσκου
Φωτογραφίες: Δημήτρης Γερακίτης
Trailer: Γιώργος Γεωργακόπουλος
Γραφιστική επιμέλεια: ONArt – Dennis Spearman

Γραφείο τύπου – Επικοινωνία
Ράνια Παπαδοπούλου – Blue Rosebud Productions (Αθήνα) / Αντωνία Γεωργιάδου και Μίλτος Τόσκας (Θεσσαλονίκη)

Παραγωγή 1+1=1

Η ιδέα του σκηνικού χώρου αντλείται από τους πίνακες του
Γιώργου Ρόρρη τον οποίο και ευχαριστούμε από καρδιάς.

Το trailer και η πρώτη φωτογράφιση της παράστασης πραγματοποιήθηκαν στο εργαστήριο των ζωγράφων Νίκου Σκαλίζου και Δημήτρη Σταγκόπουλου – τους ευχαριστούμε θερμά.

Η εταιρεία θεάτρου ΕΝΑ ΣΥΝ ΕΝΑ ΙΣΟΝ ΕΝΑ (1+1=1) ιδρύθηκε το 2011, σε διεύθυνση της Δέσποινας Σαραφείδου. Παραγωγές της έχουν παρουσιαστεί στην Αθήνα και σε περισσότερα από 40 φεστιβάλ στην Ελλάδα και το εξωτερικό (Ευρώπη, Αμερική, Ασία) και έχουν τιμηθεί με βραβεία κειμένου, παράστασης και ερμηνείας.

Παραγωγή Angelus Novus

Η εταιρεία θεάτρου Angelus novus ιδρύθηκε το 2003 στη Θεσσαλονίκη και διευθύνεται από τον σκηνοθέτη Δαμιανό Κωνσταντινίδη. Έχει στο ενεργητικό της πάνω από 35 παραστάσεις. Έχει παρουσιάσει τη δουλειά της σε πολλές πόλεις της Ελλάδας και του εξωτερικού και έχει συμμετάσχει σε εγχώρια και ξένα φεστιβάλ. Έχει βραβευτεί με το βραβείο ερμηνείας Κ. Κουν (2018) και με το βραβείο επιτελικού έργου (2023) από την Ένωση Ελλήνων Κριτικών Θεάτρου και Παραστατικών Τεχνών.

ΠΑΥΛΟΣ ΛΕΜΟΝΤΖΗΣ

Πηγή: KavalaWebNews

Πολιτισμός

«Καπετάνισσα Λασκαρίνα» στο APOLLON CINEMA

Ενας μονόλογος καινούργιος για μια γυναίκα παλιά.

Των Μιχάλη Δαρνάκη και Μαρίας Λαφτσίδου

Σε σκηνοθεσία και ερμηνεία της Αναστασίας Ρεβή.

Μια παραγωγή του Theatre Lab Company.

Ένας μονόλογος εμπνευσμένος από την πολυτάραχη ζωή της Λασκαρίνας Πινότση. Μιας γυναίκας σύμβολο της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 και μια από τις πρώτες Ναυάρχους της Παγκόσμιας Ιστορίας.

Ο Πόλεμος, οι Έρωτες και οι Απώλειες σφυρηλάτησαν την προσωπικότητά της και άφησαν ανεξίτηλο το στίγμα της στο χρόνο ως σύμβολο φεμινισμού και διαρκούς αγώνα για την ελευθερία.

Βαθιά ευαίσθητη μα και ανθρώπινη η “Καπετάνισσα Λασκαρίνα” έρχεται να φωτίσει όλες εκείνες τις άγνωστες πτυχές της ζωής μια γυναίκας που πολλοί ξέρουν, αλλά λίγοι γνωρίζουν, μακριά από ιστορικά κλισέ.

Η Λασκαρίνα Πινότση-Μπουμπουλίνα υπήρξε φεμινίστρια πριν απο τον φεμινισμό, έζησε τη ζωή της ενάντια στην πατριαρχία, δάμασε τα κύματα της θάλασσας, ερωτεύτηκε, μεγάλωσε μόνη της τα παιδιά της, οδήγησε στρατιώτες στη μάχη, ονειρεύτηκε την ελευθερία, πολέμησε για την ανεξαρτησία της Ελλάδας ενάντια στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και παρέμεινε Καπετάνισσα μέχρι την δολοφονία της. Αγάπησε τη θάλασσα όσο τίποτε και τόλμησε το ακατόρθωτο.

Μέσα από αυτή την παραγωγή που εστιάζει στην πολυτάραχη ζωή της έχουμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε και να κατανοήσουμε μια γυναίκα μπροστά από την εποχή της, που ανήκει στο πάνθεον των γυναικών που άλλαξαν τον κόσμο.

H θεατρική παράσταση «Καπετάνισσα Λασκαρίνα», σε συνεργασία με την Ελληνική Πρεσβεία Λονδίνου παρουσιάστηκε στον ιδιαίτερο χώρο τέχνης Theatreship, πλοίο πάνω στον Τάμεση, ως εκδήλωση αφιερωμένης στα 200 χρόνια από τη δολοφονία της Λασκαρίνας Μπουμπουλίνας. Την παράσταση παρακολούθησε ο αξιότιμος κύριος Πρέσβης της Ελλάδας στο Λονδίνο κύριος Ι. Τσαούσης καθώς επίσης και ο κύριος Π.Μπούμπουλης, Διευθυντής του Μουσείου των Σπετσών και έκτος απόγονος της μεγάλης αγωνίστριας. Το ταξίδι της παραγωγής συνεχίστηκε με ιδιαίτερα επιτυχημένες παραστάσεις στην Αθήνα, στο Θέατρο Μικρός Κεραμεικός.

Η παράσταση έκανε πρεμιέρα τον Αύγουστο του 2024 στο Διεθνές Φεστιβάλ Hydrama στην Ύδρα. Πρόκειται για ελληνόφωνη παραγωγή του Βρετανικού θεατρικού οργανισμού Theatre Lab Company. Σκοπός της παράστασης είναι να αναδείξει στο διεθνές κοινό την άγνωστη προσωπική ιστορία της Λασκαρίνας Πινότση, της γυναίκας που έμελλε να μείνει στην ιστορία ως η Μπουμπουλίνα.

ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΑ ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΡΕΒΗ

ΔΕΥΤΕΡΑ 10 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ

APOLLON CINEMA – Π.ΜΕΛΑ 1, ΚΑΒΑΛΑ

Πηγή: KavalaWebNews

Πολιτισμός

Μέχρι τέλος Νοεμβρίου η επιλογή νέου καλλιτεχνικού διευθυντή του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ.

Στα τέλη Νοεμβρίου εκτιμά ο Αρχέλαος Γρανάς ότι θα έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία επιλογής του νέου καλλιτεχνικού διευθυντή του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Καβάλας.

Ο πρόεδρος του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. έκανε δηλώσεις για το θέμα στην τοπική ΕΡΑ, εξηγώντας τη διαδικασία που θα ακολουθηθεί τις επόμενες ημέρες.

Θέμα ημερών η προκήρυξη για τον νέο καλλιτεχνικό διευθυντή

«Θα πρέπει πρώτα να κάνουμε διοικητικό συμβούλιο αυτές τις ημέρες να το περάσουμε από το διοικητικό συμβούλιο του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. και να κάνουμε την προκήρυξη για τον νέο καλλιτεχνικό διευθυντή. Είναι θέμα ημερών. Είμαστε καθ’ όλα έτοιμοι, έχω δει το προσχέδιο της προκήρυξης συμφωνούμε και θα πρέπει να πάμε όμως στο διοικητικό συμβούλιο του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ., να περάσει από εκεί και να βγει στον αέρα. Θα μείνει 15 μέρες μέχρι να καταθέσει τα χαρτιά του ο κάθε ενδιαφερόμενος, να ελεγχθούν και στη συνέχεια να γίνει η επιλογή του νέου καλλιτεχνικού διευθυντή», ανέφερε σχετικά ο κ. Γρανάς.

Στις 12 Δεκεμβρίου τελειώνει και η θητεία της κ. Βαμβακά

«Η διαδικασία είναι απλή, δεν χρειάζεται κάτι το ιδιαίτερο και θα προχωρήσουμε σύντομα νομίζω για την κάλυψη της θέσης. Μέχρι τέλος Νοεμβρίου εκτιμώ ότι θα είμαστε τακτοποιημένοι αν και δεν ρισκάρω ποτέ να λέω κάτι για ημερομηνίες, αλλά νομίζω ότι δεν θα χρειαστεί περισσότερος χρόνος γιατί και στις 12 Δεκεμβρίου τελειώνει και η θητεία της κ. Βαμβακά, οπότε πρέπει να έχουμε ολοκληρώσει τις διαδικασίες μέχρι τότε και να μην έχουμε άλλες ιστορίες», πρόσθεσε ο πρόεδρος του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Καβάλας.

«Μέχρι και τις προπαραμονές Χριστουγέννων δεν έχουμε ημέρα ελεύθερη…»

«Συνεχίζει τη δουλειά του το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. ούτως ή άλλως με πολλές παραστάσεις. Μέχρι και τις προπαραμονές Χριστουγέννων δεν έχουμε ημέρα ελεύθερη γιατί μας ζητούν το θέατρο και διάφοροι πολιτιστικοί σύλλογοι για να κάνουν τις εκδηλώσεις τους λόγω έλλειψης χώρων στην πόλη, καθώς το Αμφιθέατρο του Διοικητηρίου θα είναι έτοιμο προς το Πάσχα του 2026. Οπότε καταλαβαίνουμε όλοι ότι υπάρχει μεγάλη ζήτηση. Προσπαθούμε κι εμείς να εξυπηρετήσουμε ορισμένους ιστορικούς συλλόγους κι από ‘κει και πέρα θα δούμε πώς θα γίνουν αυτά τα πράγματα το επόμενο διάστημα», υπογράμμισε καταληκτικά ο κ. Γρανάς.

Πηγή: KavalaWebNews

Πολιτισμός

«Σέρρα-Η ψυχή του Πόντου» στο Αντιγόνη Βαλάκου

«Θα σας διηγηθώ την ιστορία του πατέρα μου…γιατί άραγε;»

Η παράσταση “Σέρρα-Η ψυχή του Πόντου“, βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Γιάννη Καλπούζου, με την εξαιρετική ερμηνεία της Χρύσας Παπά, μετά τις sold out παραστάσεις του περασμένου Οκτώβρη και Ιανουαρίου, επιστρέφει στην Καβάλα για δύο τελευταίες παρουσιάσεις, την Παρασκευή 24 και το Σάββατο 25 Οκτωβρίου στις 21.00, στο Θέατρο Αντιγόνη Βαλάκου.

Η μεγάλη καλλιτεχνική επιτυχία με τα συνεχόμενα sold out των τριών τελευταίων ετών, το «Σέρρα» υμνήθηκε από κοινό και κριτικούς, στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη, σε μεγάλες πόλεις της Ελλάδας καθώς και στο Βερολίνο, το Ντίσελντορφ και τη Στουτγκάρδη της Γερμανίας, καθώς και στη Στοκχόλμη της Σουηδίας, με το κοινό να γεμίζει τις θεατρικές αίθουσες όπου και αν παρουσιάστηκε.

Μια θεατρική εμπειρία που συνεπαίρνει τον θεατή σε ένα μοναδικό ταξίδι, απ’ όπου και αν κατάγεται.

Μία ηθοποιός. 12 ρόλοι.

Η Λεμονιά παρουσιάζεται στο κοινό για να αφηγηθεί την ιστορία του πατέρα της, του Γαληνού Φιλονίδη. Μια ιστορία που ξεκινάει το 1915 και ολοκληρώνεται το 1962, στην Τραπεζούντα και άλλες περιοχές του Πόντου, στην Αμπχαζία και στο Καζακστάν.

Ο Γαληνός διχάζεται ανάμεσα σε δυο γυναίκες, δοκιμάζονται οι ηθικές του αρχές κι έρχεται αντιμέτωπος με τις τρικυμίες της ψυχής, αλλά και με την αγριότητα των εκτοπισμών και των διώξεων εκείνης της περιόδου, ενώ στο πρόσωπο του και στην πορεία του αντανακλούν τα δεινά των Ελλήνων του Πόντου και των Αρμενίων.

Ένα έργο γεμάτο έρωτα, μυστήριο, ραδιουργίες, τρυφερότητα, αγάπη, εξαθλίωση και αξιοπρέπεια. Ένα ταξίδι που γράφει η ζωή, που φαντάζει με τις φλόγες του χορού της φωτιάς, του χορού Σέρρα.

Συντελεστές

Συγγραφέας και θεατρική διασκευή: Γιάννης Καλπούζος

Σκηνοθεσία: Σωτήρης Χατζάκης

Φωτισμοί: Αντώνης Παναγιωτόπουλος

Σύνθεση-Μουσική Επιμέλεια: Ματθαίος Τσαχουρίδης

Σκηνικά-Κοστούμια: Έρση Δρίνη

Χοροδιδασκαλία: Στέφανος Σιδηρόπουλος

Φωτογραφία αφίσας: Πάνος Βλασόπουλος

Φωτογραφίες παράστασης: Αγγελική Κοκκοβέ

Γραφιστική επιμέλεια-Video Editing: Μαίρη Μούσα

Προβολή-Δημόσιες Σχέσεις: Παναγιώτης Φανταγμάς

Παραγωγή: Sifa Production

Ερμηνεύει

η Χρύσα Παπά

Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=jdiblEBfaCg

Τιμές εισιτηρίων:

15 € Γενική Είσοδος,

12 € Μαθητικό – Φοιτητικό-Ανέργων-ΑΜΕΑ (με την επίδειξη των αντίστοιχων δικαιολογητικών κατά την είσοδο)

Ηλεκτρονική προπώληση: https://www.more.com/gr-el/tickets/theater/serra-i-psyxi-tou-pontou-periodeia/

Διάρκεια:90 λεπτά χωρίς διάλειμμα

Προπώληση εισιτηρίων καθημερινά, 11.00 – 14.00 & 18.00 – 20.00, στο ταμείο του θεάτρου Αντιγόνη Βαλάκου, τηλ: 2510-620566.

Το μυθιστόρημα «Σέρρα- Η ψυχή του Πόντου» του Γιάννη Καλπούζου κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός.

Για περισσότερες πληροφορίες και κρατήσεις μπορείτε να καλείτε στα τηλέφωνα του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Καβάλας 2510. 220876 (10:00-14:00).

ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Καβάλας

Έγραψαν για την παράσταση:

Αθηνόραμα

…Η Χρύσα Παπά πραγματοποιεί έναν άθλο, ερμηνεύοντας όλα τα πρόσωπα του έργου. Κατά την πορεία της αφήγησης, η Παπάρυθμίζει το θερμόμετρο της έντασης και δίνεται ψυχή τε και σώματι! Ακριβής και κυρίαρχη του λόγου, βαθύτατα αληθινή και ουσιώδης, περνώντας με λεπτές αλλά ευδιάκριτες αποχρώσεις από την αφήγηση στην ενσάρκωση, απέριττη και στο χορό Σέρρα που χορεύει, δίνει υπόσταση στο συναισθηματικής δύναμης σκηνικό αποτέλεσμα. Η ερμηνεία της είναι αυτή που αναδεικνύει τη μνήμη ως το πολύτιμο “φυλακτό” για τις επόμενες γενιές…

…Το αποκαλυπτικό και συνταρακτικό κοινωνικά δραματικό έργο συγκινεί και κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον του θεατή.

IntroNews

…Η «Σέρρα, η Ψυχή του Πόντου» είναι μια παράσταση-φιλμ. Εδώ έχουμε μια σπάνια περίπτωση όπου μια παράσταση υπερβαίνει το σινεμά και όλα τα τεχνικά μέσα, μια παράσταση όπου η δύναμη του ανθρώπου αποδεικνύεται σπουδαιότερη από τη δύναμη της τεχνολογίας …

…Έβλεπα μια ηθοποιό να δίνει ζωή σε ένα άδειο παλτό και σε καρέκλες. Είδα μια ηθοποιό να γερνάει και να ξαναμικραίνει στη σκηνή. Είδα μια ηθοποιό να κάνει φως το σκοτάδι και σκοτάδι το φως. Είδα μια ηθοποιό να βγάζει τις ψυχές των θεατών από το σώμα τους και να τις ανακατεύει σε έναν κυκλωτικό χορό στον αέρα.

Η «Σέρρα, η Ψυχή του Πόντου» είναι μια παράσταση που αποτελεί τον σύγχρονο ορισμό της, κατά την αρχαιότητα, τραγωδίας, τον ορισμό του μεγαλείου του ελληνικού θεάτρου.

SinRadio

Τη Λεμονιά, ερμηνεύει η Χρύσα Παπά. Μια εύθραυστη παρουσία, η οποία όμως για τις ανάγκες του ρόλου γίνεται θεριό και μεταλλάσσεται με μαεστρία και υποκριτική δεινότητα μεταξύ των 12 ρόλων που πρέπει να υποδυθεί.

…Η Παπά έχει την ικανότητα και παρασέρνει το κοινό στον δικό της κόσμο και τους κάνει μέρος της ιστορίας που διηγείται.

Ο Σωτήρης Χατζάκης έχει το ταλέντο να δημιουργήσει – σκηνοθετήσει, με λιτότητα, την κατάλληλη ατμόσφαιρα και καθοδηγεί την Παπά άλλοτε να στάζει μέλι, άλλοτε να τρέμει από θυμό ή φόβο, άλλοτε να γίνεται λαβωμένο ζώο και άλλοτε να μοιάζει με τις τραγωδούς σε αρχαίο δράμα.

Πηγή: KavalaWebNews